Miasto odorków

Odorków to wyimaginowane miasteczko, które z humorem i ironią zlokalizowane jest na granicy realnego państwa. Mimo że nieznane, wydaje się zaskakująco bliskie. Olgerd Dziechciarz przedstawia je z precyzją dokumentalisty, ale bez zbędnej przesady. To miejsce szare i niepozorne, jednak niebywale wyjątkowe. Choć na pierwszy rzut oka jest to prowincja, z pewnością nie można jej nazwać nudną czy ospałą.

Autor wprowadza nas w świat, którego mapę wytyczają barwne postacie mieszkańców. Niczym niderlandzcy mistrzowie malarstwa, kreuje wielowymiarowe charaktery, ukazując ich ludzką naturę - od pragnień i ambicji po sukcesy i porażki, po cały wachlarz emocji, od tych najniższych do najbardziej wzniosłych.

Bohaterowie Odorkowa to na pozór osoby, które niewiele łączy. Co wspólnego może mieć filozofujący Śmieciarz z niezbyt rozgarniętym Burmistrzem? Jakie relacje mogą istnieć pomiędzy kilkuletnim Dzieciakiem a Nastolatkiem o życiowych priorytetach "seks, alkohol & zgon"? Czy może być coś wspólnego między ambitnym Księdzem a skandalizującym Malarzem, byłym Ubeka a naiwną Działaczką Kulturalną? Losy tych postaci splatają się, tworząc serce tego zapomnianego miejsca, gdzie kręte ulice prowadzą donikąd, a emocje wybuchają z gwałtownością, aby szybko wygasnąć.

W Odorkowie każdy stara się wydostać poza przeciętność i lokalne intrygi, choć ryzyko potknięcia jest duże. Każdy wybór, słowo, gest czy brak reakcji kształtują to miejsce, pełne pęknięć i gorzkich doświadczeń, ale też wzruszających historii wciągających niczym fascynująca gra komputerowa. Wkraczając w tę opowieść, stajesz się częścią Odorkowa, który już dawno rozpoczął swój Second Life.