W górach szaleństwa i inne opowieści

Zbiór najlepszych opowiadań klasyka horroru, który powinien być lekturą obowiązkową dla każdego, kto docenia literaturę grozy, a jeszcze nie miał okazji zapoznać się z twórczością Howarda P. Lovecrafta. Choć w Polsce jeszcze do niedawna mało znany, Lovecraft pozostaje niezmiernie popularny na Zachodzie, pomimo że od jego śmierci minęło już ponad osiemdziesiąt lat. Jego fascynującą prozę można polecić także osobom, które nie interesują się na co dzień horrorem lub mają niską opinię o tej odmianie fantastyki, ze względu na schematyczność i przewidywalność większości współczesnych pisarzy z tej dziedziny, a od których wad "HPL" (jak nazywają go fani) pozostawał wolny. Z kolei miłośników Stephena Kinga zainteresuje fakt, że King sam wymienia nowele Lovecrafta jako jedno ze swoich źródeł inspiracji.

Siedemnaście opowiadań, składające się na tę książkę, powstało w przeciągu całego życia autora i jest jednocześnie reprezentatywną próbką jego twórczości, obrazując jednocześnie zmienność jego stylu pisarskiego i zainteresowań. Wszystkie utwory, składające się na tę książkę, poruszają ulubiony wątek Lovecrafta - konfrontację samotnego człowieka z niesamowitymi i z reguły niebezpiecznymi siłami nadprzyrodzonymi lub kosmicznymi, których nie tylko nie potrafi kontrolować czy odeprzeć, ale często nawet zrozumieć, zachowując jednocześnie zdrowe zmysły.

Akcja większości opowiadań w całości lub głównie ma miejsce w Nowej Anglii, małej ojczyźnie pisarza, która pod jego piórem przybiera postać tajemniczej krainy spowitej wiecznie mgłą, pełnej złowrogich tajemnic, śladów dawnych kultur i ludów, oraz zamieszkanej przez osobliwych, skrywających mroczne tajemnice odludków. Mniej więcej co drugie opowiadanie należy do cyklu opowieści o Cthulhu - nie łączy ich wprawdzie fabuła ani bohaterowie, ale pojawiają się w nich fikcyjne postaci historyczne i prehistoryczne bóstwa stanowiące część wymyślonej przez Lovecrafta mitologii. "Zew Cthulhu" przedstawia jej zarysy i tytułową postać - wrogie ludzkości, uśpione bóstwo, będące też najsłynniejszym z Lovecraftowskich bohaterów. Do tego cyklu przynależą też tytułowe opowiadanie - jedno z najlepszych, jakie Lovecraft napisał, łączące wątek nadprzyrodzonego horroru z lękami egzystencjalnymi, jakie budzi w człowieku ogrom wszechświata - oraz "Widmo nad Innsmouth", poruszające budzący obecnie kontrowersje, ale będący częścią mentalności czasów, w jakich żył autor, problem biologicznej degenarcji człowieka. Pozostałe opowiadania, niepowiązane z mitami o Wielkich Przedwiecznych, dają przykład umiejętności lovecrafta do wyrwania się poza ramy konwencji, a nawet parodiowania jej ("Herbert West, Reanimator").