Księga kabał królowej Sobieskiej

Rękopis "Księga kabał królowej Sobieskiej" stanowi unikalne źródło wiedzy na temat sposobu myślenia i wpływów intelektualnych w drugiej połowie XVII wieku. Zawarte w tekście idee związane z myśleniem magicznym zostały w pewnym stopniu legitymizowane poprzez odniesienia do autorytetu Biblii oraz tradycji żydowskiej mistyki, znanej jako kabała. W epoce wczesnonowożytnej, szczególnie w XVI i XVII wieku, kabała często łączyła się z nurtem neoplatońskim, charakterystycznym dla humanizmu renesansowego. Relacje, jakie łączyły świadomość magiczno-kabalistyczną z różnymi nurtami filozoficznymi, zostały dogłębnie przeanalizowane, oferując nowe spojrzenie w bogatym wstępie do tekstu.

Erudycyjny wstęp, a także szczegółowe komentarze do treści rękopisu, dostarczają wartościowego materiału nie tylko dla specjalistów, ale również dla szerszej grupy odbiorców. Opisują one, jak mentalność magiczna wpływała na postrzeganie i przedstawianie rzeczywistości na przełomie XVII i XVIII wieku, w czasach określanych jako wiek rozumu w kulturze zachodniej. Ponadto, publikacja udostępnia polskiemu czytelnikowi oryginalny tekst w poprawionej wersji językowej oraz tłumaczenie na język polski, wzbogacone szczegółowym wstępem, który omawia konkretne przepisy o charakterze medyczno-magicznym przeznaczone na rozmaite dolegliwości i choroby. Te informacje mogą okazać się cennym źródłem dla badaczy różnych tekstów, także poetyckich, które odzwierciedlają literacką kulturę polską i europejską drugiej połowy XVII wieku. Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Borowskiego, em. profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego.