Zarządzanie wiedzą w organizacjach

Problem starzenia się populacji staje się coraz ważniejszy zarówno dla społeczeństwa, jak i gospodarki. W związku z tym, zarówno rządy, jak i organizacje podejmują inicjatywy mające na celu złagodzenie negatywnych skutków tego procesu. Przyczyny tego zjawiska są złożone, obejmując aspekty społeczne, ekonomiczne i kulturowe. Choć marketing, sprzedaż i reklama już dawno dostrzegły trend rosnącej liczby seniorów, to w zarządzaniu wiedzą wciąż stanowi on temat wymagający dokładnego zbadania.

Książka bada, jak istotne jest wykorzystanie potencjału wiedzy pracowników powyżej 50 roku życia. Analizuje czynniki kształtujące potrzebę tworzenia systemów sukcesji wiedzy, uwzględniając specyfikę różnych gałęzi gospodarki. Zidentyfikowane zostają również bariery utrudniające wdrażanie efektywnych systemów. Ważnym elementem jest porównanie deklarowanego i rzeczywistego stanu zarządzania wiedzą wśród osób 50+. Celem praktycznym jest stworzenie modelu zarządzania wiedzą, który będzie zgodny z międzynarodowym, unijnym i polskim prawodawstwem, bazującym na najnowszych trendach i wynikach badań.

Sekcja teoretyczna pracy przegląda różne metody zarządzania, szczególnie podkreślając znaczenie zarządzania wiedzą w organizacjach. Część badawcza opiera się na analizie ankiet przeprowadzonych wśród 560 respondentów z 16 różnych organizacji, od produkcyjnych, przez usługowe, po administracyjne.

Publikacja składa się z czterech rozdziałów, łączących aspekty opisowe i empiryczne. Pierwszy rozdział stanowi przegląd doktryn kierowania ludźmi w kontekście zarządzania wiedzą. Drugi rozdział omawia system prawny, wyróżniając dokumenty ONZ, OECD, Unii Europejskiej i Polski. Trzeci skupia się na grupie badawczej i badaniu pilotażowym, a czwarty przedstawia model efektywnego przejmowania wiedzy, biorąc pod uwagę specyfikę pracowników 50+, jego założenia i zastosowanie. Oprócz tego, znajduje się także opis zarządzania zdalnego w czasach pandemii COVID.