Kurierka z Tatr

Wojna dotarła do Zakopanego niespodziewanie, nadciągając od strony gór. W 1939 roku, jesienią, pojawił się pierwszy niemiecki samolot, którego ludzkość oglądała z niepokojem, znikający nad Tatrami. Na Krupówkach wkrótce zawisły nazistowskie flagi. Ostatni turyści opuścili góry, a Helena, choć zwykle cieszyła się pierwszym śniegiem zwiastującym sezon treningowy, teraz widziała w górach pole walki z okupantem. Na szczycie, oddychając głęboko, spojrzała na świat ogarnięty wojną i poczuła tęsknotę za wolnością, gotowa zaryzykować życie, którego każdego dnia się narażała, oraz przyprawiając swoją matkę o nieustanny niepokój w oczekiwaniu na jej powrót.

Helena Marusarzówna, utalentowana i piękna góralka, mistrzyni w narciarskich konkurencjach alpejskich oraz siostra znanego Stanisława, zastanawiała się nad swoją przyszłością. Zdecydowała się na niełatwą ścieżkę — była tatrzańską kurierką, przenoszącą przez góry ludzi, dokumentację, broń i pieniądze. Życie toczyło się dla niej pomiędzy wojną a górskimi granicami.

Sylwia Winnik w swojej książce przekonująco przedstawia losy młodej kobiety, której życia nagle przerwała wojna. Ukazuje Helenę nie tylko jako tatrzańską kurierkę czy więźniarkę, lecz także jako oddaną córkę, siostrę i przyjaciółkę.

Ałbena Grabowska, autorka wielu znanych książek, docenia, jak pięknie Sylwia Winnik opisuje postać Heleny, ukazując nie tylko jej umiejętności narciarskie i patriotyzm, ale także barwny świat międzywojennego Zakopanego. Wojciech Szatkowski, specjalista od historii sportu z Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, również docenia tę narrację, zachęcając do otaczania się pięknem — zarówno ludźmi, jak i naturą oraz książkami.