Ta chwila

Coś jest nie tak z rodzinną latarnią morską. Podczas wycieczki z ojcem młody Artur otrzymuje w spadku właśnie tę rodzinną posiadłość, ale potem dzieją się rzeczy i wydarzenia, których nigdy by się nie spodziewał...<br> <br> Od dawna chciałam przeczytać książkę Guillaume'a Musso, bo wśród blogerów ma wielu fanów, dlatego byłam bardzo ciekawa jego stylu narracji.<br> <br> Przez przypadek wzięłam udział w losowaniu nagród w ramach kolejnej rundy czytelniczej i ku mojemu zdziwieniu wygrałam. Więc pierwszą książkę Guillaumego Musso trzymałam w swoich rękach już kilka dni później. <br> <br> "Ta chwila" opowiada ekscytującą, dramatyczną i tajemniczą historię Artura. Nieoczekiwanie wpada w wir przygody, która nie wypuści go tak szybko, a my, czytelnicy, możemy mu towarzyszyć.<br> <br> To właśnie styl pisania Guillaume'a Musso jest tak inspirujący. Ten sposób przenoszenia otoczenia, uczuć, zapachów i innych ludzi oraz pozwalania nam na bezpośredni udział w opowieści jest przekonujący od pierwszej strony i mnie osobiście dość szybko przykuł do książki.<br> <br> Lektura podzielona na pięć części opisujących różne etapy życia Artura, zawsze miałam cel czytelniczy na dany dzień, a jednocześnie mogłam lepiej przyporządkować sobie każdy rozpoczęty okres. Ponieważ śledzimy życie Artura przez bardzo długi okres czasu.<br> Autor zawsze włącza do swojej opowieści piosenki, filmy i wydarzenia z różnych dekad, a ja ciągle myślałam sobie "o tak, to było wtedy nowe"... albo "właśnie, mogłabym znowu posłuchać tej piosenki".<br> Ta książka nie jest powieścią, której akcja rozgrywa się tylko w ciągu 4 tygodni. Nie, życie Artura nabiera kształtów i jednocześnie pozostaje wielką tajemnicą.<br> <br> Jeśli więc zaczniesz czytać, nie będziesz mógł przestać po pierwszej części. To mogę Ci obiecać. <br> Ale jednocześnie w moim przypadku było też tak, że nie pozwalałem bohaterom dotrzeć bezpośrednio do mnie. Nie dlatego, że historia mnie nie interesuje, ale raczej dlatego, że ze względu na sposób jej opowiedzenia nie mogłam nawiązać konkretnej i przyjaznej relacji. Co nie znaczy, że w negatywny sposób, ale po prostu inaczej niż w innych powieściach.<br> <br> Zakończenie było dla mnie zaskoczeniem. Po pierwszych 50 stronach zastanawiałam się, jak to się skończy, prawie spodziewałam się czegoś podobnego, ale nie byłam pewna i owszem, trochę się rozczarowałam.<br> Mimo wszystko jest to dobre rozwiązanie i nadaje historii solidny, całościowy charakter.<br> <br> Książka, która jest inna, natychmiast porywa i pozostawia nas z drżeniem na myśl o zakończeniu. Był to mój pierwszy Musso i na pewno nie ostatni. Styl pisania jest po prostu niesamowicie wciągający.

"Ta chwila" to tytuł powieści francuskiego autora Guillaume'a Musso. I jak to często bywa w jego książkach, również tutaj opowiada niezwykłą historię. <br> <br> Arthur Castello dziedziczy po swoim ojcu latarnię morską, która od dziesięcioleci była w rodzinie. Do spadku dołączone są jednak dwa warunki: nigdy nie sprzedawać latarni i nigdy nie otwierać zamurowanych drzwi w jej piwnicy.<br> <br> Artur nauczył się od swojego ojca jednej rzeczy: nie może ufać nikomu - nawet własnemu ojcu. Artur wyrusza więc, by przeciwstawić się zakazowi ojca i otworzyć tajemnicze drzwi.<br> <br> Musso opublikował sporo powieści i choć nie przeczytałem wszystkich (jeszcze), to te, które przeczytałem, bardzo mi się podobały. Do tej pory jego opowiadania zawsze mnie zaskakiwały, także dlatego, że często okazują się zupełnie inne od tego, czego można by się spodziewać jako czytelnik. I lektura "Ta chwila" nie jest tu wyjątkiem.<br> <br> Już prolog wzbudza natychmiastową ciekawość i zapewnia pierwszy mały moment szoku. Kilka stron później ciąg dalszy jest jeszcze bardziej ekscytujący - i jako czytelnik jesteś teraz jeszcze bardziej zafascynowany. Jeśli chodzi o napięcie, ta powieść może konkurować z każdym dobrym thrillerem. Trudno oderwać się od książki, po prostu leci się przez strony i historię. <br> <br> Nie mogę powiedzieć zbyt wiele o samej fabule - i nie chcę tego robić - ponieważ po prostu trzeba ją odkryć samemu. Ale mogę zdradzić tyle,że jest dość niezwykły i wywołuje najróżniejsze uczucia. Momentami czułem się tak, jakbym odkrywał coś w szybkim tempie, ale w żadnym momencie nie pozwoliło mi to się oderwać. I choć w zasadzie powinnam się już przyzwyczaić do Musso, że uwielbia zwodzić i nieco zaskakiwać swoich czytelników, to na końcu swojej opowieści znów pozostawił mnie zupełnie bez wyrazu. Niektórzy już skrytykowali to zakończenie i jeśli mam być szczery, sam nie jestem wielkim miłośnikiem takich zakończeń - ale tutaj ono pasuje. Pasuje to do tej historii, tak jak pasuje do Musso. W końcu dzieje się tylko jedno: myślisz o tym, co przeczytałeś, nawet po skończeniu powieści i być może sam sięgasz po tę historię. W zależności od osobistych odczuć.<br> <br> To dzieło Musso jest bardzo ekscytujące, trochę tajemnicze i z pewnością potrafi zaskakiwać. Jeśli do tej pory nie czytaliście żadnej powieści Musso, teraz zapraszamy was do tego jak najszybciej - i to z przyjemnością dzięki książce "Ta chwila".

Coś jest nie tak z rodzinną latarnią morską. Podczas wycieczki z ojcem młody Artur otrzymuje w spadku właśnie tę rodzinną posiadłość, ale potem dzieją się rzeczy i wydarzenia, których nigdy by się nie spodziewał...<br> <br> Od dawna chciałam przeczytać książkę Guillaume'a Musso, bo wśród blogerów ma wielu fanów, dlatego byłam bardzo ciekawa jego stylu narracji.<br> <br> Przez przypadek wzięłam udział w losowaniu nagród w ramach kolejnej rundy czytelniczej i ku mojemu zdziwieniu wygrałam. Więc pierwszą książkę Guillaumego Musso trzymałam w swoich rękach już kilka dni później. <br> <br> "Ta chwila" opowiada ekscytującą, dramatyczną i tajemniczą historię Artura. Nieoczekiwanie wpada w wir przygody, która nie wypuści go tak szybko, a my, czytelnicy, możemy mu towarzyszyć.<br> <br> To właśnie styl pisania Guillaume'a Musso jest tak inspirujący. Ten sposób przenoszenia otoczenia, uczuć, zapachów i innych ludzi oraz pozwalania nam na bezpośredni udział w opowieści jest przekonujący od pierwszej strony i mnie osobiście dość szybko przykuł do książki.<br> <br> Lektura podzielona na pięć części opisujących różne etapy życia Artura, zawsze miałam cel czytelniczy na dany dzień, a jednocześnie mogłam lepiej przyporządkować sobie każdy rozpoczęty okres. Ponieważ śledzimy życie Artura przez bardzo długi okres czasu.<br> Autor zawsze włącza do swojej opowieści piosenki, filmy i wydarzenia z różnych dekad, a ja ciągle myślałam sobie "o tak, to było wtedy nowe"... albo "właśnie, mogłabym znowu posłuchać tej piosenki".<br> Ta książka nie jest powieścią, której akcja rozgrywa się tylko w ciągu 4 tygodni. Nie, życie Artura nabiera kształtów i jednocześnie pozostaje wielką tajemnicą.<br> <br> Jeśli więc zaczniesz czytać, nie będziesz mógł przestać po pierwszej części. To mogę Ci obiecać. <br> Ale jednocześnie w moim przypadku było też tak, że nie pozwalałem bohaterom dotrzeć bezpośrednio do mnie. Nie dlatego, że historia mnie nie interesuje, ale raczej dlatego, że ze względu na sposób jej opowiedzenia nie mogłam nawiązać konkretnej i przyjaznej relacji. Co nie znaczy, że w negatywny sposób, ale po prostu inaczej niż w innych powieściach.<br> <br> Zakończenie było dla mnie zaskoczeniem. Po pierwszych 50 stronach zastanawiałam się, jak to się skończy, prawie spodziewałam się czegoś podobnego, ale nie byłam pewna i owszem, trochę się rozczarowałam.<br> Mimo wszystko jest to dobre rozwiązanie i nadaje historii solidny, całościowy charakter.<br> <br> Książka, która jest inna, natychmiast porywa i pozostawia nas z drżeniem na myśl o zakończeniu. Był to mój pierwszy Musso i na pewno nie ostatni. Styl pisania jest po prostu niesamowicie wciągający.

Nie miałam więc pojęcia, czego się spodziewać, kiedy zaczynałam czytać tę książkę. Mniej więcej wiedziałam o czym jest "Ta chwila", bo czytałam opisy tej książki. Te jednak niezbyt dają poczucie o czym jest ta książka i raczej rozmywają się z faktycznym jej tematem. Jest to jednak zaskakujące, dlatego będę starała się nie nawiązywać zbytnio do treści książki (nawet jeśli utrudni mi to napisanie recenzji), aby zostawić Was z niespodzianką. <br> Historia wciągnęła mnie od samego początku. Poznajemy Artura, głównego bohatera książki, i podobnie jak on zostajemy wciągnięci w przygodę, w której rzeczywistość miesza się z fikcją, w której co chwilę unikają nam pewne fakty. Napięcie rośnie z każdą stroną, a wraz z nim rosło również moje zainteresowanie. Historia nabiera tempa, aż w końcu wszystko się dla mnie rozpada. Ostatnie 40-50 stron według mnie trochę leży i mam wrażenie, że nie do końca zrozumiałam zakończenie. Sprawdziłam nawet, czy czegoś nie przeoczyłam, ale nie. Widocznie nie zrozumiałam go i chyba zdobędę się na jeszcze jedno podejście do tej książki.<br> Jeśli chodzi o postacie, Artur jest ujmujący. Jest całkowicie rozbrojony sytuacją, choć niekoniecznie wiele z nią robi. Chce cieszyć się chwilą, zwłaszcza z Lisą. Niekoniecznie zżyłam się z Lisą, mimo jej przeszłości. Muszę przyznać, że bardziej podobały mi się relacje między Arturem a Sullivanem, barwną postacią, która ma swój udział w tej historii. Pozostałe postacie też były ciekawe - Musso ma talent do konstruowania interesujących bohaterów. <br> Styl jest dość dynamiczny, płynny. Pisarstwo Guillaume'a Musso jest zawsze wciągające i porywające, ale zakończenie następuje zbyt szybko i niekoniecznie jest jasne, dlatego zamknęłam książkę z uczuciem niezrozumienia, które trochę zepsuło mi przyjemność z lektury. Ale oprócz tego czerpałam ogromną przyjemność z pozostałej części książki. Czyta się ją lekko i przyjemnie, ale "Ta chwila" to dość standardowa książka Musso. Mamy więc odrobinę fantastyki, odrobinę suspensu, ale głównie jest to powieść obyczajowa z ciekawymi bohaterami. Wydaje mi się, że będę musiała przeczytać ją jeszcze raz, żeby doskonale wszystko zrozumieć, ale już się cieszę na powrót do tej książki, bo napisana jest naprawdę obłędnie. Dla fanów Musso - gratka i obowiązkowa lektura.

Guillaume Musso to autor, który nigdy mnie nie zawiódł. Wszystkie jego książki kocham i zachwycam się nad nimi. Moją ulubioną powieścią tego autora jest "Dziewczyna z Brooklynu". Tym razem autor również mnie nie zawiódł, napisał książkę, która zaskakuje do ostatniej strony. Co takiego jest w "Tej chwili", że tak bardzo mnie fascynuje? <br> Pokrótce opiszę fabułę: jest rok 1971. Główny bohater, młody Arthur, otrzymuje od ojca pierwszą lekcję, która ma wpłynąć na jego całe życie - nikomu nie można ufać, nawet ojcu. Następnie przenosimy się do roku 1991. Ojciec zabiera syna w miejsce, które obaj dobrze znają, i wyjawia mu pewną tajemnicę. A raczej mówi mu, że istnieje tajemnica, którą Arthur musi odkryć na własną rękę. <br> Wszystko jest związane z latarnią morską, którą młody człowiek odziedziczył. Tajemnicze zniknięcia, najpierw pierwszego właściciela latarni, a potem dziadka bohatera, Sullivana, intrygują Arthura tak bardzo, że chce poznać ich przyczynę. Decyzja, którą podjął, zmieni jego życie na zawsze. Ufając swojemu ojcu, bohater wywraca swoje życie do góry nogami, a wszystko dlatego, że nie umiał wyciągnąć wniosków z lekcji o tym, że nie może nikomu zaufać.<br> Książka w doskonały sposób przedstawia nam relacje: te bardzo głębokie, bez których istnienie człowieka na ziemi byłoby niczym. Przedstawia nam uczucia: te, które odczuwa bohater, ale także te, które możemy odczuwać na każdym etapie naszego życia. Poznajemy Arthura, jego życie, myśli, uczucia, motywy, które kierowały jego decyzjami. Musso tworzy kompleksowy i złożony portret bohatera targanego różnymi, często skrajnymi uczuciami. Z kolei zaskoczyło mnie jak dużo opisu poświęconego jest Lisie, a jak bardzo jest ona mniej znaczącą postacią w książce. <br> Muszę przyznać, że ta powieść różni się nieco od innych książek Musso, które do tej pory czytałam. We wszystkich jego książkach widać, jak autor przechodzi od fantazji do rzeczywistości, od fikcji do prawdy. Jednak ta książka ma w sobie coś więcej. Chodzi o to, że właśnie dzięki rzeczywistości można wyjaśnić fikcję. Wszystko łączy się i tworzy całość dopiero pod koniec książki. Jest to niesamowicie satysfakcjonująca lektura. W tej powieści jest o wiele więcej metafor i życiowych lekcji niż w innych jego książkach. Nie muszę chyba dodawać, że książkę polecam. "Ta chwila" to kolejna wspaniała powieść francuskiego pisarza.