Świat króla Artura. Maladie

Ze wstydem muszę przyznać, że "Świat króla Artura" to mój pierwszy kontakt z twórczością Andrzeja Sapkowskiego. Nie wiem, jakim cudem uchowałam się przez tyle lat nie czytając żadnej z jego pozycji - a fanką fantastyki jestem dosyć oddaną. Po lekturze tej książki z pewnością mam chęć przeczytać coś jeszcze z jego twórczości.<br> Przyznać trzeba, że nie "Świat króla Artura" to niekonwencjonalny start jeśli chodzi o zaczęcie przygody z dziełami twórcy Wiedźmina. Ale jest to dla mnie start intuicyjny - od bardzo dawna interesuję się legendami arturiańskimi i średniowiecza. Czytałam kilka książek, artykułów na ten temat, zapoznałam się z wieloma historiami opartymi na bazie tych historii (do moich ulubionych należy serial "Merlin" - świetna pozycja przygodowa w klimacie fantasy). Myślałam więc, że niewiele mogę się dowiedzieć na temat dziejów króla Artura i Rycerzy Okrągłego.<br> "Tak narodziła się tradycja, która towarzyszy ludzkości do dzisiaj: Niecywilizowanych, którzy mordują, trzeba w cywilizowany sposób wymordować. Niech żyje cywilizacja."<br> Muszę przyznać, że zostałam bardzo zaskoczona. Nie spodziewałam się jak wiele mogę dowiedzieć się z lektury książki pana Andrzeja Sapkowskiego, a jednak! Esej bardzo dobrze nakreśla historię stojącą za legendami arturiańskimi, przedstawia dużo ciekawych faktów na ich temat. Dużo w tym teoretycznych rozważań, mnóstwo dat, dziwacznych nazw. Momentami mam wrażenie, że było ich nawet za dużo i czułam przeładowanie informacjami. Trudno zaliczyć to do wad tego dzieła, ale przyznam szczerze, że pomimo zainteresowania temat, czułam znużenie. Nie było tych momentów dużo, ale jednak obniża to dla mnie ocenę tego dzieła.<br> To, co najbardziej mi się podoba w "Świecie króla Artura" to styl pisania Sapkowskiego. Pełno jest tutaj dowcipu, zabawnych porównań, kąśliwości i kwiecistych zdań. Powyżej przestawiłam cytat, który według mnie bardzo dobrze obrazuje, czego można się spodziewać sięgając po tą książkę. Przez to nie ma w tym dziele niepotrzebnej bufonady, często charakteryzujących dzieła naukowe.<br> Polecam, całkiem dobrze się czytało i dowiedziałam się kilku nowych interesujących faktów. Podziwiam autora, że chciało mu się zebrać te wszystkie informacje i przedstawić w taki sposób, by zainteresowały zwykłego czytelnika.

Przyznam, że nie do końca wiedziałem, co oczekiwać od tej książki. Nie jestem typem człowieka, którego pociągają rozważania teoretyczne na temat książek. Nie przepadam też za literaturą faktu, raczej lubię, gdy książka ma konkretną fabułę. Biorąc to wszystko pod uwagę można śmiało powiedzieć, że nie jestem idealnym targetem "Świata króla Artura" - a jednak, czytając tę książkę bawiłem się wyśmienicie.<br> Andrzej Sapkowski w swym eseju (chyba tak można nazwać tę książkę) snuje rozważania na temat legend arturiańskich. Mimo, że książka jest niedługa (niecałe 200 stron) to dużo w niej treści: ciekawostek, przydatnych informacji, historii o micie arturiańskim. Przyznam, że nie znałem większości z faktów, które opisuje autor, dlatego wiele rzeczy było dla mnie nowych i zaskakujących. Z książki możemy dowiedzieć się, ile wspólnego z historią mają te opowieści, poznajemy bardziej szczegółowo bohaterów występujących w legendach, jak zostały one przedstawione w poszczególnych dziełach (do kilku z nich na pewno zajrzę) oraz jaki wpływ na literaturę mają te legendy. Zaznaczyć tu trzeba, że wiedza o królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu, pozwoli nam na zupełnie inny odbiór dzieł takich autorów jak Szekspir, Dante czy Umberto Eco.<br> Myślę, że to bardzo dobra pozycja, by zacząć swoją przygodę z teorią literatury. Sapkowski pisze bardzo przystępnie, dowcipnie, a jednocześnie dużo z tej książki można wynieść i widać jak dużo researchu zostało w niej dokonanego. To bardzo rzetelna praca, gdzie autor popiera swe tezy naprawdę dużą liczbą materiałów źródłowych. Myślę, że to bardzo rzetelna i przydatna naukowo pozycja.<br> Polecam, dzięki przystępnemu językowi i dowcipowi "Świat króla Artura" czyta się bardzo przyjemnie. Naprawdę warto sięgnąć po tą pozycję, tym bardziej gdy jest się fanem pisarstwa Sapkowskiego. Bawiłem się przy niej dobrze, nauczyłem się czegoś nowego i dowiedziałem się wielu rzeczy. Najważniejsze jednak, że sam mam teraz ochotę na lekturę legend arturiańskich i powrotu do sagi o Wiedźminie, by sprawdzić jak dużo Andrzej Sapkowski "ściągnął" z nich w swoich książkach.

Ze wstydem muszę przyznać, że "Świat króla Artura" to mój pierwszy kontakt z twórczością Andrzeja Sapkowskiego. Nie wiem, jakim cudem uchowałam się przez tyle lat nie czytając żadnej z jego pozycji - a fanką fantastyki jestem dosyć oddaną. Po lekturze tej książki z pewnością mam chęć przeczytać coś jeszcze z jego twórczości.<br> Przyznać trzeba, że nie "Świat króla Artura" to niekonwencjonalny start jeśli chodzi o zaczęcie przygody z dziełami twórcy Wiedźmina. Ale jest to dla mnie start intuicyjny - od bardzo dawna interesuję się legendami arturiańskimi i średniowiecza. Czytałam kilka książek, artykułów na ten temat, zapoznałam się z wieloma historiami opartymi na bazie tych historii (do moich ulubionych należy serial "Merlin" - świetna pozycja przygodowa w klimacie fantasy). Myślałam więc, że niewiele mogę się dowiedzieć na temat dziejów króla Artura i Rycerzy Okrągłego.<br> "Tak narodziła się tradycja, która towarzyszy ludzkości do dzisiaj: Niecywilizowanych, którzy mordują, trzeba w cywilizowany sposób wymordować. Niech żyje cywilizacja."<br> Muszę przyznać, że zostałam bardzo zaskoczona. Nie spodziewałam się jak wiele mogę dowiedzieć się z lektury książki pana Andrzeja Sapkowskiego, a jednak! Esej bardzo dobrze nakreśla historię stojącą za legendami arturiańskimi, przedstawia dużo ciekawych faktów na ich temat. Dużo w tym teoretycznych rozważań, mnóstwo dat, dziwacznych nazw. Momentami mam wrażenie, że było ich nawet za dużo i czułam przeładowanie informacjami. Trudno zaliczyć to do wad tego dzieła, ale przyznam szczerze, że pomimo zainteresowania temat, czułam znużenie. Nie było tych momentów dużo, ale jednak obniża to dla mnie ocenę tego dzieła.<br> To, co najbardziej mi się podoba w "Świecie króla Artura" to styl pisania Sapkowskiego. Pełno jest tutaj dowcipu, zabawnych porównań, kąśliwości i kwiecistych zdań. Powyżej przestawiłam cytat, który według mnie bardzo dobrze obrazuje, czego można się spodziewać sięgając po tą książkę. Przez to nie ma w tym dziele niepotrzebnej bufonady, często charakteryzujących dzieła naukowe.<br> Polecam, całkiem dobrze się czytało i dowiedziałam się kilku nowych interesujących faktów. Podziwiam autora, że chciało mu się zebrać te wszystkie informacje i przedstawić w taki sposób, by zainteresowały zwykłego czytelnika.

Przyznam, że nie do końca wiedziałem, co oczekiwać od tej książki. Nie jestem typem człowieka, którego pociągają rozważania teoretyczne na temat książek. Nie przepadam też za literaturą faktu, raczej lubię, gdy książka ma konkretną fabułę. Biorąc to wszystko pod uwagę można śmiało powiedzieć, że nie jestem idealnym targetem "Świata króla Artura" - a jednak, czytając tę książkę bawiłem się wyśmienicie.<br> Andrzej Sapkowski w swym eseju (chyba tak można nazwać tę książkę) snuje rozważania na temat legend arturiańskich. Mimo, że książka jest niedługa (niecałe 200 stron) to dużo w niej treści: ciekawostek, przydatnych informacji, historii o micie arturiańskim. Przyznam, że nie znałem większości z faktów, które opisuje autor, dlatego wiele rzeczy było dla mnie nowych i zaskakujących. Z książki możemy dowiedzieć się, ile wspólnego z historią mają te opowieści, poznajemy bardziej szczegółowo bohaterów występujących w legendach, jak zostały one przedstawione w poszczególnych dziełach (do kilku z nich na pewno zajrzę) oraz jaki wpływ na literaturę mają te legendy. Zaznaczyć tu trzeba, że wiedza o królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu, pozwoli nam na zupełnie inny odbiór dzieł takich autorów jak Szekspir, Dante czy Umberto Eco.<br> Myślę, że to bardzo dobra pozycja, by zacząć swoją przygodę z teorią literatury. Sapkowski pisze bardzo przystępnie, dowcipnie, a jednocześnie dużo z tej książki można wynieść i widać jak dużo researchu zostało w niej dokonanego. To bardzo rzetelna praca, gdzie autor popiera swe tezy naprawdę dużą liczbą materiałów źródłowych. Myślę, że to bardzo rzetelna i przydatna naukowo pozycja.<br> Polecam, dzięki przystępnemu językowi i dowcipowi "Świat króla Artura" czyta się bardzo przyjemnie. Naprawdę warto sięgnąć po tą pozycję, tym bardziej gdy jest się fanem pisarstwa Sapkowskiego. Bawiłem się przy niej dobrze, nauczyłem się czegoś nowego i dowiedziałem się wielu rzeczy. Najważniejsze jednak, że sam mam teraz ochotę na lekturę legend arturiańskich i powrotu do sagi o Wiedźminie, by sprawdzić jak dużo Andrzej Sapkowski "ściągnął" z nich w swoich książkach.