Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Grupa poetycka "Kwadryga"
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Jan Marx to wybitny krytyk, autor 1384 recenzji, esejów, rozpraw i felietonów, 31 książek oraz wielu przekładów z francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Grupa poetycka Kwadryga to wznowienie publikacji z 1983 roku . Autor dokonuje w niej błyskotliwych analiz twórczości sześciu poetów i dwóch poetek, należących do efemerycznej grupy poetów (działającej w latach 19261933), postulujących potrzebę poezji uspołecznionej i zaliczanych obecnie do tzw. Drugiej Awangardy. Chociaż ideowo i politycznie kwadryganci dystansowali się od ówczesnej bezideowości i ostentacyjnego antyintelektualizmu skamandrytów, to jednak ulegli ich formalnej presji. W ich międzywojennych wierszach dominowała problematyka nierówności społecznych i nędznej egzystencji ludzi zmarginalizowanych w Drugiej Rzeczypospolitej, o których Jerzy Stempowski napisał: Gdyby zaproponowano mi nowe życie w skórze robotnika lub chłopa dwudziestolecia, wybrałbym śmierć.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Jan Marx to wybitny krytyk, autor 1384 recenzji, esejów, rozpraw i felietonów, 31 książek oraz wielu przekładów z francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Grupa poetycka Kwadryga to wznowienie publikacji z 1983 roku . Autor dokonuje w niej błyskotliwych analiz twórczości sześciu poetów i dwóch poetek, należących do efemerycznej grupy poetów (działającej w latach 19261933), postulujących potrzebę poezji uspołecznionej i zaliczanych obecnie do tzw. Drugiej Awangardy. Chociaż ideowo i politycznie kwadryganci dystansowali się od ówczesnej bezideowości i ostentacyjnego antyintelektualizmu skamandrytów, to jednak ulegli ich formalnej presji. W ich międzywojennych wierszach dominowała problematyka nierówności społecznych i nędznej egzystencji ludzi zmarginalizowanych w Drugiej Rzeczypospolitej, o których Jerzy Stempowski napisał: Gdyby zaproponowano mi nowe życie w skórze robotnika lub chłopa dwudziestolecia, wybrałbym śmierć.