Jean-Marie Gustave Le Clézio - sylwetka autora

Francuski autor, znany z napisania ponad trzydziestu książek, otrzymał Nagrodę Renaudot w 1963 roku i Literacką Nagrodę Nobla w 2008 roku za wniesienie nowego spojrzenia, poetyckie przygody i pełne zmysłowości eksploracje ludzkiej natury poza granicami cywilizacji. Jako dziecko, w wieku siedmiu lat, wybrał się w swoją pierwszą podróż do Nigerii, gdzie przebywał jego ojciec. W młodości studiował literaturę francuską w Collège Littéraire Universitaire w Nicei, kończąc studia z tytułem doktora.

Następnie zamieszkał w Londynie i Bristolu, po czym przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie podjął pracę jako nauczyciel. W 1967 roku odbył służbę wojskową w Tajlandii, lecz musiał stamtąd wyjechać z powodu ostrej krytyki patrzącej na nadużycia seksualne dokonane przez żołnierzy na dzieciach. Przeniesiono go do Meksyku, gdzie zakończył służbę, angażując się jednocześnie w działania kulturalne, takie jak rozwijanie Biblioteki Instytutu Francuskiego w Ameryce Łacińskiej. Studiował również języki indiańskie, takie jak maya i nahuatl, na Uniwersytecie w Meksyku.

Podczas licznych podróży do Panamy w latach 1970-1974, mieszkał wśród Indian, poznając ich język i kulturę, co wpłynęło na jego twórczość. Zainteresowanie kulturą indiańską ujawniło się w jego dziełach, w tym w przekładach mitów („Prophéties de Chilam Balam”) oraz powieści „Urania”.

W 1980 roku został pierwszym laureatem Nagrody Paul-Morand ufundowanej przez Akademię Francuską za powieść „Pustynia”. Obronił również doktorat z historii na temat Michoacán na Uniwersytecie w Perpignan. Swoją wiedzą dzielił się, wykładając na uniwersytetach w Bangkoku, Bostonie, Austin, Meksyku i Albuquerque.

Zaczął pisać w wieku siedmiu lub ośmiu lat, a jego pierwsza powieść „Protokół”, szybko przyniosła mu rozgłos, zdobywając nominację do nagrody Goncourtów i Nagrodę Renaudot w 1963 roku.