Syn

“Syn” to kolejna książka Jo Nesbø, autora niesamowicie wciągających książek, które są kwintesencją skandynawskich kryminałów. Jej główny bohater Sonny Lofthus jest wzorowym więźniem w jednym z zakładów w Oslo. Jego cela znajduje się za murami teoretycznie niemożliwymi do sforsowania. W zamknięciu przebywa od dwunastu lat, czyli od osiemnastego roku życia (za przestępstwa, których nie popełnił, ale do których się przyznał w zamian za stały dopływ narkotyków). Jest człowiekiem niezwykle tajemniczym i charyzmatycznym. Przez współwięźniów jest postrzegany jako uzdrowiciel dusz i spowiednik, niektórzy nawet udają się do niego po rozgrzeszenie swoich grzechów. Jako dziecko Sonny ubóstwiał swojego ojca, Abe’a, policjanta, który popełnił samobójstwo po przyznaniu się w liście pożegnalnym do zarzutów o korupcję. Jeden z więźniów podczas „spowiedzi” wypowiada słowa, które na zawsze zmienią przyszłość Sonny'ego. Więzień ten wyznaje, że Abe Lofthus został zamordowany. Teraz Sonny, człowiek, który niemal nie pamięta życia poza murami więzienia ani wolności od uzależnienia, wyrusza po zemstę.

Równie ważna w “Synu” jest postać człowieka, który był najlepszym przyjacielem ojca Sonny'ego - Simona Kefasa. To oddany policjant, którego kariera zatrzymała się po tym, gdy skompromitował się jako nałogowy hazardzista. Teraz, jako odmieniony człowiek, pragnie jedynie uratować siebie w oczach swojej żony i jakoś jej wynagrodzić krzywdy, które ją spotkały. Wraz z nowym partnerem zostaje wezwany do zbadania sprawy śmierci kapelana więziennego, co nieuchronnie prowadzi go do poszukiwania syna przyjaciela.

Jeśli chcecie przejechać się prawdziwym rollercoasterem, ten znakomity thriller wam to zapewni. Jest niezwykle brutalny, ale tego można się spodziewać po Jo Nesbø - jego książki pełne są mroku. Są tu gangsterzy, mnóstwo morderstw, brutalność, narkotyki, korupcja i postacie, na których naprawdę ci zależy. Sonny jest głównym bohaterem powieści i stanowi dziwną mieszankę niewinności (choć jest to naprawdę groźny typ) oraz samotności, bardzo łatwo się do niego przywiązać i poczuć cały wachlarz emocji, jaki przeżywa. Jest to jedna z lepszych książek kryminalnych jakie czytałem i wiem, że jeszcze nieraz do niej wrócę. Polecam, szczególnie tym, którzy zakochani są w skandynawskich kryminałach. Ale myślę, że wam nie trzeba tej książki przedstawiać :).

Ostatnio postanowiłem sobie nadrobić książki Jo Nesbø. Autor do tej pory pozostawał mi nieznany, choć całkiem lubię thrillery. Jakoś mnie jednak ominął boom na jego powieści i dopiero teraz nadrabiam tego popularnego autora. “Syn” jest kolejną, czwartą książką, którą czytam w ramach tego małego maratonu.

Liczący obecnie trzydzieści lat Sonny Lofthus od czasu śmierci ojca przebywa w więzieniu. Jest tam odkąd osiągnął dorosłość. Ojciec Sonnego, Abe Lofthus, był policjantem, który popełnił samobójstwo, przyznając się do korupcji w liście pożegnalnym. Po śmierci ukochanego ojca zarówno on jak i jego matka pogrążyli się w bólu i rozpaczy. Niedługo później Sonny’ego spotyka kolejna tragedia, jego matka umiera z przedawkowania i chłopak sam staje się uzależniony od heroiny. Tragiczne w skutkach uzależnienie sprawia, że ostatecznie godzi się on wziąć na siebie winę za kilka morderstw i iść do więzienia w zamian za regularne dostawy heroiny.

W więzieniu, Sonny nie jest zbyt wylewny, natomiast chętnie wysłuchuje innych. Prowadzi coś na wzór spowiedzi, gdzie wysłuchuje grzechów innych ludzi. Współwięźniowie wierzą, że jest w stanie naprawić złamaną duszę. Podczas jednego z takich rytuałów, gdy Sonny zajmuje się uzdrawianiem duszy kolejnego skazańca i wysłuchuje jego zwierzeń, dowiaduje się zaskakującej wiadomości o swoim ojcu. Abe Lofthus w rzeczywistości został zabity, a zarzut korupcji, który na nim ciążył był fałszywy. To zmienia w życiu Sonny'ego wszystko. Obiera sobie plan wydostania się z więzienia, który wydaje się niemal niemożliwym do wykonanie. I udaje mu się to z pomocą drugiego, zaufanego więźnia.

Tak zaczyna się pełna napięcia gra między Sonnym a policją, której uosobieniem staje się Simon Kefas, świetny detektyw, który kiedyś sięgnął dna z powodu uzależnienia od hazardu, ale poskładał swoje życie dzięki miłości do dobrej kobiety (która traci wzrok i potrzebuje kosztownej operacji).

Sonny mimo narkomanii nigdy nie przestał być dobrze wychowanym dżentelmenem. Jest odbiciem wszystkich najlepszych cech swojego ojca. Mimo, że przez wiele lat odsiadki stał się niezręczny w kontaktach społecznych, to jego dobroć i uczciwość przyciąga ludzi, którzy chcą mu pomóc. Jedną z nich jest Marta, kierowniczka ośrodka uzależnień dla aktywnych narkomanów. Sonny ma plan na przywrócenie ojcu dobrego imienia, po drodze konfrontuje się z wieloma złymi ludźmi by w końcu odnaleźć swoją drogę i dojrzeć do bycia godnym członkiem społeczeństwa

“Syn” to dla mnie kolejna książka Jo Nesbø, niesamowicie wciągająca. Autor w fascynujący sposób przedstawia świat intryg, kłamstw i szczerych, prawdziwych postaci, które nieomal wydają się być realistyczne i ma się wrażenie, że podczas lektury stoją gdzieś obok nas. Można ich pokochać, znienawidzić ale z pewnością nie można przejść obok nich obojętnie. Uważam, że warto jest mieć tę książkę w swojej kolekcji, szczególnie jeśli jest się fanem Jo Nesbø i skandynawskich kryminałów.