Luneta z rybiej głowy

Brzuch Bałtyku unosi się i opada w rytmie powolnych oddechów. Na jego dnie można by rzec, że kryją się kolosalne stworzenia, choć ich oczy nikt z dotychczas nie ujrzał. W niewielkiej nadmorskiej miejscowości dzieje się wiele niezwykłych rzeczy: ksiądz, który utracił czarnowłose dzieci; Basia zamieniająca się w polną mysz; Gienio marzący o przekroczeniu horyzontu oraz pies, nad którego głową rozciąga się jedynie niebo. Przewodnikiem po tej pełnej tajemnic krainie jest narrator, który jednocześnie odgrywa rolę bohatera, zdając relację niczym prowincjonalny kronikarz. To miejsce zdaje się być przesycone mirażami, snem na jawie, czy owocami bujnej wyobraźni, choć może to wyłącznie codzienność wypełniona nieoczywistymi zagadkami.

Debiutancka powieść Patryka Zalaszewskiego zapewnia pełne uroku i melancholii spotkanie z nadbałtycką wioską. Historie te, przepełnione niepokojem, stawiają stale przed nami pytanie o esencję życia: _czy to już naprawdę wszystko?_