Kobieta w walizce

„Kobieta w walizce” to ósma powieść Katarzyny Bondy, przedstawiająca zawodowe i osobiste perypetie najlepszego w Polsce profilera policyjnego. Hubert Meyer doskonale potrafi odczytywać zawiłości ludzkiej psychiki i motywach sprawców najcięższych przestępstw, mniej skutecznie radzi sobie z życiem prywatnym i kobietami.  

Na drodze wylotowej z Ełku przypadkowi podróżni odnajdują błękitną walizkę. Wezwani na miejsce policyjni technicy odkrywają makabryczną prawdę o jej zawartości - elegancka walizka kryje w sobie zwęglony korpus człowieka. Brak głowy uniemożliwia szybką identyfikację ciała zamordowanej kobiety, konieczne będzie przeprowadzenie badan genetycznych DNA. Początkowo śledztwo zmierza w kierunku rozwiązania sprawy poszukiwanej Klaudii Janus. Rok wcześniej rodzina kobiety zgłosiła jej zaginięcie, brak dowodów i świadków sprawił jednak, że sprawa utknęła w martwym punkcie. Wiele wskazuje na to, że zwęglone szczątki w walizce nalezą do Klaudii Janus, funkcjonariusze policji zwracają jednak uwagę na pewien szczegół. W błękitnej, eleganckiej walizce znaleziono złoty łańcuszek z listkiem. Lokalne organy ścigania zwracają się o pomoc do wydziału policyjnych profilerów z komendy Głównej Policji w Warszawie. Do rozwiązania sprawy tajemniczego morderstwa zostaje oddelegowany aspirant Grzegorz Kaczmarek. Mężczyzna w przeszłości uczył się fachu od Huberta Meyera, który obecnie przebywa w wiezieniu i pozostaje poza strukturami policji. Grzegorz Kaczmarek po przybyciu na miejsce odkrywa, że spokojna wcześniej okolica zamieniła się w arenę tajemnic, sekretów i wzajemnych podejrzeń. Zeznania bliskich Klaudii Janus wydają się pozornie spójne, jednak młody aspirant krok po kroku odrywa niebezpieczną prawdę. Rodzinę zaginionej kobiety otacza zmowa milczenia, pielęgnowana latami przemocy, jaka miały miejsce za murami ich domu. 
 
Siedem lat wcześniej zgłoszono zaginięcie turystki. Kobiety nigdy nie udało się odnaleźć: jedna z wielu „martwych spraw” jak w policyjnym żargonie określa się śledztwo zmierzające do umorzenia z braku dowodów. Tymczasem młoda policjantka towarzysząca asp. Kaczmarkowi w prowadzonym przez niego śledztwie zostaje odnaleziona martwa. Mężczyzna zyskuje osobiste motywacje, aby odkryć prawdę o sprawcy tych brutalnych zbrodni. Intuicja policyjnego profilera podpowiada mu, że morderstwo człowieka, nieważne jak wiele razy popełnione, cechuje pewna właściwość. Dopóki się tego nie zrobi, nigdy nie można mieć pewności, czy jest się do tego zdolnym. 

Katarzyna Bonda otwarcie wspominała w licznych wywiadach, że zanim odniosła spektakularny sukces pisarki, przeżyła kilka trudnych chwil w swoim życiu. Często brakowało jej pieniędzy nawet na podstawowe wydatki. Wierzyła jednak w swój talent i pożyczała pieniądze, aby studiować i brać udział w warsztatach pisarskich. Jak sama wspomina, jednym z najtrudniejszych momentów w jej życiu było wydarzenie z 2005 roku. Krótko po śmierci ojca kierowała samochodem, którym śmiertelnie potrąciła człowieka. Zdecydowała się na terapię i leki, jednak to literatura pozwoliła jej znów stanąć na nogi. Sukces, jaki przyniosły jej książki „Sprawa Niny Frank” oraz „Polskie morderczynie”, znów pozwolił Katarzynie Bondzie uwierzyć, że jej literatura jest potrzebna światu.