Antychłopak

<p>Zaczęłam czytać tę książkę, gdy akurat miałam lekkiego doła, ale okazało się, że “Antychłopak” zupełnie oderwał mnie od szarej codzienności i dostarczył mi wielu emocji! Penelope Ward absolutnie oczarowała mnie swoją książką od pierwszej strony!</p><p>Poznajemy samotną matkę Carys i jej słodkie dziecko Sunny. Po raz kolejny Carys przeżywa bezsenną noc, ponieważ Sunny nie chce zasnąć i głośno płacze. W jej drzwiach pojawia się Deacon… i życie ich dwojga nie będzie już nigdy takie samo.</p><p>Podobało mi się to jak autorka łatwo łamie schematy charakterystyczne dla takiego rodzaju książek i jak ciekawie podchodzi do głównego wątku, Podoba mi się to, że dziecko nie zostało przedstawione jako problematyczne, jak to często bywa w rzeczywistości. Podoba mi się to, że Deacon wymyka się stereotypom i nie jest to typowy “lowelas”. Ma swoją historię i tajemnice, a jednocześnie ma w sobie dobroć, opiekuńczość, urok i humor. Pokochałam go!</p><p>Carys również była świetna! Naprawdę pokochałam jej dojrzałość, sposób myślenia, serce i miłość w nim zawartą oraz po prostu jej charakter w ogóle i podobało mi się, że jej historia jest po prostu taka naturalna - nie wszystko poszło gładko, jej życie nie jest idealne, ale nie ma też super złej przeszłości, złych sekretów czy wielkich dramatów. Dla mnie to było niesamowicie wspaniałe!</p><p>To historia friends-to-lovers, która jest dość urozmaicona, ale zdecydowanie nie zabrakło w niej dramatycznych momentów. Pojawiają się problemy, problemy są rozwiązywane, pojawiają się nowe problemy.. napięcie jest cały czas dawkowane, ale nie ma w nim przesady. Mimo to bywa gorąco… W książce dzieje się niesamowicie dużo i tak jak pisałam na początku, książka Penelope Ward potrafi dostarczyć dużo emocji</p><p>Historia jest luźno opowiedziana, ale mi to zupełnie nie przeszkadza. Lubię to jak autorka pisze i jak przedstawia chociażby swoje rady wychowawcze (choć nie zawsze się z nimi zgadzałam!). Potrafiłam bardzo mocno empatyzować z bohaterami - co zawsze bardzo lubię w takich książkach.</p><p>Przez pierwsze ⅔ książki, podejrzewałam, że "Antychłopak" będzie moją nową ulubioną powieścią Ward, ale niestety... Zakończenie było dość pełne klisz i niestety nie do końca takie, na jakie liczyłam. Ale mimo to muszę powiedzieć, że w sumie książka nadal dostarczała mi radochy. Dlatego też nie mogę dać tej książce całych 5 gwiazdek, choć bardzo mi się podobała przez niemal całość książki.</p>

<p>“Antychłopak” został mi polecony przez moją serdeczną koleżankę Agatę. Bardzo jej muszę za to podziękować - okazała się być to jedna z najlepszych książek, jakie ostatnio czytałam. Penelope Ward mnie totalnie oczarowała!</p><p>Carys jest samotną matką, która z miłością opiekuje się swoją sześciomiesięczną córką, która cierpi na przewlekłą chorobę. Ledwie wiąże koniec z końcem, ale ma nadzieję, że wkrótce znajdzie czas na pracę. Podczas gdy ona wciąż szuka odpowiedniej opiekunki do dziecka, jej atrakcyjny sąsiad Deacon okazuje się być niezwykle utalentowany, jeśli chodzi o zajmowanie się małą Sunny.</p><p>Od razu czuje się przyciąganie między dwójką bohaterów, ale oboje mają powody, by nie angażować się w związek. Carys chce chronić swoją córkę, a w przypadku Deacona właściwie też widać, że nie chce mieć ani zajmować się małymi dziecćmi i dlatego nie interesuje go samotna matka. Mimo, że ta kobieta jest fascynująca, a dziecko naprawdę urocze. Wbrew swojej woli Sunny również bardzo szybko staje się bliska sercu Deacona, a ten zawsze martwi się i niepokoi o nich oboje. Chociaż tak naprawdę nie chce się z nimi związać, wkrótce bardzo się angażuje i totalnie oczarowało mnie jego uczucie i to jak przeżywał swoje emocje. To było naprawdę słodkie.</p><p>Historia Deacona, Carys i Sunny momentami wydawała mi się dość długa, niektóre przeskoki czasowe trochę wyprowadzały mnie z fabuły, co również odbierało część napięcia, którą Ward dawkowała. Czasami podejmuje się decyzje, a potem mija jakiś czas, w którym są one realizowane, tymczasem prawie nic się nie zmienia i ta książka dość dobrze to oddaje.</p><p>Poza tym uważam, że powieć jest bardzo emocjonalna, rzadko nudzi i trzyma w napięciu. Niesamowicie podobała mi się ta trójka razem, a także bardzo podobał mi się wątek miłosny. Oboje - Carys i Deacon - są bardzo ostrożni jeśli chodzi o kolejne kroki, ale i szczerzy - ba, mówią nawet o swoich problemach i to nie tylko w “kluczowych rozmowach”. Ponieważ jednak nie mają odwagi zaangażować się od razu w związek, najpierw stają się przyjaciółmi i bardzo podobała mi się ta część książki, w której pielęgnowali przyjaźń. Było to naprawdę urocze.</p><p>"Antychłopak" ma też kilka dość kontrowersyjnych i nieco nieprzystających do tej powieści fragmentów, ale historia miłosna Cary i Deacona, a także ich wątek małej Sunny absolutnie potrafiły mnie znowu porwać i ostatecznie powieść bardzo mi się podobała.</p>