miraże

W poezji Damiana Treli brakuje przymiotników i jaskrawych barw, ale to nie przeszkadza mu opowiadać o miłości i ukazywać erotykę. Fragment z wiersza "Na twoje oczy" wyraża subtelne pragnienia: "Zrób coś proszę, by mnie rozebrać pragnieniem oka, tak po samo dno. Pocałuj mnie w usta - niech noc sama się rozpuści." W jego utworze "Casablanca" pojawia się przejmujący obraz: "stoję przed twoim domem z rękami w kieszeniach". Ten obraz jest niezwykle obrazowy, praktycznie widzę tego mężczyznę, chociaż nie całkiem mogę zrozumieć jego zmartwienia. W zakończeniu poetycki aforyzm: "Lekarz mówi, że to przemęczenie, wróżka, że pękła mi dusza." A wy, jak to odbieracie?