InPost Paczkomaty 24/7
13.99 zł
Darmowa dostawa od 190 zł
Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Przez blisko 40 lat w żydowskiej społeczności na Dolnym Śląsku dokonały się poważne zmiany. Zmniejszyła się znacznie jej populacja. Z powodu kilku fal wychodźstwa żydowskiego z Dolnego Śląska nie udało się zrealizować idei osiedlenia w tym regionie ocalałych z Holocaustu Żydów. Kilkudziesięciotysięczna społeczność skurczyła się do kilkuset osób, ale nie tylko ilościowe zmiany dotknęły tę ludność. Na początku lat pięćdziesiątych Żydzi, mimo że już zdecydowanie mniej homogeniczni niż ci przedwojenni, cały czas byli łatwo identyfikowalni. Część z nich nadal mówiła w jidysz, uczestniczyła we własnym życiu kulturalnym, pracowała w byłych spółdzielniach żydowskich, a spora grupa dzieci i młodzieży uczyła się w szkołach prowadzących zajęcia w ich języku. Pod koniec opisywanego okresu, w latach osiemdziesiątych, postrzeganie żydowskiej tożsamości ograniczyło się do czynników subiektywnych. Tę niewielką społeczność bardziej scalało wewnętrzne przekonanie o żydowskości, o wspólnocie losów, niż obiektywne względy, np. język, kultura czy religia, które by to potwierdzały.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Przez blisko 40 lat w żydowskiej społeczności na Dolnym Śląsku dokonały się poważne zmiany. Zmniejszyła się znacznie jej populacja. Z powodu kilku fal wychodźstwa żydowskiego z Dolnego Śląska nie udało się zrealizować idei osiedlenia w tym regionie ocalałych z Holocaustu Żydów. Kilkudziesięciotysięczna społeczność skurczyła się do kilkuset osób, ale nie tylko ilościowe zmiany dotknęły tę ludność. Na początku lat pięćdziesiątych Żydzi, mimo że już zdecydowanie mniej homogeniczni niż ci przedwojenni, cały czas byli łatwo identyfikowalni. Część z nich nadal mówiła w jidysz, uczestniczyła we własnym życiu kulturalnym, pracowała w byłych spółdzielniach żydowskich, a spora grupa dzieci i młodzieży uczyła się w szkołach prowadzących zajęcia w ich języku. Pod koniec opisywanego okresu, w latach osiemdziesiątych, postrzeganie żydowskiej tożsamości ograniczyło się do czynników subiektywnych. Tę niewielką społeczność bardziej scalało wewnętrzne przekonanie o żydowskości, o wspólnocie losów, niż obiektywne względy, np. język, kultura czy religia, które by to potwierdzały.