Sprawa Niny Frank. Hubert Meyer. Tom 1

<p>Katarzyna Bonda – wstyd przyznać, ale do tej pory bardziej kojarzyła mi się z kolorowym okładkami czasopism, na których występowała z Remigiuszem Mrozem, którego fanem skądinąd jestem od czasów wydania Chyłki, tymczasem co rusz słyszałem, ze pisze wcale nie gorzej od ojca chrzestnego polskiego kryminału. Debiutancką powieść Katarzyna Bonda zatytułowała „Sprawa Niny Frank” i od razu wywołała poruszenie na polskim rynku wydawniczym, bowiem to właśnie w tej książce autorka wprowadziła po raz pierwszy do polskiego kryminału nowy typ detektywa jakim jest profiler Hubert Meyer.</p><p>Kim jest główny bohater? Hubert Meyer jest psychologiem śledczym, gwiazdą kieleckiej policji, człowiekiem uwielbianym i cieszącym się międzynarodową sławą. Mimo tego życie Meyera jest nieuporządkowane i przesiąknięte problemami osobistymi. Z kolei tytułowa Nina Frank to natomiast znana aktorka grająca w telenoweli puszczaniem wieczorową porą na programach które oglądają znudzone zżyciem kobiety. Nina wciela się w rolę dobrotliwej siostry zakonnej w serialu, prywatnie zaś jest dumną właścicielką domu w Mielniku nad Bugiem, do którego przyjeżdża, by oddać się relaksowi, jak również…. organizować huczne imprezy, często zakrapiane alkoholem. Nina ginie w swoim ukochanym domu, a jej zmasakrowane ciało zostaje znalezione przez &nbsp;lokalnego. Policjanci prowadzący śledztwo nie są w stanie sobie poradzić ze zorganizowaniem poszukiwań zabójcy, brak im doświadczenia w sprawach podobnej wagi. Eugeniusz Kula, kierownik posterunku jest raczej przyzwyczajony do łapania złodziei kur czy namierzania kierowców przekraczających prędkość bądź walką z lokalnymi pijaczkami spod sklepu! Sami widzicie, nie ma tu wybitnych stróżów prawa nadających się do rozwikłania zagadki! W tej sytuacji nikt nie może być zdziwiony, ze do akcji wkracza tak znakomity psycholog śledczy jak Eugeniusz Kula, od lat jest zafascynowany pracą Meyerem i- Kila zadaje mu mnóstwo pytań dotyczących jego pracy, co pozwala czytelnikowi zgłębić techniki pracy profilera, zapoznać się z jego otoczeniem, poznać również sposób jego myślenia.&nbsp;</p><p>„Sprawa Niny Frank”, to bardzo mocna książka, której nie tylko treść ale i forma narracji stanowią coś nowego na polskim rynku wydawniczym. Rozdziały ułożone są w niej w swoisty, naprzemienny sposób - raz widzimy świat z perspektywy pamiętnika bohaterki, w którym opisuje swoje burzliwe życie w świetle reflektorów, a innym razem obserwujemy zmagania Meyera czy też przyglądamy się innym osobom z jego otoczenia, których rola w tej książce się zmienia wraz z poszukiwaniem winnego okrutnej zbrodni.&nbsp;</p><p>Warto podkreślić, ze Katarzyna Bonda bardzo dobrze oddała w powieści klimat polskiej wsi. Podniosła problem niedofinansowania organów ścigania, pokazała jak wygląda bieda na małych polskich wsiach iw&nbsp; jakim stopniu wpływa to na bezpieczeństwo publiczne, choć do czasu wielkich tragedii nagłośnionych przez media raczej się o tym nie myśli…. Nie obyło się też bez zabobonów, czarów czy runów, mających kierować ludzkim życiem, co jest właściwie dla każdej mniejszej, często hermetycznej społeczności. Autorka nie zostawiła też suchej nitki na mężczyznach, którzy często tylko po to, by mieć święty spokój - są w małżeństwach zupełnie nijacy, a później szukają kochanek na boku skarżąc się na przewidywalność swoich związków. Nie obyło się też bez krytyki względem kobiet, które swoim wyrachowaniem, obłudą, chęcią posiadania dóbr materialnych, łapią sobie mężów na dziecko czy też w komitywie z przyszłą teściową zmuszają mężczyzn do ślubu wbrew ich uczuciom, a często woli: taki oto świat w swojej powieści kreśli przed nami Kaśka Bonda i wierzcie mi, jest w tym sporo prawdy bo sam pochodzę z małego miasteczka i dostrzegam takie subtelne niuanse trafnie przedstawione przez autorkę.&nbsp;</p><p>W mojej ocenie ważnym aspektem książki jest również to, w jaki sposób autorka pokazała relacje łączące mężczyzn z ich matkami. Mężczyźni często wychowani pod kloszem, wymuskani, wychuchani, zastraszeni stają się zbrodniarzami bez skrupułów. Jest to konsekwencja wychowania pokoleń kolejnych mężczyzn przez ich matki, gdzie obie strony pozostają w niezdrowych relacjach do końca życia, chyba ze ów życie ma swój koniec w obliczu popełnionych błędów, ale nic więcej nie powiem, to już byłby spoiler….&nbsp; Książkę czytałem z zapartym tchem. Nie jest to nudny, typowy polski kryminał do jakich mogliśmy się przyzwyczaić przez kolejne lata posuchy, zanim Mróz wydał swoje powieści i wyznaczył nowy, interesujący kierunek dla polskich kryminałów. W „Sprawie Niny Frank” odnajdziemy wiele interesujących zwrotów akcji czy też nieprzewidywalność jaka wiąże się z grą, podejmowana przez autorkę z czytelnikiem - &nbsp;przekręcając kolejną stronę nie jest w stanie przewidzieć co będzie dalej. I przecież o to chodzi w kryminałach, prawda?</p><p>Trzeba też pamiętać, że choć całość na pierwszy rzut oka brzmi bardzo klasycznie - seryjny morderca, profiler, policjanci mądrzejsi i głupsi, karierowicze i tacy z powołania, plus na drugim planie cała galeria interesujących motywów z życia prywatnego poszczególnych bohaterów - to jednak powieść odstaje na plus od seryjnie drukowanych tego typu historii, tych zza Atlantyku. Jest w stu procentach polska, i autorka z ogromnym wdziękiem taką właśnie "amerykańską" sytuację przenosi na polski grunt. Zarówno wydarzenia, jak i bohaterowie są bardzo realistyczne, z życia wzięte wręcz i każdy znajdzie w nich kogoś, kogo zna, jest tu pewna symbolika ze strony autorki w zakresie przekroju polskiego społeczeństwa. Najbardziej udanym elementem powieści jest jednak sama sprawa Niny F. W tego typu kryminałach/thrillerach często można spotkać mocno przegięte fabuły, gdzie autorzy tak bardzo starają się zrobić wrażenie na czytelniku, że po prostu przesadzają i sama książka w oczach czytelnika staje się niewiarygodna. Tymczasem morderstwo aktorki w książce choć z czasem wydaje się być mocno zagmatwane, to jednak mieści się we wszelkich granicach norm kryminalnych, oferując historię, w którą można się bez problemu wczuć, bez zbędnych fajerwerków czy na siłę kreowanych zwrotów akcji.</p><p>Zauważyłem również, że Katarzyna Bonda dba o właściwe tempo akcji, a dzięki odpowiedniej narracji oraz plastyczności pióra autork, &nbsp;książka jest soczysta w odbiorze, nie ma tu mowy o przystawce, dostajecie solidne drugie danie pełne mięcha i ziemniaków, nawiązując do tradycyjnego polskiego obiadu. Autorka używała prostego języka, ale i tak miał on w sobie to "coś", ponadto co jakiś czas pojawiają się „trudne” słowa i można odnaleźć ich znaczenie, czegoś z tej książki się ucząc – oczywiście pomijając możliwość obserwacji pracy wykonywanej przez profilera – to samo w sobie jest doskonałym powodem, aby po te książkę sięgnąć.&nbsp;</p>

<p>„Sprawa Niny Frank” czyli debiutancka powieść Katarzyny Bondy. Pierwsza refleksja? Książkę jak zgaduje pisały trzy autorki. Albo jedna autorka o trzech osobowościach. Jedna autorka na trzech różnych etapach życia? Po trzech różnych używkach? Trudno ogarnąć pomysł autorki na tę powieść, gdyż jest to coś absolutnie nowego i świeżego na rodzimym rynku kryminałów, jeśli jednak tak wygląda jej debiut to….. czekamy na więcej Kaśka!</p><p>Huber Meyer to jeden z pierwszych polskich profilerów z Katowic. Można śmiało uznać, że w swoim fachu jest najlepszy w całym kraju i cieszy się opinia specjalisty. Poznajemy go w trakcie śledztwa dotyczącego zabójstwa słynnej aktorki Niny Frank. Czy kobieta grająca zakonnice w serialu prowadzi równie krystaliczne życie jak odgrywana przez nią bohaterka w popularnym serialu? Jakie sekrety wyjdą na jaw w trakcie śledztwa i jak wpłynie ono na prywatne życie Huberta Meyera? Kto jest winien okrutnej zbrodni, kto miał motyw, aby ją dokonać? Tyle pytan, a odpowiedzi….. są w ukryte w treści tej niezwyklej książki, jaką jest Sprawa Niny Frank!&nbsp;</p><p>Hubert Meyer odkryje przed wami zagadki umysłu mordercy, oraz wprowadzi was w świat zbrodni…. Od strony, której nie znaliście do tej pory! To bohater któremu postanowiłam towarzyszyć w dalszych tomach, nie widzę możliwości aby przerwać podróż, która tak mocno mnie wciągnęła! Gorąco polecam jeśli do tej pory nie mieliście przyjemności obcowania z najsłynniejszym polskim profilerem, będziecie zachwyceni pomysłem autorki w tym zakresie, możliwość poznania jak wyglądają techniki tworzenia profilów będą interesujące dla każdego fana kryminałówJ</p><p>Oprócz lekkiego i przyjemnego w odbiorze stylu autorki, który bardzo ułatwia swoja drogą czytanie, olbrzymim (kto wie czy nie największym) atutem książki są postaci, w które się wierzy. Jasne - każda jest na swój literacki sposób nieco wyolbrzymiona i nie twierdzę, że spotkać się da takie osoby na ulicy (choć kto wie) - ale czytając powieść łatwo w nie uwierzyć i się w nie wczuć. Nie każdy autor to potrafi. Intryga i sama zbrodnia są ciekawe i wciągają. Choć są trzonem powieści - nawet Autorka nie próbuje ukrywać jednak, że tak na prawdę stanowią raczej tło. Widać to choćby po tym, że rozwiązanie intrygi następuje dobrych kilka rozdziałów przed końcem książki, a wciąż czyta się ją z zapartym tchem. Najważniejsi są bohaterowie. I historia Niny Frank. (Notabene po przejrzeniu recenzji książki zakładałem, że nie polubię tej postaci - o ja naiwny!) Ciekawa sprawa z dwoma ostatnimi rozdziałami tej książki: miałem wrażenie, że jest to sen Niny Frank (choć nie mógł nim być), albo próba pożegnania się z główna bohaterką….. Nie wiem czy cel się udał. Miałem wrażenie, że książka może się obyć bez tego fragmentu. Zważywszy jednak na fakt, że obydwa rozdziały zajmują raptem kilka (czy kilkanaście) stron - bez problemu jestem w stanie Autorce ten zabieg artystyczny wybaczyć :D&nbsp;</p><p>Reasumując: &nbsp;ciekawa intryga kryminalna, interesująco poprowadzone wątki poboczne, zapadający w pamięć bohaterowie – tak brzmi podsumowanie każdej dobrej książki! Byłem po prostu pod sporym wrażeniem jak autorka sprawnie łączy ze sobą kolejne punkty na mapie własnych pomysłów, które jak wspomniałem na wstępie, wnoszą coś extra do gatunku kryminału na rodzimym rynku książek. Nie jest to kryminał wybitny w stylu Kinga, ale zdecydowanie wciąga i wart jest polecenia. Miałem wprawdzie od samego początku zastrzeżenie do kreowania męskich postaci w zbyt archetypowy sposób, czasami ocierając się o karykaturę, niemniej fabularnie książka po prostu mnie zaintrygowała, więc byłam w stanie przymknąć oko na drobne niedociągnięcia czy popadanie w stereotypy. Styl Katarzyny Bondy przypadł mi do gustu. Opisy i dialogi są idealnie wyważone i momentami wywołują lęk albo uśmiech, w zależności od kierunku w którym podąża akurat akcja powieści „Sprawa Niny Frank”.&nbsp;</p>