Ataman Petlura

Ataman został zastrzelony w Paryżu przez Szwarcbarda, padając na ulicę Rue Racine, tuż przy bulwarze Saint-Michel. Petlura przywykł do szerokich przestrzeni i innych szlaków, które przemierzał. Szwarcbard, pochodzący z Ukrainy, był Żydem, emigrantem, który osiadł w Paryżu.

Szalom Szwarcbard, który poza byciem poetą i zegarmistrzem służył jako żołnierz we Francji i Armii Czerwonej, znał Atamana tylko z widzenia. Aby go rozpoznać, nosił przy sobie wyciętą z leksykonu Laroussea stronę ze zdjęciem Petlury. Zdjęcie to było dla niego zarówno listem gończym, jak i talizmanem przypominającym o sądzie nieznanego trybunału.

Petlura wraz z rodziną stołował się w restauracji Chartier przy Rue Racine, ponieważ w ich mieszkaniu na Rue Thnard brakowało kuchni. Restauracja Chartier, będąca świadkiem minionych epok, nadal kusi swym secesyjnym wystrojem, który pamięta czasy, kiedy odwiedzali ją bohaterowie Żeromskiego. Fasady domów przy Rue Racine, podobnie jak wtedy, pozostały niezmienione do dzisiaj.

W dniu 25 maja 1926 roku, we wtorek, Petlura jadł obiad sam. Szwarcbard oczekiwał na niego na zewnątrz, w pobliżu księgarni Gibert.

Pan Petliura? — zapytał po ukraińsku, potwierdzając tożsamość swojej ofiary. Podobnie jak policjant, śmierć wymaga identyfikacji. Kiedy Ataman odwrócił się, usłyszał jeszcze jedno pytanie:

Vous-êtes Monsieur Petloura?

Uniósł laskę, jakby chciał odepchnąć intruza.

Bron się, psie! — krzyknął Szwarcbard, ale Petlura nie miał się czym bronić.