Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej

Milan Kundera stawia kluczowe pytania dotyczące tożsamości Europy Środkowej, która jest rozdzierana między Wschodem a Zachodem. Problemy, które wychodzą na światło dzienne, pozostają niepokojąco aktualne pomimo upływu lat.

Po raz pierwszy opublikowany w 1983 roku w magazynie "Le Débat", esej ten został przetłumaczony na wszystkie języki europejskie i pełni rolę zarówno apelu, jak i oskarżenia. Kundera apeluje w nim o obronę Europy Środkowej, której bogata tradycja kulturowa sprawia, że zawsze była częścią Zachodu. Jednak polityczne uwarunkowania sprawiają, że często była postrzegana jako segment bloku wschodniego.

Esej pełni także rolę oskarżenia, ponieważ tragedia "małych narodów" tego regionu, świadomych swojej delikatności, odzwierciedla tragedię całej Europy. Europa nie chciała zauważyć ich zniknięcia, które może być metaforą jej własnego zanikania.

Ta niewielka objętościowo książka zyskuje swoją wyjątkową wartość nie tylko dzięki przemyślanej argumentacji, ale również poprzez osobisty, żarliwy ton Kundery, który jest jednym z najwybitniejszych pisarzy na kontynencie.

W publikacji znaleźć można również przemówienie młodego Kundery z 1967 roku, wygłoszone podczas Zjazdu Pisarzy Czechosłowackich, w trakcie Praskiej Wiosny. Książka zawiera także wprowadzenie politologa Jacquesa Rupnika oraz przedmowę historyka Pierre'a Nory.