Słowiańskie skarby. Tajemnice zabytków runicznych z Retry

Pod koniec XVII wieku we wsi Prilwitz, położonej na terenie obecnej północno-wschodniej części Niemiec, pastor Fryderyk Sponholtz odkrył w ogrodzie przykościelnym niezwykły zbiór artefaktów. Wśród znalezisk znalazły się liczne brązowe figurki, a także naczynia i przedmioty obrzędowe zdobione runicznymi napisami. Choć odkrycie to zostało ujawnione dopiero po wielu latach, stało się przedmiotem zainteresowania ówczesnych badaczy. Sugerowali oni, że artefakty te mogły pochodzić z legendarnej średniowiecznej świątyni słowiańskiej znajdującej się w Retrze, znanej również jako Radogoszcz. Świątynia ta należała do plemiennego terytorium Redarów, a jej bogactwo stanowił złoty posąg boga Radegasta, czasem utożsamianego ze Swarożycem, wspominany przez chrześcijańskich kronikarzy.

Tak zwane idole prilwickie stanowiły dowód, który podważał przekonanie o niepiśmienności Słowian przed stworzeniem alfabetu przez Cyryla i Metodego. Niestety, tematyka słowiańskich run z Retry w kolejnych stuleciach stała się niewygodna, zwłaszcza w środowisku niemieckich naukowców. Znalezisko to nie wpisywało się w ówczesne nacjonalistyczne teorie podkreślające cywilizacyjną supremację ludności germańskiej nad słowiańską.