Biała gorączka. Dziennik Cwaniaczka. Tom 6

<p>Ciężko być nastolatkiem. Jeszcze trudniej, kiedy masz na imię Greg. Rodzice Cię nie rozumieją, koledzy wydają się dziwni, a nauczyciele ciągle czegoś wymagają. Chcesz się położyć przed telewizorem i spędzić resztę dnia w błogim spokoju, ale nic z tego. Zwłaszcza jeśli masz wspaniała umiejętność pakowania się w kłopoty, a Twoje pomysły zazwyczaj prowadzą do pięknej katastrofy. Jakie perypetie tym razem przedstawił Jeff Kinney, autor książki „Dziennik Cwaniaczka. Biała gorączka”? &nbsp;<br><br>Szósta część przygód Grega pod tytułem „Dziennik Cwaniaczka. Biała gorączka” &nbsp;to prawdziwa jazda bez trzymanki. Dosłownie, ponieważ tytuł książki nawiązuje do okresu zimowego: będą bitwy na śnieżki i sanki. Wcześniej jednak Greg i Rowley wpadną na pomysł kiermaszu, a ich próby zainteresowania szkolnej społeczności tych wydarzeniem nie przyniosą powodzenia. Przyjaźń obu chłopców wystawiona zostanie na ciężką próbę. Greg jak go Greg, nie spodziewa się po świecie zbyt wiele, nawet jego zaskoczy jednak łatwość, z jaką Rowley wydał głównego bohatera w pewnej kryminalnej sprawie. Może i lepiej się stało, główny bohater popadał już w paranoje. Czytanie o tym wywoływało we mnie salwy śmiechu, zwłaszcza gdy Greg spędzał czas piwnicy. Co tam robił? Ukrywa się przed podejrzeniami szkolnej społeczności! To nie wszystko. Metrowe opady śniegu wkrótce zamieniły się w powódź i zalana została piwnica państwa Heffleyów. Na domiar złego, Greg musi udźwignąć konsekwencje fatalnego zbiegu okoliczności, ponieważ jego ojciec w tym samym czasie... utknął w luksusowym hotelu. Powiedzieć, że to nie były dobre dni dla Grega to nic nie powiedzieć! Jakoś tak się składa, że im główny bohater ma gorzej, tym bardziej wszystkim wokół jakoś wesoło ?. &nbsp;<br><br>„Dziennik Cwaniaczka. Biała gorączka” to udana próba uchwycenia życia współczesnych nastolatków w lekkiej, komiksowej formie. Tytułowy dziennik ma formę zeszytu. Widać w książce linie, gdzie Greg zapisuje swoje myśli, a pod nimi znajdują się czarno-białe obrazki! Całość tworzy udane połączenie i przekona do lektury nawet opornych na literaturę ?. &nbsp;</p>

<p>„Dziennik Cwaniaczka. Biała gorączka” to już 6. część przygód najbardziej znanego cwaniaczka na całym świecie. To nie jeden z tych łobuzów, którzy napinają mięśnie i piją piwo za szkołą. Greg Heffley nie ma za bardzo co napinać, nie ma też z kim pic piwa. Tytułowy bohater i autor „Dziennika Cwaniaczka” to postać często uznająca kolegów i koleżanki za „dziwnych”. W tym zakresie padają różne określenia, od debili po idiotów. Soczysty język to w mojej ocenie atut książek Jeffa Kinneya. Młodzież lubi nazwać rzeczy po imieniu, robi to również Greg. Być może dlatego, książka ta cieszy się opinia światowego bestsellera wśród nastolatków? &nbsp;<br><br>„Dziennik Cwaniaczka. Biała gorączka”, czyli ciąg dalszy genialnych pomysłów Grega. Pomysł z jarmarkiem szkolnym być może by się udał, ale promocja wydarzenia położyła cale przedsięwzięcie. Kto sięgnie po gazetkę stworzoną przez mało lubianego ucznia znanego głównie ze swojej przeciętności? Greg i Rowley nic sobie jednak nie robią z niepowodzeń i wkrótce wikłają się w kolejne niemałe tarapaty. Ktoś ich widział, jak przyklejali plakaty, a kiedy w grę wchodzi portret pamięciowy poszukiwanych... jeden z nich wydaje drugiego! Fani Grega wiedzą, że to nie w jego stylu. W jaki sposób przekupiono jego najlepszego kumpla? Karą za incydent będzie ścierka i wiadro wody ?. &nbsp;<br><br>Historia zabawna, ukazująca knucie dwóch chłopaków, którzy mają przeciwko sobie cały świat! Historię uzupełniają świetne rysunki. Sugestywna prostota i minimalizm wyrażają więcej, niż tysiąc słow. Jeff Kinney proponuje humor dedykowany młodzieży, ale i starsi znają w książce historię brzmiące dziwnie znajomo ?. &nbsp;</p>