Kos, kos, jeżyna

"Kos kos jeżyna" to poruszająca opowieść o granicznych momentach w życiu: gdy czujemy bliskość jego końca, gdy nasza wolność staje się zagrożona, czy wtedy, gdy odkrywamy siebie przez pryzmat emocji i utraty. Historia rozgrywa się w malowniczej gruzińskiej prowincji i przedstawia losy starszej kobiety, Etero, będącej właścicielką niewielkiego sklepu z chemią przemysłową. Mimo że miejscowi wytykają ją palcami jako starą pannę, Etero ceni swoją niezależność i umiejętność decydowania o sobie.

Tamta Melaszwili kreśli obraz bohaterki pełnej kontrastów – zarówno surowej, jak i zmysłowej, która odnajduje szczęście w codziennych drobiazgach: zapachu opadłych liści, smaku domowej jeżynowej konfitury czy śpiewie kosa. Jednak niespodziewane uczucie miłości zaczyna burzyć jej stabilny światopogląd. Jakie przemiany czekają Etero pod wpływem tych emocji?

Narracja Melaszwili, choć początkowo linearnie się rozwija, w istocie zatacza koło, ukazując odwieczną prawdę, że na miłość i odkrywanie siebie nigdy nie jest za późno. Książka otwiera się mocną sceną, gdy Etero wyrusza do lasu po ulubione jeżyny i doświadcza niebezpiecznego momentu, kiedy ziemia osuwa się jej spod nóg. To symboliczne otwarcie staje się jedną z najpotężniejszych scen we współczesnej literaturze, zmuszając do refleksji, czy rzeczywiście się uratowała, czy może odbyła podróż w głąb siebie.