Andrzej Wajda. Podejrzany

W książce opisano życie najbardziej znanego twórcy polskiego kina, Andrzeja Wajdy, którego życie i twórczość przyciągały uwagę zarówno jego wielbicieli, jak i władz PRL. Wajda, postać o niekwestionowanym wpływie na światowe kino, znajdował się pod stałym nadzorem najwyższych urzędników, w tym szefów polskiej bezpieki oraz wpływowych polityków takich jak Moczar czy Kiszczak. Jego filmy nieuchronnie przyciągały uwagę elit partyjnych – Gomułka krytykował "Niewinnych czarodziejów" za pesymizm, Gierek musiał zmierzyć się z reakcją żony na niektóre sceny w "Ziemi obiecanej", a Jaruzelski próbował zinterpretować "Człowieka z żelaza" w kontekście wydarzeń z grudnia 1970 roku.

Opowieść koncentruje się na skrzyżowaniu codziennych doświadczeń Wajdy z wyzwaniami politycznymi oraz jego pracą nad filmami, które często stawały się klejnotami światowego kina. Jego zmagania z cenzurą i nacjonalistami oraz presja ze strony władz kinematografii stanowiły integralną część jego drogi artystycznej. Autorzy książki korzystają z nieznanych dokumentów archiwalnych, w tym zasobów PRL-owskiej bezpieki, by przedstawić kompletny obraz tej epoki. W tym procesie kluczową rolę odgrywają rozmowy z samym Andrzejem Wajdą, który opowiada o własnych przeżyciach, stając się jednocześnie świadkiem swoich czasów.

Dzieło to stanowi nieocenione uzupełnienie dyskusji wokół filmu "Wałęsa. Człowiek z nadziei", przynosząc nowe spojrzenie na życie i twórczość Wajdy. Zastanawiające jest, dlaczego w 1977 roku bezpieka wszczęła wobec niego sprawę. Jak sam sugeruje, być może uznano, że nie przejdzie na ich stronę, albo policja chciała mieć na niego coś w rodzaju "haku", na wszelki wypadek. Pomimo tych wyzwań, jego pozycja zarówno w Polsce, jak i za granicą, była niekwestionowana, czyniąc go jednym z najważniejszych artystów swojego pokolenia.