Layla

Jest bardzo niewielu autorów, dla których rzuciłabym wszystko, by przeczytać ich nową książkę. Ale Colleen Hoover jest jedną z nich. Wszystko, co pisze, jest niesamowite. I bardzo cieszyłam się na myśl o przeczytaniu Layli.<br> <br> Powiedzieć, że Layla była moją najbardziej wyczekiwaną lekturą 2021 roku, byłoby niedopowiedzeniem. Ta książka nie jest typowa dla Colleen Hoover. Podoba mi się, że autorka ciągle próbuje nowych rzeczy. Ale ta książka bardzo różni się od jej poprzednich. “Layla” to pierwszy romans paranormalny Hoover.<br> <br> Narratorem jest muzyk Leeds Gabriel. Akcja książki rozpoczyna się w momencie, kiedy Leeds poznaje 22-letnią Laylę, gdy jego zespół gra na weselu. Przez całą książkę przewijają się fragmenty dotyczące 8 miesięcy później (te części książki nazywane są wywiadem). Książka posuwa się do przodu w czasie, aż do momentu, w którym docieramy do tego punktu 8 miesięcy później.<br> <br> Pierwsza linijka tej książki była epicka. Byłam przerażona i zastanawiałam się "co ja czytam?". Miałam tak wiele pytań dotyczących tego, co działo się podczas części wywiadu. Zazwyczaj nie lubię, gdy książka przenosi się w czasie. Ale w tym przypadku oba okresy były interesujące.<br> <br> Dla tych czytelników współczesnych romansów, którzy nie sądzą, że spodoba im się paranormalny charakter powieści, pozwólcie, że was uspokoję. To nie jest coś typu wampir/wilkołak/czarownica. W zasadzie “Laylę” czyta się ją jak współczesny romans. Ale z dość istotnym elementem paranormalnym. Myślę, że czytelnikom, którzy nie przepadają za tego typu rzeczami, ta książka nadal się spodoba.<br> <br> Niektóre fragmenty tej książki były zdecydowanie typowe dla Colleen Hoover. Pojawiło się kilka bardzo efektownych odkryć. Było też wiele takich, których się nie spodziewałem. Jest też trochę tajemnicy. Leeds musi się dowiedzieć, co się dzieje. A my bierzemy udział w tej przygodzie.<br> <br> Kiedy zaczynałam czytać Laylę, szukałam epickiej historii miłosnej. Czytając książkę, nie mogłam sobie wyobrazić, jak to się stanie. Ale autorka zrobiła w tej książce rzeczy, których się nie spodziewałam, a rezultat był niesamowity.<br> <br> Ta historia miała w sobie wiele do polubienia. Podobał mi się romans, bohaterzy. Koniec jest dla mnie wszystkim. A ostatnie rozdziały tej książki były bardzo mocne. Ostatnia jedna trzecia powieści to 5 gwiazdek. Skończyłam książkę z uczuciem przytłoczenia emocjami. Było kilka rzeczy, które nie miały dla mnie sensu podczas czytania, ale wszystkie te rzeczy, które nie miały sensu, w końcu się połączyły. Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia, jak autorka była w stanie to zrobić, ale i tak byłam zdumiona. <br> <br> Ogólnie rzecz biorąc, byłam pod wrażeniem, że jest to pierwszy romans paranormalny tej autorki. Im więcej myślę o Layli, tym bardziej mi się ona podoba. Ostatecznie książka naprawdę przypadła mi do gustu i nadal jestem wielką fanką Collen Hoover. Podoba mi się, że stara się pisać nieszablonowe pomysły i dlatego będę do niej wracać. Myślę, że większość ludzi polubi lub pokocha tę książkę.

Jest bardzo niewielu autorów, dla których rzuciłabym wszystko, by przeczytać ich nową książkę. Ale Colleen Hoover jest jedną z nich. Wszystko, co pisze, jest niesamowite. I bardzo cieszyłam się na myśl o przeczytaniu Layli.<br> <br> Powiedzieć, że Layla była moją najbardziej wyczekiwaną lekturą 2021 roku, byłoby niedopowiedzeniem. Ta książka nie jest typowa dla Colleen Hoover. Podoba mi się, że autorka ciągle próbuje nowych rzeczy. Ale ta książka bardzo różni się od jej poprzednich. “Layla” to pierwszy romans paranormalny Hoover.<br> <br> Narratorem jest muzyk Leeds Gabriel. Akcja książki rozpoczyna się w momencie, kiedy Leeds poznaje 22-letnią Laylę, gdy jego zespół gra na weselu. Przez całą książkę przewijają się fragmenty dotyczące 8 miesięcy później (te części książki nazywane są wywiadem). Książka posuwa się do przodu w czasie, aż do momentu, w którym docieramy do tego punktu 8 miesięcy później.<br> <br> Pierwsza linijka tej książki była epicka. Byłam przerażona i zastanawiałam się "co ja czytam?". Miałam tak wiele pytań dotyczących tego, co działo się podczas części wywiadu. Zazwyczaj nie lubię, gdy książka przenosi się w czasie. Ale w tym przypadku oba okresy były interesujące.<br> <br> Dla tych czytelników współczesnych romansów, którzy nie sądzą, że spodoba im się paranormalny charakter powieści, pozwólcie, że was uspokoję. To nie jest coś typu wampir/wilkołak/czarownica. W zasadzie “Laylę” czyta się ją jak współczesny romans. Ale z dość istotnym elementem paranormalnym. Myślę, że czytelnikom, którzy nie przepadają za tego typu rzeczami, ta książka nadal się spodoba.<br> <br> Niektóre fragmenty tej książki były zdecydowanie typowe dla Colleen Hoover. Pojawiło się kilka bardzo efektownych odkryć. Było też wiele takich, których się nie spodziewałem. Jest też trochę tajemnicy. Leeds musi się dowiedzieć, co się dzieje. A my bierzemy udział w tej przygodzie.<br> <br> Kiedy zaczynałam czytać Laylę, szukałam epickiej historii miłosnej. Czytając książkę, nie mogłam sobie wyobrazić, jak to się stanie. Ale autorka zrobiła w tej książce rzeczy, których się nie spodziewałam, a rezultat był niesamowity.<br> <br> Ta historia miała w sobie wiele do polubienia. Podobał mi się romans, bohaterzy. Koniec jest dla mnie wszystkim. A ostatnie rozdziały tej książki były bardzo mocne. Ostatnia jedna trzecia powieści to 5 gwiazdek. Skończyłam książkę z uczuciem przytłoczenia emocjami. Było kilka rzeczy, które nie miały dla mnie sensu podczas czytania, ale wszystkie te rzeczy, które nie miały sensu, w końcu się połączyły. Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia, jak autorka była w stanie to zrobić, ale i tak byłam zdumiona. <br> <br> Ogólnie rzecz biorąc, byłam pod wrażeniem, że jest to pierwszy romans paranormalny tej autorki. Im więcej myślę o Layli, tym bardziej mi się ona podoba. Ostatecznie książka naprawdę przypadła mi do gustu i nadal jestem wielką fanką Collen Hoover. Podoba mi się, że stara się pisać nieszablonowe pomysły i dlatego będę do niej wracać. Myślę, że większość ludzi polubi lub pokocha tę książkę.

Hmmm... teraz, kiedy skończyłam, nie jestem nawet pewna, do jakiego gatunku zaliczyć “Laylę”? Do ostatnich 20% powiedziałabym, że thriller psychologiczny. A Leeds sprawił, że czułam się zbyt nieswojo, żeby postrzegać go jako romantycznego pierwszoplanowego mężczyznę, więc to też nie romans? A to, że on mnie krępował, nie jest spoilerem, bo pierwsze zdanie prawdopodobnie sprawi, że poczujecie się podobnie. A jeśli to nie wystarczy, by przekonać Was, że Leeds jest dziwakiem, to fakt, że był całkowicie pochłonięty Laylą od momentu, gdy tylko ją zobaczył w pierwszym rozdziale, i że otwarcie przyznał, że nie miał nic w życiu przed Laylą, powinien sprawić, że ta ucieknie na wzgórza.<br> <br> Sposób kochania Leeds’a nie był uroczy, nie był słodki - był tłamszący i w ogóle zły. Chciał związku, w którym życie byłoby idealne, a jego partnerka byłaby szczęśliwa i radosna 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Ale jak wszyscy wiemy, życie nie jest takie, podobnie jak związki, ludzie są skomplikowani, dlatego nie minęło wiele czasu, a wszystko się rozpadło i szybko wymknęło spod kontroli... a ja, naturalnie, rozkoszowałam się każdym szalonym zwrotem akcji.<br> <br> Ponieważ Leeds był jedynym autorem, mieliśmy dostęp do jego najskrytszych myśli (większość z nich sprawiła, że miałam ochotę się roześmiać), a Colleen Hoover zaimponowała mi sposobem, w jaki usprawiedliwiała i odrzucała jego obsesję i niezdrowe zachowanie. Nie mogłam się oderwać od fotela, zastanawiając się, jak będzie się zachowywał i reagował, i jak bardzo szalona będzie fabuła. Odpowiedź brzmi: szaleństwo razy nieskończoność.<br> <br> W tej historii pojawił się również aspekt nadprzyrodzony, który zwiększył jej dziwaczność. Byłam zdumiona tym, jak sprytnie i unikalnie został on zrealizowany i jak płynnie połączył się z fabułą, nie będąc przy tym zbytnio przesadzonym. Odizolowana sceneria dodatkowo wzmogła paranoję wszystkich bohaterów, a także moje obgryzanie paznokci. Szczerze mówiąc, nigdy nie czytałam czegoś podobnego. Jak Colleen Hoover wymyśla takie rzeczy? Wznoszę swój kieliszek za tę niezwykle wszechstronną autorkę.

Hmmm... teraz, kiedy skończyłam, nie jestem nawet pewna, do jakiego gatunku zaliczyć “Laylę”? Do ostatnich 20% powiedziałabym, że thriller psychologiczny. A Leeds sprawił, że czułam się zbyt nieswojo, żeby postrzegać go jako romantycznego pierwszoplanowego mężczyznę, więc to też nie romans? A to, że on mnie krępował, nie jest spoilerem, bo pierwsze zdanie prawdopodobnie sprawi, że poczujecie się podobnie. A jeśli to nie wystarczy, by przekonać Was, że Leeds jest dziwakiem, to fakt, że był całkowicie pochłonięty Laylą od momentu, gdy tylko ją zobaczył w pierwszym rozdziale, i że otwarcie przyznał, że nie miał nic w życiu przed Laylą, powinien sprawić, że ta ucieknie na wzgórza.<br> <br> Sposób kochania Leeds’a nie był uroczy, nie był słodki - był tłamszący i w ogóle zły. Chciał związku, w którym życie byłoby idealne, a jego partnerka byłaby szczęśliwa i radosna 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Ale jak wszyscy wiemy, życie nie jest takie, podobnie jak związki, ludzie są skomplikowani, dlatego nie minęło wiele czasu, a wszystko się rozpadło i szybko wymknęło spod kontroli... a ja, naturalnie, rozkoszowałam się każdym szalonym zwrotem akcji.<br> <br> Ponieważ Leeds był jedynym autorem, mieliśmy dostęp do jego najskrytszych myśli (większość z nich sprawiła, że miałam ochotę się roześmiać), a Colleen Hoover zaimponowała mi sposobem, w jaki usprawiedliwiała i odrzucała jego obsesję i niezdrowe zachowanie. Nie mogłam się oderwać od fotela, zastanawiając się, jak będzie się zachowywał i reagował, i jak bardzo szalona będzie fabuła. Odpowiedź brzmi: szaleństwo razy nieskończoność.<br> <br> W tej historii pojawił się również aspekt nadprzyrodzony, który zwiększył jej dziwaczność. Byłam zdumiona tym, jak sprytnie i unikalnie został on zrealizowany i jak płynnie połączył się z fabułą, nie będąc przy tym zbytnio przesadzonym. Odizolowana sceneria dodatkowo wzmogła paranoję wszystkich bohaterów, a także moje obgryzanie paznokci. Szczerze mówiąc, nigdy nie czytałam czegoś podobnego. Jak Colleen Hoover wymyśla takie rzeczy? Wznoszę swój kieliszek za tę niezwykle wszechstronną autorkę.