Diego i Frida Wielkie biografie 6

Kiedy Frida Kahlo oznajmiła, że poślubi Diego Riverę, jej ojciec nie krył się z ironicznym komentarzem, określając to wydarzenie jako "ślub słonia z gołębicą". Otoczenie również reagowało z niepewnością. Frida była młodą kobietą o żywej osobowości, jednak często zmagała się z problemami zdrowotnymi. Diego, ceniony muralista z Meksyku, przewyższał ją nie tylko wiekiem, ale również masą i doświadczeniem, budząc często kontrowersje swoim liberalnym podejściem do życia oraz lewicowymi przekonaniami. Jego niezwykłe freski wyrażały podziw dla kultury Indian i nawoływały do walki z tak zwaną "diabelską trójcą" w Meksyku: duchowieństwem, burżuazją i urzędnikami państwowymi.

Książka "Diego i Frida" wnika głęboko w złożoność ich intensywnej i pełnej napięć relacji. Historia zaczyna się od ich pierwszego spotkania, przechodzi przez życie Diega przed poznaniem Fridy i ukazuje, jak Frida zmagała się z cierpieniem i poczuciem osamotnienia. Ich wspólna fascynacja ideami rewolucyjnymi, znajomość z takimi osobami jak Lew Trocki i André Breton, a także ich przygody w Stanach Zjednoczonych, w tym bliski kontakt z Henrym Fordem, tworzą barwne tło dla tej narracji. Mimo że ich artystyczne ścieżki się różniły, ich twórczość była wzajemnym dopełnieniem ich wspólnych idei i przekonań.

Dla Diega, Frida miała niemal magiczny urok, przywołując wspomnienie jego indiańskiej mamki. Dla Fridy, Diego był jak wszechmocne dziecko, którego pragnęła mieć. Ich związek postrzegano jako niemal nierozerwalny i mityczny, przypominający mityczne bóstwa meksykańskie, Ometecuhtli i Omecihuatl. Po śmierci Fridy w wieku 47 lat, jej intensywna osobowość i niezwykła uroda pozostały żywe w pamięci wielu. Chociaż Diego osiągnął ogromną sławę, nie potrafił oswoić się z samotnością po odejściu Fridy i zmarł trzy lata później, w 1957 roku.