Węgierska rewolucja 1956 Pamiętnik dwunastolatka

Węgierska rewolucja w 1956 roku jest jednym z najważniejszych wydarzeń w historii kraju, które wpłynęło na międzynarodową scenę polityczną. Często przyrównywana do europejskich ruchów wolnościowych z Wiosny Ludów 1848-1849, walka ta stała się symbolem oporu przeciwko reżimowi komunistycznemu i obecności radzieckich wojsk. Świat patrzył z podziwem, kiedy Węgrzy odważnie stawiali czoła przeważającym siłom, choć ich powstanie zostało brutalnie stłumione przez Związek Radziecki. Mimo licznych ofiar, rewolucja nie poszła na marne, ukazując Zachodowi prawdziwe oblicze komunistycznej dyktatury i torując drogę do przemian demokratycznych w Europie Środkowej. Rok 1956 stał się świadectwem upadku wymuszanej ideologii, ponieważ w dużej mierze to ludzie pochodzący z niższych warstw społecznych – robotnicy i młodzież – stanowili trzon powstańców.

Dziennik Gyuli Csicsa, 12-letniego wówczas obserwatora wydarzeń, który trzymają Państwo w rękach, oferuje wyjątkowe spojrzenie na tę rewolucję. Choć młody autor sam nie uczestniczył w walkach, jego zapisy stały się cenną kroniką tamtych dni, ukazując rewolucję z odmiennej perspektywy niż wiele istniejących opracowań. Warto też podkreślić rolę Polaków, którzy jako pierwsi przyszli z pomocą Węgrom, wykazując ogromną solidarność. W uznaniu tego wsparcia prezentujemy polskie tłumaczenie dziennika, a szczególne podziękowania kierujemy do pracowników Instytutu Pamięci Narodowej: Łukasza Kamińskiego, Pawła Ukielskiego, Krzysztofa Persaka, Andrzeja Zawistowskiego oraz Anny Piekarskiej. Dziękujemy! János Tischler, Gáspár Keresztes.