Save you

Najbardziej w „Save you” ciekawiło mnie oczywiście, jak dalej potoczą się losy Ruby i Jamesa. Dla mnie ci dwoje są po prostu wspaniałą i ekscytującą parą, właśnie dlatego, że często są tak różni. Na początku powieści sprawy między nimi układają się bardzo źle. James pocałował inną dziewczynę na oczach Ruby. Niedługo po tym, jak przeżyli tak intymne chwile, Ruby pomyślała, że może zaufać Jamesowi. Nie trzeba dodawać, że świat Ruby się rozpada. Nie chce z nikim rozmawiać, chowa się w swoim pokoju i - wierzcie lub nie - przez kilka dni nie chodzi nawet do szkoły. Kiedy Ruby dowiaduje się, co stało się z matką Jamesa, współczuje mu, ale też wyraźnie wyznacza sobie granicę, po przekroczeniu której staje się to zbyt trudne. Jest rozdarta między uczuciami do Jamesa, które wciąż w niej tkwią, pragnieniem, by być przy nim, a jednocześnie niesamowitą złością na niego.<br> <br> Po pierwszym tomie byłam strasznie zła na Jamesa, dlatego bardzo dobrze rozumiałam uczucia Ruby na początku drugiej części. Jednak Mona przedstawia stratę Jamesa w sposób tak autentyczny i przejmujący, że nie mogłam mu nie współczuć. Naprawdę bardzo cierpiałam z powodu tych dwojga ludzi i mogłam fizycznie odczuwać ich ból poprzez słowa Mony. Autorka przekazuje emocje tak mocno, że czasami nie potrafię opisać, co czuję, czytając jej książki.<br> <br> Choć często uważam tego typu sceny kłótni między parami w książkach za zbędne, tutaj stanowią one dla mnie bardzo istotną część historii. Nie sądzę, żebyście kiedykolwiek zrozumieli i poczuli, jak wiele dla siebie znaczą i jak bardzo się kochają, gdybyście nie przeczytali o tym, jak się od siebie oddalają. Nic nie wydaje się zbyt nagłe czy nierealistyczne, sceny między Ruby i Jamesem mają w sobie tyle głębi i emocji, co sprawia, że są tak mocne i przejmujące. Bardzo mi się podobał sposób, w jaki James próbuje coraz bardziej wkradać się z powrotem w życie Ruby. Po prostu nie mogą się bez siebie długo obyć.<br> <br> W tym tomie Ruby ponownie okazała się bardzo silną postacią, ale widać tu także jej zupełnie inną stronę. Jest przesiąknięta różnymi uczuciami, z którymi często nie wie, jak sobie poradzić. Chociaż czasami chciałam, żeby Ruby po prostu wybaczyła Jamesowi, popierałam każdą jej decyzję.<br> <br> James to postać, która coraz bardziej mi się podoba, mimo że po "Save me" wciąż byłam na niego wkurzona. Myślę, że jest w nim coś takiego, co po prostu trzeba pokochać. Dla mnie w tej części staje się on znowu dużo poważniejszą osobą, która dużo poważniej traktuje to, co się wokół niego dzieje.<br> <br> Książki Mony są rewelacyjne, to co stworzyła jest wspaniałe. Zarówno pierwszą jak i drugą część polecam z całego serca. Obiecuje Wam, że przepadniecie już po pierwszych stronach.

Pierwszy tom trylogii autorstwa Mony Kasten zachwycił mnie niesamowicie już wtedy, gdy czytałam go zaraz po premierze książki Cieszę się, że seria jest kontynuowana w tak świetny sposób. Mona potrafiła wciągnąć mnie w tę historię, tak jak robiła to w każdej ze swoich dotychczasowych książek. <br> <br> Mona przynosi wspaniały, szczegółowy i porywający styl pisania, który nie tylko sprawia, że czujesz się częścią tej historii, ale także sprawia, że nie możesz przestać czytać. Książki Mony są bez wątpienia wciągające. Kiedy zaczęłam czytać drugą część „Save you” obawiałam się, że nie wciągnę się już tak dobrze w historię, z uwag na to, że pierwsza czytałam jakiś czas wcześniej, ale w tym przypadku wcale tak nie było. Wszystko było od razu obecne w moim umyśle, więc kiedy zacząłem czytać książkę, nie było już odwrotu i nie mogłem się powstrzymać. <br> <br> Początek książki jest w dużej mierze poświęcony bólowi i smutkowi. Z jednej strony z powodu kłótni między Ruby i Jamesem, ale także z powodu śmierci matki Lydii i Jamesa. Ból rodzeństwa Beaufortów wydał mi się szczególnie realny, co z pewnością nie jest łatwe do przekazania przez autora. Ale choć na początku nastrój wszystkich jest raczej krytyczny, Mona potrafi wywołać uśmiech na twarzy i powoli rozjaśnić całą sytuację. Uważam, że fabuła tej części jest bardzo dobrze skonstruowana. Chce się wiedzieć, co będzie dalej, zawsze pojawiają się nowe konflikty i ciekawe zwroty akcji. <br> <br> Zawsze zachwycają mnie szczegóły, które Mona włącza do fabuły. Zwłaszcza gdy należysz do grupy czytelniczej i możesz wymieniać się doświadczeniami z innymi, jeszcze bardziej zauważasz wiele drobiazgów i wskazówek, które autor pozwala wpleść w opowieść. Dlatego zawsze wyobrażam sobie ponowne przeczytanie książek, bo wtedy na pewno odkryłabym o wiele więcej.<br> <br> Słowo, które opisuje książkę Mony „Save you” to niesamowita. Po prostu niesamowita. Druga część podobała mi się o wiele bardziej niż pierwsza. Płakałam, śmiałam się, nienawidziłam wielu sytuacji i wielu postaci, i to właśnie trzymało mnie w napięciu przez cały czas. Zakończenie pozostawiło mnie z szeroko otwartymi oczami i chęcią dowiedzenia się, co się stało .

Najbardziej w „Save you” ciekawiło mnie oczywiście, jak dalej potoczą się losy Ruby i Jamesa. Dla mnie ci dwoje są po prostu wspaniałą i ekscytującą parą, właśnie dlatego, że często są tak różni. Na początku powieści sprawy między nimi układają się bardzo źle. James pocałował inną dziewczynę na oczach Ruby. Niedługo po tym, jak przeżyli tak intymne chwile, Ruby pomyślała, że może zaufać Jamesowi. Nie trzeba dodawać, że świat Ruby się rozpada. Nie chce z nikim rozmawiać, chowa się w swoim pokoju i - wierzcie lub nie - przez kilka dni nie chodzi nawet do szkoły. Kiedy Ruby dowiaduje się, co stało się z matką Jamesa, współczuje mu, ale też wyraźnie wyznacza sobie granicę, po przekroczeniu której staje się to zbyt trudne. Jest rozdarta między uczuciami do Jamesa, które wciąż w niej tkwią, pragnieniem, by być przy nim, a jednocześnie niesamowitą złością na niego.<br> <br> Po pierwszym tomie byłam strasznie zła na Jamesa, dlatego bardzo dobrze rozumiałam uczucia Ruby na początku drugiej części. Jednak Mona przedstawia stratę Jamesa w sposób tak autentyczny i przejmujący, że nie mogłam mu nie współczuć. Naprawdę bardzo cierpiałam z powodu tych dwojga ludzi i mogłam fizycznie odczuwać ich ból poprzez słowa Mony. Autorka przekazuje emocje tak mocno, że czasami nie potrafię opisać, co czuję, czytając jej książki.<br> <br> Choć często uważam tego typu sceny kłótni między parami w książkach za zbędne, tutaj stanowią one dla mnie bardzo istotną część historii. Nie sądzę, żebyście kiedykolwiek zrozumieli i poczuli, jak wiele dla siebie znaczą i jak bardzo się kochają, gdybyście nie przeczytali o tym, jak się od siebie oddalają. Nic nie wydaje się zbyt nagłe czy nierealistyczne, sceny między Ruby i Jamesem mają w sobie tyle głębi i emocji, co sprawia, że są tak mocne i przejmujące. Bardzo mi się podobał sposób, w jaki James próbuje coraz bardziej wkradać się z powrotem w życie Ruby. Po prostu nie mogą się bez siebie długo obyć.<br> <br> W tym tomie Ruby ponownie okazała się bardzo silną postacią, ale widać tu także jej zupełnie inną stronę. Jest przesiąknięta różnymi uczuciami, z którymi często nie wie, jak sobie poradzić. Chociaż czasami chciałam, żeby Ruby po prostu wybaczyła Jamesowi, popierałam każdą jej decyzję.<br> <br> James to postać, która coraz bardziej mi się podoba, mimo że po "Save me" wciąż byłam na niego wkurzona. Myślę, że jest w nim coś takiego, co po prostu trzeba pokochać. Dla mnie w tej części staje się on znowu dużo poważniejszą osobą, która dużo poważniej traktuje to, co się wokół niego dzieje.<br> <br> Książki Mony są rewelacyjne, to co stworzyła jest wspaniałe. Zarówno pierwszą jak i drugą część polecam z całego serca. Obiecuje Wam, że przepadniecie już po pierwszych stronach.

Pierwszy tom trylogii autorstwa Mony Kasten zachwycił mnie niesamowicie już wtedy, gdy czytałam go zaraz po premierze książki Cieszę się, że seria jest kontynuowana w tak świetny sposób. Mona potrafiła wciągnąć mnie w tę historię, tak jak robiła to w każdej ze swoich dotychczasowych książek. <br> <br> Mona przynosi wspaniały, szczegółowy i porywający styl pisania, który nie tylko sprawia, że czujesz się częścią tej historii, ale także sprawia, że nie możesz przestać czytać. Książki Mony są bez wątpienia wciągające. Kiedy zaczęłam czytać drugą część „Save you” obawiałam się, że nie wciągnę się już tak dobrze w historię, z uwag na to, że pierwsza czytałam jakiś czas wcześniej, ale w tym przypadku wcale tak nie było. Wszystko było od razu obecne w moim umyśle, więc kiedy zacząłem czytać książkę, nie było już odwrotu i nie mogłem się powstrzymać. <br> <br> Początek książki jest w dużej mierze poświęcony bólowi i smutkowi. Z jednej strony z powodu kłótni między Ruby i Jamesem, ale także z powodu śmierci matki Lydii i Jamesa. Ból rodzeństwa Beaufortów wydał mi się szczególnie realny, co z pewnością nie jest łatwe do przekazania przez autora. Ale choć na początku nastrój wszystkich jest raczej krytyczny, Mona potrafi wywołać uśmiech na twarzy i powoli rozjaśnić całą sytuację. Uważam, że fabuła tej części jest bardzo dobrze skonstruowana. Chce się wiedzieć, co będzie dalej, zawsze pojawiają się nowe konflikty i ciekawe zwroty akcji. <br> <br> Zawsze zachwycają mnie szczegóły, które Mona włącza do fabuły. Zwłaszcza gdy należysz do grupy czytelniczej i możesz wymieniać się doświadczeniami z innymi, jeszcze bardziej zauważasz wiele drobiazgów i wskazówek, które autor pozwala wpleść w opowieść. Dlatego zawsze wyobrażam sobie ponowne przeczytanie książek, bo wtedy na pewno odkryłabym o wiele więcej.<br> <br> Słowo, które opisuje książkę Mony „Save you” to niesamowita. Po prostu niesamowita. Druga część podobała mi się o wiele bardziej niż pierwsza. Płakałam, śmiałam się, nienawidziłam wielu sytuacji i wielu postaci, i to właśnie trzymało mnie w napięciu przez cały czas. Zakończenie pozostawiło mnie z szeroko otwartymi oczami i chęcią dowiedzenia się, co się stało .