Guns N' Roses. Ostatni giganci z rockowej dżungli

Guns N’ Roses zawsze żyli w bezczasie, byli „ostatnimi z gigantów”. Nawet w latach osiemdziesiątych, kiedy dopiero zaczynali i byli wytatuowanymi, spiętymi gołodupcami z LA, nie chcieli grać według zasad. W czasach gdy rządził pogodny, promujący bezpieczny seks i sprzeciwiający się narkotykom rock, pojawił się zespół, który wyglądał, jakby wyskoczył prosto z zakrwawionych, posypanych kokainą stron oryginalnej sceny złotej ery rocka późnych lat sześćdziesiątych.Ich muzyka brzmiała jak Elton John skrzyżowany z New York Dolls. Jak Queen z Iggym i The Stooges. Słysząc „Welcome To The Jungle”, wiedzieliście, że zabrnęliście w najgorszy zaułek w mieście. „Mamy wszystko, czego chcecie” – skrzeczał Axl, a Slash wywijał gitarą niczym nożem sprężynowym. Na samą myśl o tym przebiegały was dreszcze.

Mick Wall zna zespół niemal od samego początku. Przez te wszystkie lata przeprowadził niezliczone wywiady z jego członkami, ludźmi z jego otoczenia oraz z najważniejszymi pracownikami ekipy menadżerskiej. Zna ich nie tylko osobiście, ale pozwala im przemawiać ze wstrząsającą szczerością w najwnikliwszej biografii, jakiej doczekał się ten niezwykły zespół.

Oto prawdziwa, nieocenzurowana historia zespołu, który zjednoczył się po 20 latach zawirowań. Poznajcie wszystkie tajemnice Guns N’ Fuckin’ Roses.

O autorze

Mick Wall jest jednym z najsłynniejszych brytyjskich dziennikarzy piszących o muzyce rockowej, twórcą programów telewizyjnych i radiowych, a także autorem wielu zachwalanych przez recenzentów książek, w tym wnikliwych bestsellerów poświęconych takim wykonawcom, jak Led Zeppelin („Kiedy giganci chodzili po Ziemi”), AC/DC („Diabelski młyn”), Black Sabbath („U piekielnych bram”), Lou Reed („The Life”), The Doors („Gdy ucichnie muzyka”), Foo Fighters („Foo Fighters”), Lemmy („Lemmy”), Prince („Purple Reign”), a także zbioru własnych wspomnień („Getcha Rocks Off”). Mieszka w Anglii.