Hanka. Opowieść o awansie

Na początku pojawia się Albina. Jej edukacja kończy się na kilku klasach w wiejskiej szkole, gdyż ojciec nie pozwala na więcej. Następna jest Hanka - posiadająca już maturę, pracująca w biurze kopalni, i w przeszłości związana ze sportem. Potem nadchodzi czas na Maćka, który kończy dobre studia i zalicza się do miejskiej inteligencji. Na pierwszy rzut oka wygląda to na typową historię awansu społecznego w XX wieku. Jednak przez cały ten autobiograficzny esej przebija się niepokój: czy rzeczywiście można mówić o awansie? By osądzać własne życie jako lepsze, trzeba zakładać, że wcześniejsze było gorsze. A kiedy wreszcie uznaje się, że się "kimś" zostało, to milcząco zakłada się, że poprzednicy byli "nikim".

Maciej Jakubowiak przygląda się swojej rodzinie, używając jej historii jako bazy do rozważenia społecznego awansu w szerszym kontekście. W jaki sposób edukacja, państwo czy praca naprawdę wpływają na ten proces? Co pozostaje po awansie: opowieści rodzinne, podejście do pieniędzy i podróży, a może jakiś ciężar emocjonalny? Jak opisać fakt, że mimo postępów, sukces nie jest pełen?

"Jeśli, tak jak ja, czekaliście na polskiego odpowiednika Eribona, to właśnie on. Ten pięknie napisany esej przedstawia losy zwykłej rodziny, ujawniając, jak bieda i wykluczenie wpłynęły na wiele pokoleń Polaków. Hanka czująca się nieważna, miała jednak szczęście: syna o wyjątkowym talencie, który uczynił z niej wspaniałą postać literacką. Ale to on jest jej dłużnikiem i o tym także opowiada ta książka. Jest błyskotliwa, poruszająca i niezwykle istotna." - Joanna Kuciel-Frydryszak.

"Nie mogłam się oderwać. Jakubowiak pisze doskonale. Aż zazdrość mnie ścisnęła." - Zyta Rudzka.