Zawsze i na zawsze. Chłopcy. Tom 3

Muszę przyznać, że byłam trochę przeciwna trzeciej części „Zawsze i na zawsze”, ponieważ wydaje mi się, że większość autorów publikuje więcej materiału niż to konieczne, ale Jenny Han na szczęście udowodniła, że się myliłam, w żadnym momencie mnie nie zawiodła, byłam dopiero po około 5 stronach i już byłam całkowicie pochłonięta tą historią, ponieważ przez całą opowieść mogłam zrozumieć, dlaczego ta książka została napisana. <br> Po dramacie, jaki rozegrał się w drugiej części, w tej otrzymujemy mnóstwo czułych momentów między Larą Jean i Peterem. Uwielbiam każdy ich moment. Zakochałam się w tej dwójce od pierwszej książki i przez cały czas płakałam, śmiałam się i skakałam z radości. Jenny Han pokazuje nam, że nie potrzebujemy idealnego mężczyzny, aby się w nim zakochać, ponieważ Peter nie jest idealny, jest fantastycznym facetem, który popełnia wiele błędów, ale robi wszystko, aby stać się lepszym. W tej książce chłopak skradł moje serce tyle razy, że straciłam rachubę. Jednym z takich momentów była rozmowa z Kitty i obietnica, że bez względu na to, co stanie się z Larą Jean, będzie ją odwiedzał, kiedy tylko będzie mógł. Peter Kavinsky sprawia, że czuję się pełna nadziei na miłość i życie.<br> Nie wspominając już o samej Larze Jean, sekretem tego, że wszyscy ją kochamy, jest to, że jest "normalną nastolatką", zawsze była taka szczera, taka prawdziwa, każdy błąd, każde prawo, każda decyzja, zawsze byłam przy niej, a wszystko to sprawiało, że była na rollercoasterze emocji, bo w zasadzie obserwowaliśmy, jak dorasta, jak dojrzewa do tego, kim jest.<br> Ta książka wywołała u mnie morze łez, czuję taką nostalgię, bo kocham tę trylogię, Larę Jean, Petera K, Kitty, Margot, resztę rodziny Songów, oni wszyscy mają swoje miejsce w moim sercu i gdziekolwiek będę musiała się udać, pozostaną tam na zawsze. Nie wiem, czy to dlatego, że jestem najmłodsza z rodzeństwa, ale myślę, że Kitty i ja jesteśmy do siebie bardzo podobne.<br> Najbardziej wyjątkową rzeczą w tej trylogii były wszystkie interakcje z rodziną Lary Jean - to coś, czego nie czytamy w wielu książkach, zwłaszcza takich jak ta, i nie wiem, czy to dlatego siostry Song były tak istotne w tej książce, ponieważ są tak urocze i ciepłe w odbiorze.<br> Czytanie tej trylogii sprawiło mi tyle radości, że chcę ją w przyszłości przeczytać moim córkom.

Jenny Han - twoje pisarstwo jest przerażająco genialne, wiem, że te książki zostaną ze mną. Wszystkie trzy na zawsze pozostaną w moim sercu. Czytając tę trylogię, bawiłam się świetnie i jak zwykle jest mi nieuchronnie smutno, że ta książka się skończyła.<br> Rozumiem koncepcję Lary Jean dotyczącą pisania listów. Nie wydaje mi się, że to nie usuwa jej uczuć do chłopców, ale je porządkuje. Myślę, że wszyscy tak robią w taki czy inny sposób, a najlepszym tego dowodem jest to, że wszyscy czujemy się wolni od potrzeby krzyczenia po przeczytaniu świetnej książki, kiedy już ją zrecenzujemy albo wyżalimy się o niej komuś, kto to zrozumie. Pomaga nam to uporządkować emocje i pochłonąć te wszystkie przytłaczające uczucia, osobiście uważam, że to świetny pomysł.<br> Kocham tych ludzi z całego serca. Akceptuję wszystkie ich wady i będę ich kochać bezwarunkowo na zawsze. Każde z nich zna siebie nawzajem tak dobrze, że wydaje się, jakby informacje o nich były naturalnie zakorzenione w podświadomości każdego z nich. Przysięgam, ilość emocji, jakie to we mnie wywołuje, jest zdumiewająca.<br> Każdy związek miał inne podłoże, inne uczucia i inne osobowości. Ale każdy związek, bez względu na to, jak się zakończył czy rozwinął, otworzył nam oczy na ich najbardziej atrakcyjne cechy, co nieuchronnie prowadzi do tego, że polubiłam, a nawet pokochałam wszystkie te osoby, każdą na swój własny, niepowtarzalny sposób. Każdego z nich polubiłam w sposób niewiarygodny i będę ich pielęgnować do końca życia.<br> Jeśli ktoś kiedyś zapyta mnie, o czym jest ta trylogia, jedyną odpowiedzią, która obejmie tę cudowną podróż, będzie Miłość. Miłość przybiera różne formy, nie mam tu na myśli tylko miłości, ale także rodzinę, przyjaciół i wszystko, co wiąże się z tymi zmieniającymi życie więzami. To właśnie te relacje kształtują naszą osobowość, dzięki nim staliśmy się tym, kim jesteśmy dzisiaj, i nigdy nie należy ich lekceważyć.<br> Nigdy nie zapomnę tej trylogii i ani razu się na niej nie zawiodłam. Na zawsze pozostanie jedną z moich ulubionych współczesnych książek. Ostatnią część „Zawsze i na zawsze” oceniam na 5 gwiazdek, podobnie jak dwie poprzednie.

Jenny Han - twoje pisarstwo jest przerażająco genialne, wiem, że te książki zostaną ze mną. Wszystkie trzy na zawsze pozostaną w moim sercu. Czytając tę trylogię, bawiłam się świetnie i jak zwykle jest mi nieuchronnie smutno, że ta książka się skończyła.<br> Rozumiem koncepcję Lary Jean dotyczącą pisania listów. Nie wydaje mi się, że to nie usuwa jej uczuć do chłopców, ale je porządkuje. Myślę, że wszyscy tak robią w taki czy inny sposób, a najlepszym tego dowodem jest to, że wszyscy czujemy się wolni od potrzeby krzyczenia po przeczytaniu świetnej książki, kiedy już ją zrecenzujemy albo wyżalimy się o niej komuś, kto to zrozumie. Pomaga nam to uporządkować emocje i pochłonąć te wszystkie przytłaczające uczucia, osobiście uważam, że to świetny pomysł.<br> Kocham tych ludzi z całego serca. Akceptuję wszystkie ich wady i będę ich kochać bezwarunkowo na zawsze. Każde z nich zna siebie nawzajem tak dobrze, że wydaje się, jakby informacje o nich były naturalnie zakorzenione w podświadomości każdego z nich. Przysięgam, ilość emocji, jakie to we mnie wywołuje, jest zdumiewająca.<br> Każdy związek miał inne podłoże, inne uczucia i inne osobowości. Ale każdy związek, bez względu na to, jak się zakończył czy rozwinął, otworzył nam oczy na ich najbardziej atrakcyjne cechy, co nieuchronnie prowadzi do tego, że polubiłam, a nawet pokochałam wszystkie te osoby, każdą na swój własny, niepowtarzalny sposób. Każdego z nich polubiłam w sposób niewiarygodny i będę ich pielęgnować do końca życia.<br> Jeśli ktoś kiedyś zapyta mnie, o czym jest ta trylogia, jedyną odpowiedzią, która obejmie tę cudowną podróż, będzie Miłość. Miłość przybiera różne formy, nie mam tu na myśli tylko miłości, ale także rodzinę, przyjaciół i wszystko, co wiąże się z tymi zmieniającymi życie więzami. To właśnie te relacje kształtują naszą osobowość, dzięki nim staliśmy się tym, kim jesteśmy dzisiaj, i nigdy nie należy ich lekceważyć.<br> Nigdy nie zapomnę tej trylogii i ani razu się na niej nie zawiodłam. Na zawsze pozostanie jedną z moich ulubionych współczesnych książek. Ostatnią część „Zawsze i na zawsze” oceniam na 5 gwiazdek, podobnie jak dwie poprzednie.

Muszę przyznać, że byłam trochę przeciwna trzeciej części „Zawsze i na zawsze”, ponieważ wydaje mi się, że większość autorów publikuje więcej materiału niż to konieczne, ale Jenny Han na szczęście udowodniła, że się myliłam, w żadnym momencie mnie nie zawiodła, byłam dopiero po około 5 stronach i już byłam całkowicie pochłonięta tą historią, ponieważ przez całą opowieść mogłam zrozumieć, dlaczego ta książka została napisana. <br> Po dramacie, jaki rozegrał się w drugiej części, w tej otrzymujemy mnóstwo czułych momentów między Larą Jean i Peterem. Uwielbiam każdy ich moment. Zakochałam się w tej dwójce od pierwszej książki i przez cały czas płakałam, śmiałam się i skakałam z radości. Jenny Han pokazuje nam, że nie potrzebujemy idealnego mężczyzny, aby się w nim zakochać, ponieważ Peter nie jest idealny, jest fantastycznym facetem, który popełnia wiele błędów, ale robi wszystko, aby stać się lepszym. W tej książce chłopak skradł moje serce tyle razy, że straciłam rachubę. Jednym z takich momentów była rozmowa z Kitty i obietnica, że bez względu na to, co stanie się z Larą Jean, będzie ją odwiedzał, kiedy tylko będzie mógł. Peter Kavinsky sprawia, że czuję się pełna nadziei na miłość i życie.<br> Nie wspominając już o samej Larze Jean, sekretem tego, że wszyscy ją kochamy, jest to, że jest "normalną nastolatką", zawsze była taka szczera, taka prawdziwa, każdy błąd, każde prawo, każda decyzja, zawsze byłam przy niej, a wszystko to sprawiało, że była na rollercoasterze emocji, bo w zasadzie obserwowaliśmy, jak dorasta, jak dojrzewa do tego, kim jest.<br> Ta książka wywołała u mnie morze łez, czuję taką nostalgię, bo kocham tę trylogię, Larę Jean, Petera K, Kitty, Margot, resztę rodziny Songów, oni wszyscy mają swoje miejsce w moim sercu i gdziekolwiek będę musiała się udać, pozostaną tam na zawsze. Nie wiem, czy to dlatego, że jestem najmłodsza z rodzeństwa, ale myślę, że Kitty i ja jesteśmy do siebie bardzo podobne.<br> Najbardziej wyjątkową rzeczą w tej trylogii były wszystkie interakcje z rodziną Lary Jean - to coś, czego nie czytamy w wielu książkach, zwłaszcza takich jak ta, i nie wiem, czy to dlatego siostry Song były tak istotne w tej książce, ponieważ są tak urocze i ciepłe w odbiorze.<br> Czytanie tej trylogii sprawiło mi tyle radości, że chcę ją w przyszłości przeczytać moim córkom.