Jestem bratem NN

Josif Brodski doskonale uchwycił esencję twórczości Fleur Jaeggy, kiedy pisał o jej mikropowieści „Szczęśliwe lata udręki”. Wspomniał, że choć książkę można przeczytać w zaledwie cztery godziny, jej treść pozostaje w pamięci na całe życie. To idealnie obrazuje siłę narracji tej włoskiej autorki. Nie jest więc zaskoczeniem, że Brodski, zdobywca Nagrody Nobla, stał się bohaterem jednego z opowiadań w tomie „Jestem bratem NN”, gdzie centralne motywy to samotność i nostalgia doświadczana przez emigrantów.

Tom jest zbiorem dwudziestu krótkich utworów, ale każde z tych opowiadań jest tak gęste w treść, że mogłoby posłużyć za podstawę dla obszernej powieści. Jaeggy tworzy z tego cykl portretów postaci, które z powodu swoich indywidualnych cech, często borykają się z depresją i izolacją. Jej historie splatają elementy fikcji, fragmenty wspomnień oraz impresje, prezentowane w stylu określanym przez krytyków jako „bersprung”. To niemieckie pojęcie oznacza nagły skok bez wyraźnego powiązania z kontekstem, tajemnicę, którą Jaeggy splata w swojej literaturze.

W opowiadaniu „Agnes” pojawia się fraza „spokój narzucony przemocą”, co idealnie oddaje charakterystyczny dla Jaeggy styl, pełen pozornych oksymoronów. Takie zestawienia, jak choćby zwiedzanie muzeum Auschwitz oczami niewidomej osoby, wzbogacają prozę autorki, która stara się uchwycić złożoność ludzkich doświadczeń. Jej twórczość eksploruje świat, w którym paradoksy i obsesje są tak naturalne jak samo powietrze, a tragedia nierzadko nabiera absurdalnych odcieni.