Zerwanie. Humanizm i terror

Jean-Paul Sartre i Maurice Merleau-Ponty to czołowe postacie francuskiego egzystencjalizmu. W 1945 roku zakładają czasopismo Les Temps Modernes, które staje się forum dla debat różnych odłamów radykalnej lewicy. W 1950 roku Merleau-Ponty wzbudza sensację, publikując esej "Humanizm i terror". Komuniści oskarżają go o krytykę ZSRR, podczas gdy liberałowie widzą w jego pracy próbę usprawiedliwienia stalinowskich czystek z lat 30., podczas których zginęło wielu działaczy bolszewickiej partii. Relacje między oboma filozofami stopniowo się pogarszają. W 1953 roku, w czasie powszechnej obawy przed wybuchem trzeciej wojny światowej, Sartre decyduje się na pełne poparcie dla komunistów, natomiast Merleau-Ponty opuszcza Les Temps Modernes, krytykując sowieckie obozy pracy i otwarcie konfrontując się z Sartrem w swoim eseju "Sartre i ultrabolszewizm".

Prof. Jacek Migasiński dogłębnie analizuje ten konflikt, włączając w swoją książkę kluczowe teksty z debaty publikowanej w Les Temps Modernes. Dzięki temu czytelnicy mają szansę zrozumieć jedną z najważniejszych politycznych polemik lat 50., która znacząco wpłynęła na ideologiczne kierunki lewicy w Europie Zachodniej.