Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Dziennik utraconej miłości
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Éric-Emmanuel Schmitt, znany autor książki "Oskar i pani Róża", w swojej najbardziej osobistej publikacji pozwala czytelnikom na głębsze poznanie jego wewnętrznego świata. Tytuł "Dziennik utraconej miłości" jest emocjonalnym zapisem przeżywania straty jego ukochanej matki, odsłaniającym najintymniejsze uczucia i przeżycia autora.
Schmitt, podobnie jak jego wcześniejszy bohater Oskar, podejmuje próbę oswojenia nieuchronności poprzez pisemną refleksję nad żałobą. W tej książce dzieli się z nami swoimi przemyśleniami, co czyni ją niezwykłym świadectwem osobistej podróży i uniwersalną opowieścią o relacji matki i syna — relacji, która, naznaczona głęboką miłością, trwa nawet w obliczu śmierci. "Moja matka nie chciała, żebym tylko żył, chciała, żebym był szczęśliwy" – te słowa podkreślają przepojone obowiązkiem szczęścia zobowiązanie Schmitta wobec matki. Książka stanowi poruszające wyznanie, w którym pisarz z odwagą i szczerością zanurza się w swoje emocje, przekazując opowieść, która przemawia do każdego, kto kiedykolwiek doświadczył straty bliskiej osoby.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Éric-Emmanuel Schmitt, znany autor książki "Oskar i pani Róża", w swojej najbardziej osobistej publikacji pozwala czytelnikom na głębsze poznanie jego wewnętrznego świata. Tytuł "Dziennik utraconej miłości" jest emocjonalnym zapisem przeżywania straty jego ukochanej matki, odsłaniającym najintymniejsze uczucia i przeżycia autora.
Schmitt, podobnie jak jego wcześniejszy bohater Oskar, podejmuje próbę oswojenia nieuchronności poprzez pisemną refleksję nad żałobą. W tej książce dzieli się z nami swoimi przemyśleniami, co czyni ją niezwykłym świadectwem osobistej podróży i uniwersalną opowieścią o relacji matki i syna — relacji, która, naznaczona głęboką miłością, trwa nawet w obliczu śmierci. "Moja matka nie chciała, żebym tylko żył, chciała, żebym był szczęśliwy" – te słowa podkreślają przepojone obowiązkiem szczęścia zobowiązanie Schmitta wobec matki. Książka stanowi poruszające wyznanie, w którym pisarz z odwagą i szczerością zanurza się w swoje emocje, przekazując opowieść, która przemawia do każdego, kto kiedykolwiek doświadczył straty bliskiej osoby.
