Śpiące królewny

"Śpiące królewny" Stephen King Fabuła: Na świecie rozprzestrzenia się dziwna epidemia, w której gdy wszystkie kobiety zasną, stają się kokonami z niezwykłego woskowego materiału. Zakłócenie lub rozerwanie tego kokonu powoduje, że kobieta znajdująca się w środku, zaczyna zachowywać się w sposób zabójczy. "Śpiące królewny"i historia opisana w tej książce koncentruje się na wydarzeniach zachodzących w małym miasteczku, Dooling w stanie Wirginii Zachodniej. Wśród głównych bohaterów należy wymienić: Clinta, który jest psychiatrą w lokalnym więzieniu dla kobiet oraz Lilę miejskiego szeryfa. Kluczową bohaterką dla rozwoju narracji jest jednak Evie - tajemnicza kobieta, która trafia do zakładu karnego i wydaje się posiadać pewne nadprzyrodzone moce. "Śpiące królewny" stanowią unikat wśród twórczości Pana Kinga, ponieważ powieść napisał we współpracy ze swoim synem, Owenem Kingiem. Czytając, nie potrafiłam jednak odróżnić stylowo poszczególnych części książki, styl pisania był płynny i typowo gawędziarski, jak to u Kinga. Panowie poruszają bardzo frapujący wątek, a mianowicie, co by było, gdyby na świecie zabrakło kobiet. Nie pohamowali się przed ukazaniem wizji ogółu mężczyzn nie potrafiących poradzić sobie z codzienną egzystencją bez płci pięknej, jednocześnie wcześnie traktując je w dużej mierze jako sprzątaczki, opiekunki do dzieci i obiekty seksualne. "Śpiące królewny" w świetny sposób opisują psychologiczną stronę mężczyzn, stojących w perspektywie braku kobiet - stają się agresywni, ale również bezradni. Uważam, że poruszanie przez taką osobistość jak Stephen King tematu równouprawnienia i przemocy jest niezwykle ważne, aby tak często wykorzystywane w cywilizowanych krajach kobiety zaczęły być spostrzegane zupełnie inaczej. Poza zainteresowaniem mnie głębszą tematyką kryjącą się za fabuła, muszę oczywiście przyznać, że urzekły mnie małomiasteczkowe opisy. Nikt tak jak King nie potrafi ukazać zwyczajnych mieszkańców w styczności z czymś zupełnie nierealny, pozostając przy tym zupełnie wiarygodnym. W prawdziwym świecie, przy podobnym zjawisku, ludzie mogliby zachowywać się rzeczywiście w taki sposób. Poza oczywistym elementem grozy, który towarzyszył mi przez większą część książki, niewątpliwie czymś, co poczułam po skończeniu książki był smutek. Jestem ciekawa, jak wiele ludzi dojdzie do takiego samego stanu jak ja.

Historia dotyczy plagi lub klątwy - globalnego incydentu, w którym kobiety kładą się spać, a następnie zostają okryte kokonem. Wszystkie kobiety. Wszędzie. Właściwie prawie wszystkie. Tylko garstka kobiet w Dooling, w Zachodniej Wirginii, znajduje sposób, by nie zasnąć przez kilka dni i przetrwać to, co staje się alegorią tego, co najlepsze i najgorsze w ludzkiej naturze. Nieprawdopodobna sceneria więzienia dla kobiet w Appalachach staje się ostateczną rozgrywką w tym, co może być początkiem nowego świata i końcem starego. Tak czy inaczej, kobiety nie są aniołami, ale wykonują ciężką pracę, jeśli chodzi o znoszenie niebezpiecznych sytuacji. Książka rzuca wyzwanie stereotypom płciowym, jednocześnie pokazując dobre i złe cechy obu płci. Także... 700 stron? Naprawdę? Zacząłem z pewnym niepokojem, bojąc się, że polubię początek, a następnie przez większość część książki będę się modlić, żeby już się kończyła. Na szczęście początek, środek i koniec trzymają równy poziom i nie było mowy o nudzie. Z tak bogatym gronem skomplikowanych, powiązanych ze sobą postaci, dobrymi dialogami i świetnie prowadzoną narracją, "Śpiące królewny" spełniły moje oczekiwania. Jednocześnie, powieść Stephena Kinga jest po brzegi wypełniona obserwacjami, aluzjami i odniesieniami do biblijnych, mitycznych i psychologicznych tematów. Nie wiem za jak dużą część powieści pt. "Śpiące królewny" jest odpowiedzialny syn Stephena Kinga - Owen, z którym ją pisał, ale ja czułem się zupełnie tak, jakbym czytał typową, dobrą książkę Kinga.

Mam duży szacunek do książki ze względu na poruszaną tematykę, gdzie jednocześnie "Śpiące królewny" są najzwyczajniej świetną lekturą. Miałem również okazję do przesłuchania audiobooka i szczerze polecam również taką formę. Na początku istotnym problem było dla zapamiętanie wszystkich imion postaci i śledzenie ich poczynań. Z biegiem czasu, to się unormalizowało, a ja sam zaczął darzyć coraz większym podziwem Kinga za stworzenie tak wyrazistych bohaterów. Choć "Śpiące królewny" to w ogromnym stopniu powieść o roli kobiet w społeczeństwie, to uważam, że opisanie zachowań meżczyzn w zaistniałych warunkach wyszło Kingowi fantastycznie. Ostatnie przeczytane przeze mnie książki Kinga, np. "Bazar złych snów", były zawodem, poziomem zdecydowanie odbiegającym od standardów literackich do jakich przyzwyczaił. Wydaje mi się, że jeżeli wzciąć pod uwagę całokształt powieści "Śpiące królewny", to może okazać się, że jest to najlepsza wydana przez niego książka po 2015 roku. "Śpiące królewny" warto przeczytać z wielu powodów - klimat, opisy, mroczne refleksje, wizja apokalipsy, wciągająca fabuła, stopniowe budowanie napięcia - w zasadzie mistrz znów dodał do swojej książki najlepsze, co potrafi. "(...) Przychodzi chwila, że zastanawiasz się, po cholerę ten świat w ogóle został stworzony. Dobro jest towarem deficytowym, reszta to w przeważającej części zgnilizna".