Baśń o Wilczej Dolinie

Nad rzeką, która otacza oblężony zamek, czuć zmianę – poziom wody jest niższy z powodu intensywnych prac wojskowych. W odsłoniętym korycie żołnierze palatyna Pomira natrafiają na szczątki ludzi w starożytnych zbrojach. Herby na pancerzach przypominają o dawnych rodach owianych legendami, które do dziś budzą więcej pytań niż odpowiedzi – czy przodkowie tych ludzi potrafili przeobrażać się w wilki, a może w wilkołaki?

W samym środku tych wydarzeń, na terenie obozu Pomira, pojawia się księżniczka Wolin. Jest jedną z ostatnich żyjących potomkiń rodu, którego członkowie byli podejrzewani o praktyki wilkołactwa. Utrzymuje, że zna historie o dawnych rodach wilkołaków oraz pozostałych bestiach, które według przekazywanych podań mają powrócić zza Sinych Wód, ponieważ tajemnicze morze właśnie zaczyna zamarzać.