Filozofia a rzeczywistość

Książka ta skupia się na istotnym zagadnieniu filozoficznym dotyczącym ludzkiej zdolności do poznawania rzeczywistości. W ciągu dziejów filozofii toczyła się debata, czy człowiek jest w stanie w pełni pojąć otaczający świat oraz jakie metody mogą do tego prowadzić. Już od starożytnych czasów greccy myśliciele próbowali znaleźć odpowiedzi na to pytanie, gdyż zrozumienie świata było jednym z ich priorytetowych celów.

Autor zaczyna od omówienia poglądów starożytnych sceptyków, którzy wątpili w możliwość poznania świata zewnętrznego. W odpowiedzi na ich idee pojawiły się próby obalenia sceptycyzmu. Jednym z kluczowych podejść był nowożytny koncept Kartezjusza, którego celem było przełamanie sceptyckiego nastawienia. Jego teorie są szczegółowo omawiane w kolejnych częściach książki.

Następne rozdziały analizują, w jaki sposób Malebranche, Locke i Leibniz interpretowali proces przechodzenia od myśli do zewnętrznej rzeczywistości. To kluczowy temat, którego rozwikłanie ma ogromny wpływ na ewaluację poglądów sceptycznych. Autor następnie bada perspektywy Berkeleya, Hume'a i Kanta w odniesieniu do potencjału wyjścia poza czysto subiektywne doświadczenia umysłowe. W pracach Hume'a zauważalny jest powrót do starożytnych sceptycznych poglądów.

Książka zamyka się rozdziałem podejmującym próbę przezwyciężenia sceptycyzmu przez odpowiedź na pytanie: co i jak jest nam dane poznawczo. Autor opowiada się za szeroko rozumianym realizmem poznawczym, podkreślając nasze możliwości, by zrozumieć rzeczywistość.