Hamida z zaułka Midakk

Powszechnie uznawana za najlepszą powieść Nadżiba Mahfuza, „Hamida z zaułka Midakk” ożywia jeden z gwarnych, tętniących życiem zaułków Kairu w latach czterdziestych XX wieku. To uwielbiane arcydzieło jest bogatym opisem życia w zaułku w biednej dzielnicy średniowiecznego Kairu, oferując urzekający wgląd w serce miasta.

Od momentu wkroczenia w zaułek Midakk przenosimy się do świata pełnego barwnych postaci i tętniącego życiem. Każdy z nich, od kaleki Zaity po hedonistycznego właściciela kawiarni Kirsha, odgrywa kluczową rolę w malowaniu żywego obrazu największego egipskiego miasta na krawędzi zmian. Talent Mahfuza do opowiadania historii błyszczy, gdy splata ze sobą życie mieszkańców zaułka, tworząc mikrokosmos świata na progu nowoczesności.

Na pierwszy plan wysuwa się Hamida, młoda kobieta, której ambicja wyrwania się z zaułka prowadzi ją na ścieżkę prostytucji. Jej historia to tylko jeden wątek w gobelinie zaułka Midakk, w którym ożywa szereg innych tętniących życiem postaci. Od właściciela kawiarni z zamiłowaniem do chłopców po mężczyznę, który tworzy okaleczonych żebraków, od młodego mężczyzny o wiernym sercu po rozpustnika i alfonsa, każda postać dodaje głębi i złożoności społeczeństwu w kryzysie i transformacji.

Choć akcja powieści rozgrywa się w czasie II wojny światowej, jej wydźwięk jest ponadczasowy. Wyobcowanie bohaterów z panującego systemu politycznego i ich pragnienie ucieczki od ekonomicznej i społecznej stagnacji zaułka odzwierciedlają zmagania jednostek w każdej epoce. Mahfuz zręcznie przedstawia swoje postacie z humorem, podkreślając sprzeczności i omylności, które są wrodzone ludziom na całym świecie. Gdy czytelnicy będą przemierzać zaułki Kairu wraz z Hamidą i innymi bohaterami, zanurzą się w świecie, który jest zarówno znajomy, jak i obcy. Zdolność Mahfouza do uchwycenia istoty ludzkiego doświadczenia, ze wszystkimi jego złożonościami i sprzecznościami, sprawia, że „Hamida z zaułka Midakk” jest ponadczasowym arcydziełem.