Filozofia diabła

"Filozofia diabła" różni się od wcześniejszych tomów trylogii, "Neoliberalizm jest schizofrenią społeczeństwa" oraz "Schizofrenia jest neoliberalizmem umysłu", głównie swoją nielinearną strukturą. Autor celowo unika ścisłej systematyczności, by stworzyć dzieło bardziej impresyjne. Książka składa się z nieoczekiwanych i trudnych do zrozumienia argumentów, które niczym błyskotliwe zrywy, przedostają się do świadomości odbiorcy. Choć przyswajanie tych treści może wydawać się wyzwaniem, ich perswazyjna siła i celność argumentacji są głównymi walorami dzieła, wyprzedzającymi tradycyjne wymogi naukowej merytoryki. W takim kontekście, zarówno ekonomia, jak i psychiatria, są świadomie mieszane i zestawiane ze sobą, by ukazać ich wzajemne powiązania i napięcia.

Autor, niczym alchemik, łączy te dziedziny, tworząc intelektualną mieszankę, której zadaniem jest nie tylko podniesienie poziomu krytycznego myślenia czytelnika. Celem jest także swoiste "oszołomienie" odbiorcy, zmuszające do poszukiwań nowych znaczeń i refleksji nad zastanymi prawdami. W ten sposób literatura ta działa na wyobraźnię, zachęcając do odkrywania nowych perspektyw w analizie otaczającej nas rzeczywistości.