Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Wspomnienia z martwego domu
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Fiodor Dostojewski w jednym ze swoich najgłębiej osobistych utworów przenosi czytelnika do realiów syberyjskiego więzienia, gdzie trafia za działalność w Kole Pietraszewskiego. W 1849 roku, skazany na śmierć, uniknął egzekucji dzięki decyzji cara, który zamienił wyrok na wieloletnią katorgę. Spędzone w więzieniu cztery lata dostarczyły mu materiału do literackiej analizy życia więźniów.
Akcja powieści toczy się z perspektywy szlachcica, skazanego za zamordowanie żony na dziesięć lat ciężkich robót. Dostojewski obficie relacjonuje realia katorgi, ukazując codzienność jej mieszkańców, ich mentalność, zwyczaje oraz zachowania. Portretuje skazańców - niektórzy z nich są wartościowymi ludźmi, z którymi wiąże się przyjaźnie, ale większość to postacie o ponurych, zazdrosnych i złośliwych cechach, co często skutkuje konfliktami, kradzieżami i bójkami.
Dzięki swoim szczegółowym obserwacjom, Dostojewski wiernie oddaje obraz życia w barakach, w tym interakcje z przełożonymi, wymiar kary, świąteczne obchody czy handel wódką. Szczególnie ciężkie chwile przeżywa Aleksander Pietrowicz, szlachcic, który w obliczu powszechnej wrogości współwięźniów walczy z poczuciem osamotnienia i izolacji, spotęgowanym różnicami klasowymi, jakie dostrzega w więziennej społeczności.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Fiodor Dostojewski w jednym ze swoich najgłębiej osobistych utworów przenosi czytelnika do realiów syberyjskiego więzienia, gdzie trafia za działalność w Kole Pietraszewskiego. W 1849 roku, skazany na śmierć, uniknął egzekucji dzięki decyzji cara, który zamienił wyrok na wieloletnią katorgę. Spędzone w więzieniu cztery lata dostarczyły mu materiału do literackiej analizy życia więźniów.
Akcja powieści toczy się z perspektywy szlachcica, skazanego za zamordowanie żony na dziesięć lat ciężkich robót. Dostojewski obficie relacjonuje realia katorgi, ukazując codzienność jej mieszkańców, ich mentalność, zwyczaje oraz zachowania. Portretuje skazańców - niektórzy z nich są wartościowymi ludźmi, z którymi wiąże się przyjaźnie, ale większość to postacie o ponurych, zazdrosnych i złośliwych cechach, co często skutkuje konfliktami, kradzieżami i bójkami.
Dzięki swoim szczegółowym obserwacjom, Dostojewski wiernie oddaje obraz życia w barakach, w tym interakcje z przełożonymi, wymiar kary, świąteczne obchody czy handel wódką. Szczególnie ciężkie chwile przeżywa Aleksander Pietrowicz, szlachcic, który w obliczu powszechnej wrogości współwięźniów walczy z poczuciem osamotnienia i izolacji, spotęgowanym różnicami klasowymi, jakie dostrzega w więziennej społeczności.
