Wszyscy mamy tajemnice. Myron Bolitar. Tom 10

"Wszyscy mamy tajemnice"<br> <br> Minęło już kilka lat odkąd po raz ostatni czytałem powieść autorstwa Harlana Cobena, ale wciąż dobrze pamiętam jego najpopularniejszą fikcyjną postać, agenta sportowego Myrona Bolitara, który wydaje się, że przez większość czasu dorabia jako detektyw.<br> <br> We "Wszyscy mamy tajemnice", powieści z 2011 roku, widzimy, jak Myron pakuje się w niezłe tarapaty, próbując pomóc jednej ze swoich klientek, byłej tenisistce Suzze T., uporządkować jej życie. Ta jest teraz dumną właścicielką akademii tenisowej i ma dziecko, którego ojcem jest muzyk, gwiazda rocka Lex Ryder. Ktoś ma inne zdanie na ten temat i umieszcza je na profilu Suzze na Facebooku. I wtedy wszystko się zaczyna, bo Lex, tuż po przeczytaniu tego tekstu, znika. Teraz Myron musi wytropić muzyka i dowiedzieć się, kto stoi za tym wpisem. To pierwsze przychodzi mu dość łatwo, ale kiedy przychodzi do drugiego, sprawy nieco się komplikują, ponieważ winnym tego wszystkiego jest nikt inny jak jego szwagierka Kitty, osoba, której nie widział od szesnastu lat. Gdy dostrzega ją z większej odległości w klubie, świat zaczyna wirować mu przed oczyma. Co ona tam robiła i jaki był jej związek z Lexem, którego również zauważył w tym samym miejscu? To jest najważniejsze pytanie. A jest ich jeszcze kilka, dotyczących nieobecności jego brata, powodów jej powrotu do miasta i tak dalej. Podejrzewa, że znów wpadła w narkotyki, ale nie ma czasu, by się o tym przekonać, bo udaje jej się uciec z pomocą bramkarzy klubu, razem z Lexem.<br> <br> Im bardziej Myron zagłębia się w te powiązane ze sobą sprawy, tym bardziej wszystko się komplikuje. Pukając do drzwi, które się nie otwierają i zadając pytania, na które nie ma odpowiedzi, trafia z jednego ślepego zaułka w drugi. I coś, co zaczyna się jako zwykłe śledztwo, z czasem zamienia się w szybki pościg, który poprzez różne zwroty akcji wydobywa na powierzchnię wiele sekretów i kłamstw. Myron, który czuje się jednocześnie ofiarą i oprawcą, naraża swoje życie, aby wydobyć na światło dzienne prawdę, bez względu na to, jaka by ona nie była. Podczas długiego i niebezpiecznego pościgu przyjdzie mu się zmierzyć z bramkarzami i policjantami, z handlarzami narkotyków i ich sługusami. Jak zawsze będzie mógł liczyć na pomoc swoich wiernych towarzyszy w postaci muskularnego i lubiącego bójki Windsora Horne Lockwooda Trzeciego, odważną Małą Pocahontas oraz Wielką Cindy. <br> <br> Książka jest naprawdę dobra i "Wszyscy mamy tajemnice" można przeczytać jednego wieczora. Cobenowi udaje się utrzymać czytelnika w ciekawości przez wszystkie strony, dając kupę śmiechu ("Wielka Cindy oparła swe potężne pięści na biodrach. To oznaczało, że znalazły się w sporej odległości od siebie"), szoku i niedowierzania, ale również rozważania na temat miłości i człowieczeństwa. Ponadto Coben wyjątkowo nie oszczędza swojego głównego bohatera i co rusz skazuje go na jakieś cierpienia. <br> <br> Kryminał w najlepszym wydaniu.

Wszystkie powody, ze względu na które cenię Cobena jako pisarza są zawarte w historiach Myrona Bolitara, agenta sportowego, który we "Wszyscy mamy tajemnice" próbuje pomóc jednej ze swoich klientek. Jej maż, gwiazdor rocka, znika, gdy na fejsie ktoś podważa jego ojcostwo. Myron Bolitar to człowiek wielu talentów, wręcz filantrop. Sam Myron mówi, że agent nosi wiele kapeluszy, ale klienci lubią przede wszystkim, aby ich agent pracował nad ich interesami więcej niż oni sami. W Myronie urzekająca jest jego przyzwoitość i starania o to, aby świat stawał się trochę lepszym miejscem dla ludzi. Gdy próbuje pomóc swojej klientce Suzzy, detektyw-amator dowiaduje się, że jego brat zniknął bez śladu, a zachowanie jego szwagierki można nazwać co najmniej dziwnym. To wszystko łączy się ze sprawą Suzzy i Lexa, a z biegiem wydarzeń światło dzienne ujrzą dawne kłamstwa Bolitara. <br> <br> Dużą atrakcją "Wszyscy mamy tajemnice" jest poznanie przez Myrona jego piętnastoletniego siostrzeńca o imieniu Mickey, o którym później Coben tworzy trzyczęściową serię. Co prawda poznanie obu panów nie należy do najprzyjemniejszych, to mogę was zapewnić, że w przeszłości będą się lubić. <br> <br> Jeżeli napisałbym, że powieść była utrzymana w szybkim tempie, to tak naprawdę nie oddałbym tego, jak prędko wirowała akcja, emocje, tajemnice i uczucia bohaterów. Niezwykle doceniam ludzki charakter zaprezentowanej historii, w której postacie naprawdę zmieniają się i są żywe. Interakcje pomiędzy Myronem, Winem, Esperanzą i Wielką Cindy ozdabiają strony tej książki. Myron po raz kolejny odznacza się bohaterstwem i nawet w momentach, gdy należałoby odpuścić dla <br> własnego dobra, gna do przodu bez opamiętania. <br> <br> Fabuła jest oczywiście wielowątkowa, mamy tu wątki kryminalne, gangsterskie, narkotykowe. Śledząc je poznajemy ciemniejszą stronę świata sportu i tenisa. Książka dostarcza ogrom istotnych informacji na temat historii Bolitara i każdy fan tej serii musi się za nią zabrać. <br> <br> |Pomimo bliźniaczego schematu w porównaniu do poprzednich części, nie ma mowy o znużeniu. Szybko prowadzona akcja, charyzmatyczne postaci, zaskakujące zakończenie, to tylko niektóre z powodów, dla których polecam wam tę książkę. Poza tym ten tytuł, "Wszyscy mamy tajemnice", Wy też?

Wszystkie powody, ze względu na które cenię Cobena jako pisarza są zawarte w historiach Myrona Bolitara, agenta sportowego, który we "Wszyscy mamy tajemnice" próbuje pomóc jednej ze swoich klientek. Jej maż, gwiazdor rocka, znika, gdy na fejsie ktoś podważa jego ojcostwo. Myron Bolitar to człowiek wielu talentów, wręcz filantrop. Sam Myron mówi, że agent nosi wiele kapeluszy, ale klienci lubią przede wszystkim, aby ich agent pracował nad ich interesami więcej niż oni sami. W Myronie urzekająca jest jego przyzwoitość i starania o to, aby świat stawał się trochę lepszym miejscem dla ludzi. Gdy próbuje pomóc swojej klientce Suzzy, detektyw-amator dowiaduje się, że jego brat zniknął bez śladu, a zachowanie jego szwagierki można nazwać co najmniej dziwnym. To wszystko łączy się ze sprawą Suzzy i Lexa, a z biegiem wydarzeń światło dzienne ujrzą dawne kłamstwa Bolitara. <br> <br> Dużą atrakcją "Wszyscy mamy tajemnice" jest poznanie przez Myrona jego piętnastoletniego siostrzeńca o imieniu Mickey, o którym później Coben tworzy trzyczęściową serię. Co prawda poznanie obu panów nie należy do najprzyjemniejszych, to mogę was zapewnić, że w przeszłości będą się lubić. <br> <br> Jeżeli napisałbym, że powieść była utrzymana w szybkim tempie, to tak naprawdę nie oddałbym tego, jak prędko wirowała akcja, emocje, tajemnice i uczucia bohaterów. Niezwykle doceniam ludzki charakter zaprezentowanej historii, w której postacie naprawdę zmieniają się i są żywe. Interakcje pomiędzy Myronem, Winem, Esperanzą i Wielką Cindy ozdabiają strony tej książki. Myron po raz kolejny odznacza się bohaterstwem i nawet w momentach, gdy należałoby odpuścić dla <br> własnego dobra, gna do przodu bez opamiętania. <br> <br> Fabuła jest oczywiście wielowątkowa, mamy tu wątki kryminalne, gangsterskie, narkotykowe. Śledząc je poznajemy ciemniejszą stronę świata sportu i tenisa. Książka dostarcza ogrom istotnych informacji na temat historii Bolitara i każdy fan tej serii musi się za nią zabrać. <br> <br> |Pomimo bliźniaczego schematu w porównaniu do poprzednich części, nie ma mowy o znużeniu. Szybko prowadzona akcja, charyzmatyczne postaci, zaskakujące zakończenie, to tylko niektóre z powodów, dla których polecam wam tę książkę. Poza tym ten tytuł, "Wszyscy mamy tajemnice", Wy też?

"Wszyscy mamy tajemnice"<br> <br> Minęło już kilka lat odkąd po raz ostatni czytałem powieść autorstwa Harlana Cobena, ale wciąż dobrze pamiętam jego najpopularniejszą fikcyjną postać, agenta sportowego Myrona Bolitara, który wydaje się, że przez większość czasu dorabia jako detektyw.<br> <br> We "Wszyscy mamy tajemnice", powieści z 2011 roku, widzimy, jak Myron pakuje się w niezłe tarapaty, próbując pomóc jednej ze swoich klientek, byłej tenisistce Suzze T., uporządkować jej życie. Ta jest teraz dumną właścicielką akademii tenisowej i ma dziecko, którego ojcem jest muzyk, gwiazda rocka Lex Ryder. Ktoś ma inne zdanie na ten temat i umieszcza je na profilu Suzze na Facebooku. I wtedy wszystko się zaczyna, bo Lex, tuż po przeczytaniu tego tekstu, znika. Teraz Myron musi wytropić muzyka i dowiedzieć się, kto stoi za tym wpisem. To pierwsze przychodzi mu dość łatwo, ale kiedy przychodzi do drugiego, sprawy nieco się komplikują, ponieważ winnym tego wszystkiego jest nikt inny jak jego szwagierka Kitty, osoba, której nie widział od szesnastu lat. Gdy dostrzega ją z większej odległości w klubie, świat zaczyna wirować mu przed oczyma. Co ona tam robiła i jaki był jej związek z Lexem, którego również zauważył w tym samym miejscu? To jest najważniejsze pytanie. A jest ich jeszcze kilka, dotyczących nieobecności jego brata, powodów jej powrotu do miasta i tak dalej. Podejrzewa, że znów wpadła w narkotyki, ale nie ma czasu, by się o tym przekonać, bo udaje jej się uciec z pomocą bramkarzy klubu, razem z Lexem.<br> <br> Im bardziej Myron zagłębia się w te powiązane ze sobą sprawy, tym bardziej wszystko się komplikuje. Pukając do drzwi, które się nie otwierają i zadając pytania, na które nie ma odpowiedzi, trafia z jednego ślepego zaułka w drugi. I coś, co zaczyna się jako zwykłe śledztwo, z czasem zamienia się w szybki pościg, który poprzez różne zwroty akcji wydobywa na powierzchnię wiele sekretów i kłamstw. Myron, który czuje się jednocześnie ofiarą i oprawcą, naraża swoje życie, aby wydobyć na światło dzienne prawdę, bez względu na to, jaka by ona nie była. Podczas długiego i niebezpiecznego pościgu przyjdzie mu się zmierzyć z bramkarzami i policjantami, z handlarzami narkotyków i ich sługusami. Jak zawsze będzie mógł liczyć na pomoc swoich wiernych towarzyszy w postaci muskularnego i lubiącego bójki Windsora Horne Lockwooda Trzeciego, odważną Małą Pocahontas oraz Wielką Cindy. <br> <br> Książka jest naprawdę dobra i "Wszyscy mamy tajemnice" można przeczytać jednego wieczora. Cobenowi udaje się utrzymać czytelnika w ciekawości przez wszystkie strony, dając kupę śmiechu ("Wielka Cindy oparła swe potężne pięści na biodrach. To oznaczało, że znalazły się w sporej odległości od siebie"), szoku i niedowierzania, ale również rozważania na temat miłości i człowieczeństwa. Ponadto Coben wyjątkowo nie oszczędza swojego głównego bohatera i co rusz skazuje go na jakieś cierpienia. <br> <br> Kryminał w najlepszym wydaniu.