Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
To, co już nie wróci
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"To, co już nie wróci" to poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości i relacjach międzyludzkich, przedstawiona w dojrzały sposób przez osobę młodą, która dopiero wkracza w dorosłość. Autorka wyróżnia się oszczędnym stylem, przypominającym haiku, co staje się jej znakiem rozpoznawczym. To rzadkie, by debiutant z taką wprawą unikał nadmiernych upiększeń i dygresji. Książka jest również świadectwem terapeutycznej mocy pisarstwa, czego dowodzi pierwszy wiersz otwierający tę historię: "Tak gdzieś czytałam,/że pisanie jest formą/ autoterapii". Magdalena Paduch, uczennica Zespołu Szkół Ekonomiczno-Turystycznych w Jeleniej Górze, kształci się na technika ekonomistę, lecz jej zainteresowania znacznie wykraczają poza ten obszar. Stawiając pierwsze kroki w literaturze, opublikowała już felieton w gazecie "Między nami", a także zdobyła nagrodę w konkursie "Międzywymiarowe przygody Zuzy i Antka", co zaowocowało pierwszym wydaniem jej książki. Mimo swojego młodego wieku, jest ambitna i otwarta na konstruktywną krytykę, a także potrafi uważnie słuchać innych. Szczególną uwagę poświęca tematom, które często są pomijane lub niedostatecznie zgłębiane.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"To, co już nie wróci" to poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości i relacjach międzyludzkich, przedstawiona w dojrzały sposób przez osobę młodą, która dopiero wkracza w dorosłość. Autorka wyróżnia się oszczędnym stylem, przypominającym haiku, co staje się jej znakiem rozpoznawczym. To rzadkie, by debiutant z taką wprawą unikał nadmiernych upiększeń i dygresji. Książka jest również świadectwem terapeutycznej mocy pisarstwa, czego dowodzi pierwszy wiersz otwierający tę historię: "Tak gdzieś czytałam,/że pisanie jest formą/ autoterapii". Magdalena Paduch, uczennica Zespołu Szkół Ekonomiczno-Turystycznych w Jeleniej Górze, kształci się na technika ekonomistę, lecz jej zainteresowania znacznie wykraczają poza ten obszar. Stawiając pierwsze kroki w literaturze, opublikowała już felieton w gazecie "Między nami", a także zdobyła nagrodę w konkursie "Międzywymiarowe przygody Zuzy i Antka", co zaowocowało pierwszym wydaniem jej książki. Mimo swojego młodego wieku, jest ambitna i otwarta na konstruktywną krytykę, a także potrafi uważnie słuchać innych. Szczególną uwagę poświęca tematom, które często są pomijane lub niedostatecznie zgłębiane.