Bestiarium

Pomimo stwierdzenia autora "Ferdydurke", że naturą dla niego są ludzie, można by pomyśleć, że w literackim świecie Gombrowicza brakuje miejsca na zwierzęta. Sam pisarz, choć często interpretował swoje utwory, nigdy nie wspominał o zwierzętach. Jednak dokładniejsza lektura jego dzieł ujawnia niespodziewane bogactwo fauny – pojawia się w nich około stu czterdziestu różnych nazw zwierząt. Taka ilość i różnorodność wywołuje zarówno podziw, jak i refleksję. Dla entuzjastów bestiariuszy oraz czytelników Gombrowicza, niezależnie od stopnia ich zaawansowania, publikacja ta odkrywa dotąd niezauważony obszar relacji między człowiekiem a zwierzęciem w jego twórczości.

W jednym z fragmentów z "Dziennika" (1957-1961) Gombrowicz opisuje moment niezwykłego spotkania z krową podczas spaceru aleją eukaliptusową. Spotkanie to okaże się na tyle intensywne, że zachwieje jego poczuciem przynależności do rodzaju ludzkiego. Wzajemne spojrzenia, pełne napięcia, wywołały w nim poczucie wstydu człowieka w obliczu zwierzęcia – emocję dziwną, do tej pory niespotykaną w jego doświadczeniu.