Taniec Płomieni tom 18

Jorgen, cierpiąc na poważną chorobę, rezygnuje z wszelkich obowiązków i pogrąża się w apatii. Całe dnie spędza w fotelu, w milczeniu, z fajką w ręce, wyraźnie przygnębiony. Mimo to, Anna dokłada wszelkich starań, by zapewnić mu najlepszą opiekę, choć jej wysiłki pozostają nieodwzajemnione. Pewnego dnia pyta go z troską: "Co się dzieje, Jorgen? Wydajesz się smutny." Odpowiada jej jedynie cisza. Próbuje dalej: "Czy zrobiłam coś nie tak? Czy to o to chodzi, że za długo byłam w sklepie?" Jorgen, z gniewem w głosie, odpowiada w końcu: "Jestem chory, mogłaś się pośpieszyć. Wiesz przecież, że nie lubię być zostawiony sam na zbyt długo!"