Kobieta ze znamieniem

Po raz pierwszy sięgnęłam po powieści Håkana Nessera za sprawą wyjątkowego thrillera "Żywi i umarli w Winsford", którego akcja rozgrywa się w wiejskiej wiosce położonej w Exmoor. Uderzyła mnie hipnotyzująca proza i to, jak dobrze Nesser utrzymywał tempo i napięcie aż do ostatnich chwil. Od tej pory chciałam przeczytać więcej jego powieści i trafiłam na "Kobietę ze znamieniem", czwartą powieść z jego zakończonej już i niezwykle popularnej serii o inspektorze Van Veeterenie. Ta powieść, podobnie urzekająca, tylko wzmocniła moje pierwsze wrażenia i jest kolejnym arcydziełem.<br> <br> "Kobieta ze znamieniem" opowiada o kilku dziwacznych zbrodniach i nikczemnej historii, która leży u ich podstaw. Dwudziestodziewięcioletnia Maria Adler jest jedyną żałobniczką na pogrzebie swojej matki. Uderza ją, jak bardzo fatalna pogoda i brak uczestników pogrzebu pasują do chaotycznego życia, jakie wiodła jej matka. Przy łóżku chorej kobiety Maria poznaje historię losów swojej matki i interpretuje jej prośby, by nie płakać na pogrzebie i "wyjść i coś zrobić", jako motywację do pomszczenia losu, który ją spotkał. Nigdy nie wiadomo, czy jest to dosłowna interpretacja słów matki, ale można podejrzewać, że zgorzkniała Maria kieruje się pewną swobodą. Gdy wykorzystuje ostatnie rodzinne oszczędności, by kupić potrzebne informacje i rozpocząć swoją misję, jest zdeterminowana. Nesser przenosi czytelników prosto do życia statecznego Ryszarda Malika, biznesmena, który zaczyna się niepokoić dziwną serią połączeń telefonicznych, w których nigdy nie pada ani jedno słowo, ale za to na całej linii odtwarzane jest pamiętne muzyczne interludium. Kilka dni później jego żona wraca do domu po wieczornym wyjściu i znajduje w przedpokoju jego ciało z ranami postrzałowymi: dwie w klatce piersiowej i dwie poniżej pasa. Ustalenie, kto mógł dokonać tego ataku, przy braku wrogów i niejasnym motywie, okazuje się trudne, dopóki w miasteczku nie dochodzi do drugiego morderstwa. Policja w fikcyjnym mieście Maardam, położonym w północnej Europie, staje przed niełatwym zadaniem przewidzenia kolejnego celu i powstrzymania tego, co wydaje się być dziełem niedoszłego seryjnego mordercy.<br> <br> Nesser wskazuje jednak czytelnikom właściwy kierunek. Kiedy zostaje odkryte powiązanie między dwoma mężczyznami, Van Veeteren staje przed zadaniem znalezienia mniejszego wspólnego mianownika, który jest znany tylko części szerszej grupy. Kiedy staje się jasne, że punktem wyjścia dla tych zdarzeń jest mroczny czyn, policja musi nakłaniać mężczyzn z poczuciem winy do ujawnienia się, a nieuchronnie okazuje się, że próby ochrony potencjalnych ofiar nie mają większego sensu, jeśli nie przyznają się one do własnej przeszłości i nie obciążą siebie. Wobec braku wiedzy i zgłaszających się mężczyzn funkcjonariusze są dziwnie bezsilni w dużej części sprawy.<br> <br> Powieść płynie wartko, z pewnością zamierzam sięgnąć po inne powieści z tej serii i spędzić więcej czasu, zachwycając się wnikliwością meandrów Nessera, przekazywanych oczami jego błyskotliwego bohatera, nadinspektora Van Veeterena.

"Kobieta ze znamieniem" to czwarta część serii, której bohaterem jest inspektor Van Veeteren, doświadczony detektyw z Maardam, którego lokalizacja sama w sobie pozostaje tajemnicą. Książki można czytać jako samodzielne powieści, ale zawsze warto czytać serię w kolejności chronologicznej.<br> <br> Samotny żałobnik na pogrzebie znajduje się w centrum zagadkowej serii zbrodni. Młoda kobieta złożyła matce na łożu śmierci obietnicę i przygotowała sobie drogę do rozpoczęcia planu zemsty. Jej pierwszą ofiarą jest biznesmen, który ostatnio odbiera bardzo dziwne telefony. Nie ma w nich głosu, tylko piosenka, która ciągle się powtarza. Wkrótce po małej sprzeczce żona wychodzi, zostawiając go samego w domu, a po powrocie zastaje go zastrzelonego. Do akcji wkracza policja z inspektorem Van Veeterenem, który po przeprowadzeniu śledztwa nie ma zbyt wielu dowodów na to, że sprawa ma sens, a tym bardziej, że nie można go aresztować. Kiedy w ten sam sposób zostaje popełnione kolejne morderstwo, członkowie zespołu inspektora wiedzą, że muszą znaleźć jakiś związek między dwoma zmarłymi mężczyznami. Nie dość, że obawiają się, że może to być seryjny morderca, to jeszcze prasa nie rozumie, dlaczego policja nie wykonuje swojej pracy, i nie kryje, że nie ma nic przeciwko temu, by opublikować swoje odczucia. Jednak obie ofiary prowadziły zupełnie inne życie, więc zespół musi rozpocząć żmudne i trudne zadanie powiązania ze sobą przeszłości każdej z nich, nie tylko po to, by zidentyfikować zabójcę i przyczynę jego śmierci, ale także po to, by ostrzec wszystkich innych związanych z tymi dwoma mężczyznami.<br> <br> <br> Nie jest to zagadka sama w sobie; czytelnik od samego początku wie, kto (w pewnym sensie) jest mordercą. To, co kieruje zabójcą, powoli ujawnia się w trakcie opowieści, po trochu. Podobnie jak we wszystkich książkach o Van Veeterenie, także w tej historii pisarstwo Nessera, jego geniusz fabularny i charakterystyka postaci mówią same za siebie. Nesser nie zdradza zbyt wielu szczegółów, tylko od razu przechodzi do zbrodni i poszukiwania rozwiązania. Van Veeteren nie wydaje się cierpieć na rozdrażnienie, którym przepełnieni są inni skandynawscy detektywi, ma też bardzo suchy dowcip i sarkastyczne poczucie humoru. Spotkałem się z opiniami, że ta książka jest zbyt rozwleczona i mało wyrazista, ale wierzcie mi - to dalekie od prawdy. Jeśli chcecie strzelaniny z hukiem, poszukajcie gdzie indziej. Ta jest o wiele bardziej stonowana lektura. <br> <br> Śledzę dzieła tego autora i NIGDY się nie zawiodłem. Zdecydowanie mogę polecić tę książkę czytelnikom skandynawskich kryminałów oraz tym, którzy oczekują dreszczyku emocji w iście mistrzowskim stylu;-)

"Kobieta ze znamieniem" to czwarta część serii, której bohaterem jest inspektor Van Veeteren, doświadczony detektyw z Maardam, którego lokalizacja sama w sobie pozostaje tajemnicą. Książki można czytać jako samodzielne powieści, ale zawsze warto czytać serię w kolejności chronologicznej.<br> <br> Samotny żałobnik na pogrzebie znajduje się w centrum zagadkowej serii zbrodni. Młoda kobieta złożyła matce na łożu śmierci obietnicę i przygotowała sobie drogę do rozpoczęcia planu zemsty. Jej pierwszą ofiarą jest biznesmen, który ostatnio odbiera bardzo dziwne telefony. Nie ma w nich głosu, tylko piosenka, która ciągle się powtarza. Wkrótce po małej sprzeczce żona wychodzi, zostawiając go samego w domu, a po powrocie zastaje go zastrzelonego. Do akcji wkracza policja z inspektorem Van Veeterenem, który po przeprowadzeniu śledztwa nie ma zbyt wielu dowodów na to, że sprawa ma sens, a tym bardziej, że nie można go aresztować. Kiedy w ten sam sposób zostaje popełnione kolejne morderstwo, członkowie zespołu inspektora wiedzą, że muszą znaleźć jakiś związek między dwoma zmarłymi mężczyznami. Nie dość, że obawiają się, że może to być seryjny morderca, to jeszcze prasa nie rozumie, dlaczego policja nie wykonuje swojej pracy, i nie kryje, że nie ma nic przeciwko temu, by opublikować swoje odczucia. Jednak obie ofiary prowadziły zupełnie inne życie, więc zespół musi rozpocząć żmudne i trudne zadanie powiązania ze sobą przeszłości każdej z nich, nie tylko po to, by zidentyfikować zabójcę i przyczynę jego śmierci, ale także po to, by ostrzec wszystkich innych związanych z tymi dwoma mężczyznami.<br> <br> <br> Nie jest to zagadka sama w sobie; czytelnik od samego początku wie, kto (w pewnym sensie) jest mordercą. To, co kieruje zabójcą, powoli ujawnia się w trakcie opowieści, po trochu. Podobnie jak we wszystkich książkach o Van Veeterenie, także w tej historii pisarstwo Nessera, jego geniusz fabularny i charakterystyka postaci mówią same za siebie. Nesser nie zdradza zbyt wielu szczegółów, tylko od razu przechodzi do zbrodni i poszukiwania rozwiązania. Van Veeteren nie wydaje się cierpieć na rozdrażnienie, którym przepełnieni są inni skandynawscy detektywi, ma też bardzo suchy dowcip i sarkastyczne poczucie humoru. Spotkałem się z opiniami, że ta książka jest zbyt rozwleczona i mało wyrazista, ale wierzcie mi - to dalekie od prawdy. Jeśli chcecie strzelaniny z hukiem, poszukajcie gdzie indziej. Ta jest o wiele bardziej stonowana lektura. <br> <br> Śledzę dzieła tego autora i NIGDY się nie zawiodłem. Zdecydowanie mogę polecić tę książkę czytelnikom skandynawskich kryminałów oraz tym, którzy oczekują dreszczyku emocji w iście mistrzowskim stylu;-)

Po raz pierwszy sięgnęłam po powieści Håkana Nessera za sprawą wyjątkowego thrillera "Żywi i umarli w Winsford", którego akcja rozgrywa się w wiejskiej wiosce położonej w Exmoor. Uderzyła mnie hipnotyzująca proza i to, jak dobrze Nesser utrzymywał tempo i napięcie aż do ostatnich chwil. Od tej pory chciałam przeczytać więcej jego powieści i trafiłam na "Kobietę ze znamieniem", czwartą powieść z jego zakończonej już i niezwykle popularnej serii o inspektorze Van Veeterenie. Ta powieść, podobnie urzekająca, tylko wzmocniła moje pierwsze wrażenia i jest kolejnym arcydziełem.<br> <br> "Kobieta ze znamieniem" opowiada o kilku dziwacznych zbrodniach i nikczemnej historii, która leży u ich podstaw. Dwudziestodziewięcioletnia Maria Adler jest jedyną żałobniczką na pogrzebie swojej matki. Uderza ją, jak bardzo fatalna pogoda i brak uczestników pogrzebu pasują do chaotycznego życia, jakie wiodła jej matka. Przy łóżku chorej kobiety Maria poznaje historię losów swojej matki i interpretuje jej prośby, by nie płakać na pogrzebie i "wyjść i coś zrobić", jako motywację do pomszczenia losu, który ją spotkał. Nigdy nie wiadomo, czy jest to dosłowna interpretacja słów matki, ale można podejrzewać, że zgorzkniała Maria kieruje się pewną swobodą. Gdy wykorzystuje ostatnie rodzinne oszczędności, by kupić potrzebne informacje i rozpocząć swoją misję, jest zdeterminowana. Nesser przenosi czytelników prosto do życia statecznego Ryszarda Malika, biznesmena, który zaczyna się niepokoić dziwną serią połączeń telefonicznych, w których nigdy nie pada ani jedno słowo, ale za to na całej linii odtwarzane jest pamiętne muzyczne interludium. Kilka dni później jego żona wraca do domu po wieczornym wyjściu i znajduje w przedpokoju jego ciało z ranami postrzałowymi: dwie w klatce piersiowej i dwie poniżej pasa. Ustalenie, kto mógł dokonać tego ataku, przy braku wrogów i niejasnym motywie, okazuje się trudne, dopóki w miasteczku nie dochodzi do drugiego morderstwa. Policja w fikcyjnym mieście Maardam, położonym w północnej Europie, staje przed niełatwym zadaniem przewidzenia kolejnego celu i powstrzymania tego, co wydaje się być dziełem niedoszłego seryjnego mordercy.<br> <br> Nesser wskazuje jednak czytelnikom właściwy kierunek. Kiedy zostaje odkryte powiązanie między dwoma mężczyznami, Van Veeteren staje przed zadaniem znalezienia mniejszego wspólnego mianownika, który jest znany tylko części szerszej grupy. Kiedy staje się jasne, że punktem wyjścia dla tych zdarzeń jest mroczny czyn, policja musi nakłaniać mężczyzn z poczuciem winy do ujawnienia się, a nieuchronnie okazuje się, że próby ochrony potencjalnych ofiar nie mają większego sensu, jeśli nie przyznają się one do własnej przeszłości i nie obciążą siebie. Wobec braku wiedzy i zgłaszających się mężczyzn funkcjonariusze są dziwnie bezsilni w dużej części sprawy.<br> <br> Powieść płynie wartko, z pewnością zamierzam sięgnąć po inne powieści z tej serii i spędzić więcej czasu, zachwycając się wnikliwością meandrów Nessera, przekazywanych oczami jego błyskotliwego bohatera, nadinspektora Van Veeterena.