Kod Kathariny. Cykl William Wisting. Tom 12

<p>Zawsze ogromnie podziwiałem Jørna Liera Horsta i jego serię o Williamie Wistingu. Wisting, norweski detektyw z wydziału zabójstw, nadaje tempo swoim dochodzeniom, a jednocześnie zawsze wydobywa z nich to, co jest potrzebne w odpowiednim momencie, aby rozwiązać sprawę i postawić sprawcę przed sądem. Są jednak sprawy, które umykają mu przez palce, jak na przykład sprawa Kathariny Haugen poruszona w dwunastej części z serii pod tytułem "Kod Kathariny".</p><p>Wistingowi nigdy nie udało się jej rozwiązać, ale co roku w rocznicę jej zniknięcia wyciąga akta sprawy. Teraz, po dwudziestu czterech latach, Wisting przechodzi przez tę samą rutynę: bada notatki ze sprawy, zdjęcia i próbuje złamać kod, który zostawiła na swoim stole przed zniknięciem. Częścią corocznego procesu jest też odwiedzanie jej męża, Martina. Jednak Martina nigdzie nie ma, gdy Wisting odwiedza go w tym roku.</p><p>Kiedy detektyw z Kripos (krajowej policji norweskiej), składa Wistingowi wizytę, ma do przekazania coś ciekawego. Kolejna tajemnicza dawna sprawa, zaginięcie nastolatki Nadii Krogh sprzed wielu lat została wznowiona. Ponowna ocena listu z żądaniem okupu pozostawionego przez jej pozornych porywaczy pokazuje odciski palców należące do Martina Haugena. Czy może być tu jakiś związek między tymi sprawami?</p><p>Córka Wistinga, Line, nie może się doczekać powrotu do pracy dziennikarskiej, gdyż urlop macierzyński trochę jej się dłuży. Wraz z powrotem sprawy Krogh, Line rozpoczyna podcast związany z tą zbrodnią, starając się wydobyć nowe szczegóły na światło dzienne, które mogłyby przyspieszyć rozwój sprawy. Policjant z Kripos chce poddać obserwacji Martina Haugena.</p><p>William Wisting pomaga wydobyć informacje od człowieka, którego poznał w ciągu ostatnich dwóch dekad, w nadziei na rozwiązanie obu spraw. Jednak nic nie jest tak proste, jak się wydaje i Wisting będzie musiał znaleźć sposób na wywabienie mordercy.&nbsp;</p><p>“Kod Katriny” to moim zdaniem dowód na mistrzowskie rozwinięcie twórczości Horsta. Ta seria staje się coraz bardziej interesująca. Fani zobaczą w tej części Williama Wistinga zupełnie w nowym świetle. Lektura obowiązkowa dla fanów tego bohatera i tych, którzy uwielbiają dobre skandynawskie policyjne kryminały w stylu "noir"!</p><p>Jørn Lier Horst to jeden z najlepszych skandynawskich pisarzy kryminałów policyjnych skupiających się na procedurach, których miałem przyjemność czytać. Jego historie mają dobre tempo dodając przy tym cudownie barwne postaci i mocne wątki. Jako protagonista, William Wisting okazuje się być zarówno sympatyczny, jak i skuteczny w swojej pracy. Ciężko pracuje, aby umieścić swoją pracę na pierwszym miejscu w swoim życiu, oddzielając przeszłość, której nie można już zmienić, od teraźniejszości. Rozwój Wistinga polega na ściganiu zabójców, którzy czają się w cieniu, a także na życiu osobistym, jako dziadek i pomoc w opiece nad dzieckiem swojej córki, Line. Inni bohaterowie tej historii znajdują sposób, by odcisnąć swoje piętno na historii, zapewniając czytelnikowi doskonałą rozrywkę. Można o nich powiedzieć wiele, gdyż kształtują całą serię. Nowe pomysły pompowane do starych spraw wraz z mocnym i wymagającym podejściem Wistinga mogą tylko pomóc sprawom poruszać się skutecznie. Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, co Horst ma do zaoferowania i jak te nowe twarze zmienią dynamikę w tej serii.</p><p>Historia tutaj przedstawiona nie jest w żaden sposób wyjątkowa, ale sprawdza się bardzo dobrze. Patrząc w przeszłość, Wisting jest zmuszony pogodzić się z ograniczeniami swoich zdolności detektywistycznych w sprawie, która go zaskoczyła. Nawet ze świeżym spojrzeniem, czasami istnieją granice tego, co można osiągnąć, dopóki jakaś iskra z zewnątrz nie zapali całego śledztwa na nowo. Z nowymi ścieżkami i potencjalnie nowymi podejściami do starych spraw, Wisting i reszta grupy mogą odzyskać kontrolę i rozwiązać wszystkie nierozwiązane dotąd sprawy.</p><p>Dzięki mieszance krótszych i dłuższych rozdziałów, Horst wciąga czytelnika w historię, a następnie wciąga go mocniej, gdy tempo wzrasta, zmierzając do szybkiego finału, gdzie wszystko zostaje ujawnione.</p><p>Brawo, panie Horst, za kolejną wspaniałą powieść. Jestem podekscytowany tym, dokąd zabierze Pan swoich czytelników i mam nadzieję, że uda się Panu zwabić nowych fanów do tej długo rozwijającej się serii.</p>

<p>Wykreowany przez Jørna Liera Horsta śledczy William Wisting jest właściwie bardzo znaną postacią w gatunku kryminalnym i przed książką "Kod Kathariny" polował już na przestępców w sumie w jedenastu książkach.</p><p>Inspektor William Wisting jest już po pięćdziesiątce i jest doświadczonym śledczym, ale jedna bardzo szczególna sprawa wciąż nie daje mu spokoju - zaginięcie Kathariny Haugen. Mijają właśnie 24 lata od czasu, gdy kobieta zniknęła bez śladu, pozostawiając w domu, w którym mieszkała wraz z mężem Martinem, jedynie dziwną notatkę z kodem numerycznym. To, czy urodzona w Austrii kobieta potajemnie rozpoczęła gdzieś nowe życie, popełniła samobójstwo, czy może nawet padła ofiarą brutalnej zbrodni, nie zostało jeszcze rozwiązane po ponad dwóch dekadach od jej zniknięcia.</p><p>Z biegiem lat Wisting uczynił z tego rytuał, by co roku w rocznicę zaginięcia Kathariny Haugen przeglądać stare akta sprawy i składać wizytę jej mężowi - z którym w międzyczasie nawiązał niemal przyjacielskie stosunki. Jednak w dniu, w którym przypada 24. rocznica, w sprawie nagle pojawia się nowy ruch: śledczy z Oslo udaje się na komisariat Wistinga w Larviku z nowymi tropami - a Martin Haugen znika bez wieści…</p><p>W dzisiejszych czasach, gdy powieści kryminalne i sensacyjne zdają się prześcigać się w coraz bardziej makabrycznych zbrodniach, bardziej skomplikowanych postaciach śledczych z połamanymi życziorysami czy mroczniejszych historiach, powieść kryminalna Jørna Liera Horsta wydaje się wręcz staroświecko niespektakularna. Zaczyna się to już u jego protagonisty Williama Wistinga: wprawdzie i on musi opłakiwać zdecydowanie zbyt wczesną śmierć żony, ale w serii to wydarzenie wydaje się mieć miejsce już jakiś czas temu, więc w międzyczasie zbudował on pozornie dobrze funkcjonujące i harmonijne życie rodzinne ze swoją samotną córką Line i jej małym dzieckiem - zupełnie bez tak często spotykanych dramatów. Line Wisting, jako dziennikarka, również odgrywa ważną rolę w tej historii, a ojciec i córka prezentują się jako bardzo sympatyczni, sumienni i spokojni bohaterowie.</p><p>Sprawa również rozwija się bardzo spokojnie i z rozmysłem, ale punktuje od początku wyjątkową fascynacją i szybko tworzy pewną siłę przyciągania. Autor stopniowo odsłania szczególne cechy sprawy zaginięcia i w pasjonujący sposób łączy je z nowymi wydarzeniami. Ciekawe są też odmienne metody prowadzenia śledztwa: o ile Wisting polega bardziej na klasycznych umiejętnie przeprowadzonych przesłuchaniach i dokładnych badaniach, o tyle Line jest nieco bardziej zuchwała. Oba podejścia bardzo dobrze się uzupełniają.</p><p>Wisting pozostaje wierny sobie przez cała serię. Bezpretensjonalny i prawdziwy, nie jest superbohaterem, ale współpracuje z kolegami w zespole, a także ujawnia dramatyczne słabości podczas opieki nad wnuczką. Człowieczeństwo, które się w nim ujawnia, jest też tym, co go napędza, chce sprawiedliwości dla pogrążonych w żałobie i zrozumienia, co tak bardzo kieruje mordercą, by odebrać życie drugiemu człowiekowi. Zwłaszcza jego życie prywatne, które po raz kolejny jest bezpośrednio związane z wykonywanym zawodem, sprawia, że wydaje się on autentyczny i odświeżająco normalny. Pod tym względem jest to typowa nordycka powieść kryminalna noir, brakuje jej jednak ponurych, wręcz depresyjnych aspektów, odnoszących się do moralnego i społecznego rozkładu, co wyraźnie wyróżnia Jørna Liera Horsta na tle innych skandynawskich powieści kryminalnych.</p><p>Minimalizm Jørna Liera Horsta sprawdza się jednak w sumie znakomicie, dzięki czemu "Kod Kathariny" porusza się gdzieś pomiędzy thrillerem śledczym a małą historią obyczajową i udowadnia, że można też napisać świetny thriller z sympatycznymi i "bezproblemowymi" bohaterami, dobrą historią i prawie bez przemocy, który porywa od pierwszej do ostatniej strony. Polecam.</p>