Diabelski anioł czy anielski diabeł?

Podjechałem pod szkołę, a pustka budynku przyciągnęła moje spojrzenie. Wchodząc do sali, od razu rzuciły mi się w oczy liczne lampiony, które wisiały dookoła. Ogarnęła mnie rozpacz i, nie mogąc opanować emocji, zacząłem je zrywać jeden po drugim, bez opamiętania depcząc je na podłodze. Czułem się niezwykle rozgniewany na świat i jego niesprawiedliwość, jakby próbował odebrać mi wszystkich, których kocham. W ferworze tej destrukcji, pomieszczenie wokół mnie pogrążyło się w chaosie, a ja, wyczerpany, osunąłem się na podłogę. To fragment książki, który oddaje emocjonalne zmagania bohatera.