Stosunki polsko żydowskie 1939 - 1945

Wydawnictwo Bollinari Publishing House, związane z „Polską Niepodległą” i „Warszawską Gazetą”, wydało drugą edycję książki Ewy Kurek pt. „Poza Granicą Solidarności. Stosunki polsko-żydowskie 1939-1945”. Autorka podejmuje się analizy wielokulturowej przeszłości Polski, szczególnie w II Rzeczypospolitej, w której ważną rolę odgrywały mniejszości narodowe takie jak Ukraińcy, Białorusini i Żydzi. Jednym z głównych wątków tej szczegółowej pracy jest teza, że Polacy i Żydzi, choć współistnieli przez wieki, żyli obok siebie raczej w separacji niż we wspólnocie, co sprawiło, że ich kontakty były minimalne. Ewa Kurek argumentuje, że separacja ta wynikała z wzajemnego dystansu i nieufności, a z biegiem lat doprowadziła do sytuacji, w której Żydzi nie mieli polskich znajomych, gdy rozpoczęły się nazistowskie prześladowania. Mówi o tym, że brak znajomości języka i kultury polskiej uniemożliwiał Żydom integrację oraz przybranie tożsamości polskiej, widząc w Polakach raczej wrogów niż sprzymierzeńców. W książce szczegółowo omówiony jest żydowski separatyzm, objawiający się m.in. poprzez życie w gettach i izolację od Polaków, przy jednoczesnym poruszeniu tematyki stereotypów dotyczących obu narodów. Kurek przedstawia również historię osadnictwa żydowskiego, przywileje nadawane Żydom oraz ich wpływ na kulturę jidysz w Polsce.