Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Zaplecze
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"Zaplecze" to debiutancka powieść Marty Syrwid, która zaskakuje swoją poetycką głębią i jednocześnie surowym podejściem do trudnych tematów. Opowiada o walce z anoreksją, braku akceptacji oraz niezrozumieniu, a także o potrzebie znalezienia kogoś, kto zechce wysłuchać naszych wewnętrznych zmagań.
Główna bohaterka, Klara Wiśniewska, właśnie rozpoczyna studia. Mierzy 172 cm wzrostu, ale jej niedowaga jest wyraźnie zauważalna. Wciąż niezadowolona ze swojego wyglądu, marzy o sylwetce manekina. Manekiny nie jedzą, mają nieskazitelną skórę, smukłe palce i lśniące oczy.
Klara systematycznie traci wagę, wprowadzając coraz to nowe diety. Jej codzienność to fasola, marchewka i kalafior. Wierzy, że jeśli wytrwa, wszystko się zmieni. Stanie się inną osobą – doskonałą, szczupłą, zdolną, inteligentną i pełną życia. Nigdy nie będzie przypominała swojej histerycznej matki, ani ojca, który w dzieciństwie groził jej zamknięciem w piekarniku i odkręceniem gazu. Pragnie patrzeć z wyższością na te „grubsze” dziewczyny.
Jednak Klara odczuwa głód i strach, jednocześnie opowiadając swoją historię. Ale komu ją opowiada? Czy to, co mówi, jest prawdą, czy może tylko próbą skupienia na sobie uwagi? Czy chce wzbudzić współczucie i sympatię? Być może za jej historią kryje się coś więcej niż tylko anoreksja.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"Zaplecze" to debiutancka powieść Marty Syrwid, która zaskakuje swoją poetycką głębią i jednocześnie surowym podejściem do trudnych tematów. Opowiada o walce z anoreksją, braku akceptacji oraz niezrozumieniu, a także o potrzebie znalezienia kogoś, kto zechce wysłuchać naszych wewnętrznych zmagań.
Główna bohaterka, Klara Wiśniewska, właśnie rozpoczyna studia. Mierzy 172 cm wzrostu, ale jej niedowaga jest wyraźnie zauważalna. Wciąż niezadowolona ze swojego wyglądu, marzy o sylwetce manekina. Manekiny nie jedzą, mają nieskazitelną skórę, smukłe palce i lśniące oczy.
Klara systematycznie traci wagę, wprowadzając coraz to nowe diety. Jej codzienność to fasola, marchewka i kalafior. Wierzy, że jeśli wytrwa, wszystko się zmieni. Stanie się inną osobą – doskonałą, szczupłą, zdolną, inteligentną i pełną życia. Nigdy nie będzie przypominała swojej histerycznej matki, ani ojca, który w dzieciństwie groził jej zamknięciem w piekarniku i odkręceniem gazu. Pragnie patrzeć z wyższością na te „grubsze” dziewczyny.
Jednak Klara odczuwa głód i strach, jednocześnie opowiadając swoją historię. Ale komu ją opowiada? Czy to, co mówi, jest prawdą, czy może tylko próbą skupienia na sobie uwagi? Czy chce wzbudzić współczucie i sympatię? Być może za jej historią kryje się coś więcej niż tylko anoreksja.
