Westwell T.2 Miłość i nienawiść

Trzeci tom potrzebny na już!<br> <br> To, w jakim momencie autorka zostawiła mnie w drugim tomie, złamało mi serce, ale teraz mam wrażenie, że ktoś je dodatkowo podeptał.<br> <br> Muszę przyznać, że udało się ominąć klątwę drugiego tomu i jest całkiem przystępnie. Z racji tego, że bardzo dużo działo się w pierwszym tomie, tak tu możemy liczyć na kontynuację wątków, ale bez większego wow, ponieważ główny problem nadal został nierozwiązany.<br> <br> Czułam, że losy bohaterów będą dalej miały masę przeszkód po drodze, więc bardziej skupiałam swoją uwagę na wątku kryminalnym niż na romansie. Chociaż nie obyło się bez ognia 🥵<br> <br> Styl autorki się poprawił, jest tu zdecydowanie mniej opisów rozważań niż w poprzednim tomie. Za to ten jest ciut słabszy, jeśli weźmiemy pod uwagę tempo rozgrywających się wydarzeń.<br> <br> I oczywiście zakończenie. Kto tak robi? Dlaczego autorka po raz kolejny postanowiła zostawić czytelnika z takim zakończeniem? Nie mam zielonego pojęcia, jak wytrzymam tyle czasu.

“Westwell”<br> <br> “Tajemnice są niczym trucizna, która zabija powoli i w męczarniach.”<br> <br> [współpraca reklamowa z @wydawnictwootwarte ]<br> <br> Ta jedna zakłócona chwila…<br> <br> Jestem w totalnej i niezaprzeczalnej miłości z tym tomem.<br> <br> Pierwszy tom faktycznie w niektórych momentach mnie nużył, ale ten?<br> <br> Książka była moją butlą tlenową, a literki tlenem i potrzebuje więcej, bo I CAN’T BREATHE.<br> <br> Ale wiecie, co jest najgorsze? Że zaraz jest premiera drugiego tomu, a ja potrzebuję trzeciego tomu na kilka dni temu. No bo jak można zakończyć historię w takim momencie?! Przysięgam, że gdy tylko doszłam do ostatniej kropki to sprawdzałam, czy jest gdzieś napisane słowo KONIEC wytłuszczonym drukiem. I wiecie co? NIE BYŁO.<br> <br> Zanim przejdziemy do historii to mam JEDNO ALE…<br> <br> BALTHAZARZE… co to ma znaczyć w scenie z serialem Synowie anarchii, że jest CHARLIE HUNNAM jest NIEZŁYM CIACHEM… jakby to nie jest okej, okej?<br> <br> Ten tom miał wszystko, czego potrzebowałam…<br> <br> Napięcie, emocje i niekończące się teorie i próby rozwikłania zagadki. Oczywiście mam swoje typy, ale obstawiam, że to byłoby zbyt oczywiste i łudzę się, że autorka mnie zaskoczy albo tak bardzo mnie zmyli, że zacznę kwestionować swoje założenia i w niedoskonałym momencie przetestuje mój mózg.<br> <br> Zagadka. Śledztwo. Czyli najważniejszy punkt tej historii. Ruszyło do przodu. Pojawiły się nowe, ale w niektórych przypadkach niezaskakujące tropy i przeszkody, które trzeba było pokonać. Nowe spostrzeżenia, zwroty akcji i współpraca.<br> <br> No i oni…<br> <br> Helena i Jess. Uwielbiam ten duet.<br> <br> W tej historii było czuć ich emocje, myśli, wszelkie rozterki i namacalny ból. <br> <br> Ich ból udzielał się i mi. Przeżywanie dotychczasowej, ale nie skończonej historii było dla mnie czystą przyjemnością, a ja już okropnie za nimi tęsknię.<br> <br> Miłość wylewała się ze stron.<br> <br> Tęsknota rozdzierała serca.<br> <br> A emocje?<br> <br> Surowe, prawdziwe i rozpaczające.<br> <br> “Był wszystkim czego pragnęłam.”<br> <br> Stłumione.<br> <br> Zranione.<br> <br> Druzgocąca bezsilność.<br> <br> “I świat stanął w miejscu (...) drzwi się otworzyły”<br> <br> Poczucie szczęścia.<br> <br> Jeżeli chodzi o bohaterów, to bardzo podobał mi się rozwój Heleny. Jej kwestionowanie, siła odwagi, niekończąca się determinacja - aż przejrzenie na oczy i dostrzeżenie toksyczności, która wokół niej się rozrastała. Pragnienie wolności, podążanie własną drogą, szukanie alternatyw.<br> <br> No i kochany Jess skupiający się na swoich celach, rozrastaniu się w branży, w której czuje się najlepiej i na bracie, który go potrzebuje. Pełen pasji, troski, opiekuńczości i bezinteresowności.<br> <br> I te dziwne przeczucia…<br> <br> “zniósłbym każdy ból, by cię chronić.”<br> <br> Bardzo podobało mi się to, że młodszy brat Jessiaha nie poszedł w odstawkę i jego temat był poruszany w historii. Zaburzenia lękowe, które nie zostały potraktowane po macoszemu. Wyczuwalna więź rodzeństwa i chęć pomocy, ruszenia do przodu i walka.<br> <br> A poza tym?<br> <br> Napięte rodzinne relacje i chęć posłania ich na styczek (nie żartuję). Otwarte wątki, wewnętrzne konflikty, bezradność i złość.<br> <br> Dodam jeszcze, że uwielbiam styl pisania autorki. Dawno nie spotkałam się z takim stylem, który sprawia poczucie lekkości i jednocześnie wciąga bez opamiętania. A to, w jaki sposób opisuje poszczególne sceny, czy same emocje jest naprawdę satysfakcjonujące.<br> <br> “Westwell. Miłość i nienawiść” to historia pełna tajemniczego napięcia, uderzającej zakazanej miłości, niekończącego się bólu i pochłaniającej tęsknoty. Urzeka, porusza i testuje cierpliwość stąpającą po kruchym lodzie.<br> <br> A ja? W narastających katuszach wyczekuję trzeciego tomu.