Echo w płomieniach. Jack Reacher. Tom 5

Zawsze z przyjemnością czytam powieści Lee Childa z serii Jack Reacher (w zasadzie, czy napisał jakieś inne?). Przeczytałem już większość z nich i prawdopodobnie przeczytam też resztę. Child opublikował w tym momencie ponad 20 powieści z tej serii Reachera, a ja czytałem je zupełnie poza kolejnością. "Echo w płomieniach" jest jedną z najwcześniejszych. Zawiera wszystkie standardowe elementy Jacka Reachera, które znamy i kochamy - opustoszałe autostrady, dziwną rodzinę, przerażających bandziorów, połamane kości, złą pogodę, niemożliwe do pokonania przeciwności losu, wczesną konfigurację, wokół której obraca się fabuła i moment "Perry'ego Masona" Jacka na końcu, kiedy ujawnia wszystko, łącznie z tym, że był trzy kroki przed wszystkimi innymi przez cały czas. Interesujące było dla mnie również to, jak powieści o Reacherze ewoluowały w czasie. W "Echo w płomieniach" jest wiele przekleństw, których Child przestał używać w późniejszych powieściach po otrzymaniu skarg od czytelników. W wielu ostatnich powieściach Reachera, niewinne, sympatyczne postacie zostają uśmiercone, ale nie w "Echo w płomieniach". Styl pisanie jest mniej kwiecisty w nowszych powieściach Childa, a ja podejrzewam, że żywe i szczegółowe pisanie w jego wczesnych powieściach odzwierciedlają jego niepewność co do niesprawdzonej wtedy serii Reachera . Książki o Reacherze stały się światowym fenomenem i Child nie musi już przywoływać swojego wewnętrznego Szekspira - może skupić się na pisaniu świetnej historii. "Echo w płomieniach" zasługuje moim zdaniem na pełne 5 gwiazdek.

Jedna z najlepszych powieści Reachera, jakie do tej pory czytałem - seriooo! . Reacher zostaje przyciągnięty przez piękną kobietę latynoskiego pochodzenia, która była bita przez męża i wyśmiewana przez dominującą białą społeczność przez lata, ale która odmawia ucieczki, czyniąc swoją córkę i siebie "nielegalnymi" - ich pobyt w USA, a szczególnie teksasie, który jak powszechnie wiadomo ma mocno restrykcyjne warunki imigracji stawia pod znakiem zapytania całą jej przyszłość. Ma nadzieję, że Reacher pomoże jej znaleźć inne rozwiązanie, zanim jej mąż wyjdzie z więzienia za uchylanie się od płacenia podatków i jego zemsta na niej nie zostanie wykonana. Ellie, sześcioipółletnia córka, jest wspaniałą, sympatyczną postacią i nadaje tej historii bardziej ludzkiego wymiaru:-)

Child wykonał kawał dobrej roboty, utrzymując mnie w niepewności ubierając w słowa swoje pomysły! To było tak, jakby historia zaczęła się w jeden sposób, a potem musiałem przerzucić moje myśli na inną historię, plus był szczegół poboczny biegnący równolegle do dwóch historii, które wiedziałem, że musiały gdzieś pasować, ale zgadywałem i zgadywałem, jak to się stało. Nie było więcej rozwoju postaci i eksploracji niesprawiedliwości i uprzedzeń w tej powieści niż wiele akcji, brutalnych walk i wykrywania przestępstw, ale było wystarczająco dużo, aby to była powieść właściwa dla tego gatunku, którego nowe tory niejako autor, Lee Child wyznacza na nowo w osobie Jacka, ten bowiem wymyka się znanym z przeszłości schematom i jak mniemam, to m.in wpływa na popularność całej serii:-)

W powieściach Childa zawsze doceniałem to, jak tytuł dodaje poziomu zainteresowania do historii. W tym przypadku, "Echo w płomieniach" tytuł tej powieści, był trudniejszy do powiązania z linią fabularną. Echo to nazwa miasteczka w Teksasie w pobliżu granicy, gdzie uprzedzenia wobec "beanerów", obraźliwej nazwy Latynosów, wciąż są bardzo silne i aktualne. Niesprawiedliwość wobec społeczności latynoskiej i nieludzkie traktowanie nielegalnych jest dobrze wplecione w fabułę, wypadają wiarygodnie dla każdego, kto orientuje się w sytuacji na świecie.
Nasz bohater, Jack Reacher, nie jest jednak uprzedzony do Latynosów, czyżby był liberałem, a może to poprawność polityczna w wykonaniu samego autora? Biorąc pod uwagę ten konflikt rasowy, "Echo w płomieniach" przypomniało mi jedną książkę którą czytałem w której mowa była o konfliktach i prawach obywatelskich na Południu USA z lat sześćdziesiątych. Ah, tytuł był mimo wszystko bardzo trafny.

Jeśli lubisz książki o Jack'u Reacher, to myślę, że ta jest całkiem niezła, ale jeśli czytałeś inne, to i tak byś ją przeczytał. Jeśli nie lubisz książek o Jack'u, to pewnie już dawno byś się poddał i nie czytał tej recenzji :D