Zamach

Choć czytam wiele dzieł, rzadko recenzuję znanych autorów, a już szczególnie nie recenzuję dzieł starszych. Tak się jednak złożyło, że ostatnio, w czasie wolnym od pracy, ponownie sięgnąłem po jedną z bardziej znanych książek Toma Clancy'ego i na nowo otworzył się przede mną świat fantastyki militarnej jednego z największych pisarzy myśliwskich naszych czasów. Biorąc pod uwagę śmierć kilka lat temu Toma Clancy'ego, można powiedzieć, że jest to trochę recenzja hołdownicza.<br> <br> Interesującą rzeczą w "Zamachu" jest to, że znaczna część akcji rozgrywa się w futurystycznym świecie Internetu, z którego korzystają niemal wszyscy, niezależnie od powodu, dla którego go używają. Po śmierci dyrektora, w wyniku napaści gońców, pojawia się kilku potencjalnych kandydatów na jego miejsce. Ostatecznie stanowisko to przypada Alexowi, kolejnemu kandydatowi, który wkrótce zostaje wrzucony w świat podejmowania decyzji w wielkiej lidze.<br> <br> Pstryknięcie palcami i wprowadzenie czegoś w życie nigdy nie jest tak łatwe, jak mogłoby się wydawać, ale Alex jest zdeterminowany, by to się udało, mimo że nigdy nie brał udziału w akcji. Po awansie Alex odkrywa, że jego stanowisko wiąże się z większym niebezpieczeństwem, niż mu się tego spodziewał. Gdziekolwiek się pojawi, może zostać zamordowany przez seksowną kobietę, która podcina mu gardło - świadomość tego nie przychodzi mu łatwo. A wszystko to przy jednoczesnej próbie odnalezienia straszliwego internetowego sabotażysty, który próbuje wykorzystać Net Force do własnych celów.<br> <br> Ten świetny kawałek kończy się wielką zagadką, kto jest kim i kto jest odpowiedzialny za co. Być może Net Force uda się poskładać te kawałki do kupy, być może nie. Jedno jest pewne - muszą to zrobić, zanim skończy im się czas. Z destrukcyjnym programistą sieci, wyrachowanym zabójcą i mnóstwem mafijnych brutali na wolności, nie będzie łatwo rozwiązać tę zagadkę.<br> <br> W "Zamachu" najbardziej podobało mi się to, że jest to gra z gatunku "whodunit". Zawsze uważam, że najlepszym sposobem na utrzymanie zainteresowania czytelnika jest upewnienie się, że nie będzie on w stanie tak łatwo rozgryźć lektury. Wspaniale jest, gdy na końcu okazuje się, że miałeś wszystkie elementy ułożone w całość, ale czasami pisarze są zbyt oczywiści w swoich wielkich tajemnicach.<br> <br> Mogę z radością i szacunkiem powiedzieć, że Tom Clancy nigdy nie miał problemów z utrzymaniem mojej uwagi. Jego postacie są dobrze przemyślane, rozróżnia ich osobowości i jest bardzo dokładny w swoich szczegółach. Tom Clancy był i zawsze będzie wspaniałym pisarzem, pamiętanym przez wieki ze względu na swój talent. Miałem to szczęście, że wielokrotnie dałem się wciągnąć w jego twórczość.

Choć czytam wiele dzieł, rzadko recenzuję znanych autorów, a już szczególnie nie recenzuję dzieł starszych. Tak się jednak złożyło, że ostatnio, w czasie wolnym od pracy, ponownie sięgnąłem po jedną z bardziej znanych książek Toma Clancy'ego i na nowo otworzył się przede mną świat fantastyki militarnej jednego z największych pisarzy myśliwskich naszych czasów. Biorąc pod uwagę śmierć kilka lat temu Toma Clancy'ego, można powiedzieć, że jest to trochę recenzja hołdownicza.<br> <br> Interesującą rzeczą w "Zamachu" jest to, że znaczna część akcji rozgrywa się w futurystycznym świecie Internetu, z którego korzystają niemal wszyscy, niezależnie od powodu, dla którego go używają. Po śmierci dyrektora, w wyniku napaści gońców, pojawia się kilku potencjalnych kandydatów na jego miejsce. Ostatecznie stanowisko to przypada Alexowi, kolejnemu kandydatowi, który wkrótce zostaje wrzucony w świat podejmowania decyzji w wielkiej lidze.<br> <br> Pstryknięcie palcami i wprowadzenie czegoś w życie nigdy nie jest tak łatwe, jak mogłoby się wydawać, ale Alex jest zdeterminowany, by to się udało, mimo że nigdy nie brał udziału w akcji. Po awansie Alex odkrywa, że jego stanowisko wiąże się z większym niebezpieczeństwem, niż mu się tego spodziewał. Gdziekolwiek się pojawi, może zostać zamordowany przez seksowną kobietę, która podcina mu gardło - świadomość tego nie przychodzi mu łatwo. A wszystko to przy jednoczesnej próbie odnalezienia straszliwego internetowego sabotażysty, który próbuje wykorzystać Net Force do własnych celów.<br> <br> Ten świetny kawałek kończy się wielką zagadką, kto jest kim i kto jest odpowiedzialny za co. Być może Net Force uda się poskładać te kawałki do kupy, być może nie. Jedno jest pewne - muszą to zrobić, zanim skończy im się czas. Z destrukcyjnym programistą sieci, wyrachowanym zabójcą i mnóstwem mafijnych brutali na wolności, nie będzie łatwo rozwiązać tę zagadkę.<br> <br> W "Zamachu" najbardziej podobało mi się to, że jest to gra z gatunku "whodunit". Zawsze uważam, że najlepszym sposobem na utrzymanie zainteresowania czytelnika jest upewnienie się, że nie będzie on w stanie tak łatwo rozgryźć lektury. Wspaniale jest, gdy na końcu okazuje się, że miałeś wszystkie elementy ułożone w całość, ale czasami pisarze są zbyt oczywiści w swoich wielkich tajemnicach.<br> <br> Mogę z radością i szacunkiem powiedzieć, że Tom Clancy nigdy nie miał problemów z utrzymaniem mojej uwagi. Jego postacie są dobrze przemyślane, rozróżnia ich osobowości i jest bardzo dokładny w swoich szczegółach. Tom Clancy był i zawsze będzie wspaniałym pisarzem, pamiętanym przez wieki ze względu na swój talent. Miałem to szczęście, że wielokrotnie dałem się wciągnąć w jego twórczość.

Żałuję, że nie przeczytałem tej książki, gdy ukazała się po raz pierwszy. Nie dlatego, że jest to niesamowita lektura - jest przyzwoita i przyjemna, prawdopodobnie bardziej niż niektóre z powieści Clancy'ego, które czytałem. Ale dlatego, że postęp technologiczny, który przewidział Clancy, nie nastąpił i prawdopodobnie nie nastąpi, przynajmniej nie w taki sposób, jak on to sobie wyobrażał. Oczywiście, jego pomysł na funkcjonowanie technologii był kreatywny, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że książka została wydana w 1999 roku.<br> Akcja opowiadania toczy się w roku 2010. Dyrektor Net Force, podorganizacji działającej w ramach FBI, której zadaniem jest wyszukiwanie i powstrzymywanie internetowych terrorystów, hakerów i tym podobnych, został zamordowany. Pierwszym zadaniem nowo mianowanego dyrektora jest odkrycie sprawcy. Ta część powieści jest w większości bardzo dobrze zrobiona. Postacie są autentyczne i świeże, a fabuła toczy się według bardzo wiarygodnego łańcucha wydarzeń.<br> Najbardziej podobało mi się to, że powieść nie jest przepełniona tyloma postaciami, że trudno zapamiętać, kto jest kim, co, jak zauważyłem, jest motywem przewodnim większości powieści Clancy'ego, które czytałem. Istnieją dwie główne grupy: zespoły Net Force, składające się z dyrektora i jego zastępcy, najlepszego eksperta internetowego oraz zespołu byłych komandosów wojskowych, którzy wykonują misje; oraz kilka podmiotów ze sfery "złych facetów", w tym głównodowodzący akcjami, jego "siły uderzeniowe", jedna z nowojorskich rodzin mafijnych oraz płatny zabójca. Kilka innych pomniejszych ról pojawia się w razie potrzeby, ale to wszystko.<br> Jedyną częścią powieści, która wydała mi się najmniej przyjemna i najbardziej nieprawdopodobna, jest sposób, w jaki rozgrywają się sceny internetowe. Choć jest to pomysłowa próba, nie wiem, jak miałoby to działać w prawdziwym życiu. <br> Podsumowując, scenariusze VR są naprawdę dobrze opracowane i stanowią bardzo przyjemną część opowieści, a reszta książki jest również dobrze zrobiona. Choć powodem tego może być fakt, że Clancy był tylko jednym z dwóch "twórców", a autorem jest Steve Perry (choć jego nazwisko prawie nie pojawia się w książce, poza hołdem).<br> Ogólnie rzecz biorąc, daję tej książce solidną ocenę 4,5 gwiazdki.

Żałuję, że nie przeczytałem tej książki, gdy ukazała się po raz pierwszy. Nie dlatego, że jest to niesamowita lektura - jest przyzwoita i przyjemna, prawdopodobnie bardziej niż niektóre z powieści Clancy'ego, które czytałem. Ale dlatego, że postęp technologiczny, który przewidział Clancy, nie nastąpił i prawdopodobnie nie nastąpi, przynajmniej nie w taki sposób, jak on to sobie wyobrażał. Oczywiście, jego pomysł na funkcjonowanie technologii był kreatywny, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że książka została wydana w 1999 roku.<br> Akcja opowiadania toczy się w roku 2010. Dyrektor Net Force, podorganizacji działającej w ramach FBI, której zadaniem jest wyszukiwanie i powstrzymywanie internetowych terrorystów, hakerów i tym podobnych, został zamordowany. Pierwszym zadaniem nowo mianowanego dyrektora jest odkrycie sprawcy. Ta część powieści jest w większości bardzo dobrze zrobiona. Postacie są autentyczne i świeże, a fabuła toczy się według bardzo wiarygodnego łańcucha wydarzeń.<br> Najbardziej podobało mi się to, że powieść nie jest przepełniona tyloma postaciami, że trudno zapamiętać, kto jest kim, co, jak zauważyłem, jest motywem przewodnim większości powieści Clancy'ego, które czytałem. Istnieją dwie główne grupy: zespoły Net Force, składające się z dyrektora i jego zastępcy, najlepszego eksperta internetowego oraz zespołu byłych komandosów wojskowych, którzy wykonują misje; oraz kilka podmiotów ze sfery "złych facetów", w tym głównodowodzący akcjami, jego "siły uderzeniowe", jedna z nowojorskich rodzin mafijnych oraz płatny zabójca. Kilka innych pomniejszych ról pojawia się w razie potrzeby, ale to wszystko.<br> Jedyną częścią powieści, która wydała mi się najmniej przyjemna i najbardziej nieprawdopodobna, jest sposób, w jaki rozgrywają się sceny internetowe. Choć jest to pomysłowa próba, nie wiem, jak miałoby to działać w prawdziwym życiu. <br> Podsumowując, scenariusze VR są naprawdę dobrze opracowane i stanowią bardzo przyjemną część opowieści, a reszta książki jest również dobrze zrobiona. Choć powodem tego może być fakt, że Clancy był tylko jednym z dwóch "twórców", a autorem jest Steve Perry (choć jego nazwisko prawie nie pojawia się w książce, poza hołdem).<br> Ogólnie rzecz biorąc, daję tej książce solidną ocenę 4,5 gwiazdki.